Μαρκ Ρούτε: Πώς ο «ήσυχος επαναστάτης» έγινε ο «κύριος Όχι» της Ευρώπης

Ο άτυπος επικεφαλής των «Φειδωλών» (της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Αυστρίας, της Δανίας και της Φινλανδίας) θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για τις... υπερωρίες της Συνόδου Κορυφής που πέρασε πριν λίγες ώρες στην ευρωπαϊκή Ιστορία: αν δεν ήταν αυτός, πολλοί θεωρούν ότι η συμφωνία θα είχε επιτευχθεί αρκετές ώρες νωρίτερα.

Αν και ο ίδιος επιμένει ότι «είμαστε όλοι επαγγελματίες, μπορούμε να δεχθούμε μερικά χτυπήματα», κάποιοι από τους Ευρωπαίους ομολόγους του δεν δίστασαν να το πάρουν πιο προσωπικά: ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν κατηγόρησε δημοσίως τον «Ολλανδό τύπο» για την καθυστέρηση της συμφωνίας αλλά και για προσωπικό μίσος εναντίον του.

Ιδιωτικά, διπλωμάτες άλλων χωρών είναι ακόμη λιγότερο κολακευτικοί στα σχόλιά τους για τον άνθρωπο που μόλις λίγα χρόνια πριν η ιστοσελίδα Politico χαρακτήρισε ως τον «ήσυχο επαναστάτη» της Ευρώπης.

Ο ίδιος δεν μοιάζει να πτοείται. Ακόμη και πίσω από την προστατευτική μάσκα του, λόγω κορωνοϊού, ο Ολλανδός πρωθυπουργός δεν έκρυψε στιγμή τις προθέσεις του.

Το μικρότερο από επτά παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας, ο Ρούτε έγινε το 2010 ο πρώτος φιλελεύθερος πρωθυπουργός της χώρας από το 1918 εξοβελίζοντας τον ακροδεξιό διεκδικητή του Γκερτ Βίλντερς.

Χαλαρός και αισιόδοξος -«Δεν έχω ταλέντο στην απαισιοδοξία και τη γκρίνια», λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά–, ο Ρούτε επιμένει σε αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες για τον Νότο της Ευρώπης, ξέροντας ότι οι Ολλανδοί ψηφοφόροι που θα πάνε στις κάλπες το επόμενο έτος περιμένουν από τον ίδιο να δώσει όσο λιγότερα γίνεται.

«Δεν είμαστε εδώ, για να πηγαίνουμε στα γενέθλια ο ένας του άλλου για το υπόλοιπο της ζωής μας - είμαστε όλοι εδώ για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα των χωρών μας», παραδέχτηκε χωρίς ενδοιασμούς ο Ρούτε μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της συνόδου.

Ο 53χρονος Ρούτε συχνά απεικονίζεται ως ενσάρκωση της ευρωπαϊκής λιτότητας – μία αξία την οποία φαίνεται ότι ενστερνίζεται και στην προσωπική του ζωή, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για ανακολουθία λόγων και έργων.

Λιτότητα και πειθαρχία

Αμετανόητος εργένης, ζει στο ίδιο διαμέρισμα που αγόρασε όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του από το ιστορικό πανεπιστήμιο του Λέιντεν–το παλαιότερο στην Ολλανδία–με μεταπτυχιακό στην Ιστορία το 1992, οδηγεί ένα μεταχειρισμένο Saab και χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο παλιάς τεχνολογίας.

Αντισυμβατικός αλλά και ταυτόχρονα λάτρης της ρουτίνας, παρά την πρωθυπουργική του ιδιότητα, εξακολουθεί να εργάζεται με μερική απασχόληση ως καθηγητής σε μια Σχολή Εμπορικών Σπουδών σε μια φτωχική συνοικία της Χάγης, όπου διδάσκει κάθε Πέμπτη μια ώρα.

Οι συμπολίτες του τον βλέπουν συχνά να κάνει βόλτες με το ποδήλατό του χωρίς συνοδεία, ντυμένος απλά, με τζιν, φούτερ και αθλητικά παπούτσια. Ο εντυπωσιακά ψηλός πολιτικός απολαμβάνει να κυκλοφορεί τις Παρασκευές τα απογεύματα στο κέντρο της Χάγης, κάποιες φορές μάλιστα θεάται να γευματίζει σε τοπική πιτσαρία.

Ο πρώην διευθυντής προσωπικού της Unilever είναι γνωστός στη χώρα του ως ένας ευχάριστος και κοινωνικός άνθρωπος που διατηρεί φιλίες από όλες τις πλευρές της κατακερματισμένης πολιτικής σκηνής των Κάτω Χωρών.

Αυτή του η ικανότητα, σε συνδυασμό με το πολιτικό ένστικτο ενός «killer» τον έχει βοηθήσει να ηγείται μιας τριμερούς κυβερνητικής συμμαχίας από το 2010 εν πολλοίς ανέφελα.

Ο Ρούτε έχει παραδεχτεί ότι επηρεάστηκε βαθιά από τον θάνατο του πατέρα του καθώς και ενός από τους αδελφούς του, ο οποίος πέθανε από AIDS το 1989.

Δείγμα της αυτοκυριαρχίας και της πειθαρχίας του αποτελεί το γεγονός ότι δεν πήγε να δει την ετοιμοθάνατη μητέρα του, η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια της ολλανδικής καραντίνας σε οίκο ευγηρίας στη Χάγη. Μέχρι λίγους μήνες πριν, έμεναν μαζί στο ιδιόκτητο διαμέρισμά του.

Σε αντίθεση με τον Ντόμινικ Κάμινγκς, τον στενότερο σύμβουλο του Μπόρις Τζόνσον, ο Ολλανδός πρωθυπουργό δεν «έσπασε» την καραντίνα, προτιμώντας να επικοινωνεί μαζί της με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Ανακοινώνοντας τον θάνατό της, ο πρωθυπουργός είπε ότι «εκτός από τη μεγάλη μας θλίψη και όλες τις όμορφες αναμνήσεις, η οικογένειά μου και εγώ αισθανόμαστε ευγνώμονες που μπορούσαμε να την έχουμε μαζί μας για τόσο καιρό. Της είπαμε αντίο σε στενό οικογενειακό κύκλο και ελπίζουμε να μπορέσουμε να διαχειριστούμε αυτή τη μεγάλη απώλεια με γαλήνη στο κοντινό μέλλον».

Η ιστορική συμφωνία που επετεύχθη μόλις λίγες ώρες πριν στις Βρυξέλλες θεωρείται σε μεγάλο βαθμό και δική του κατάκτηση. Και το σίγουρο είναι ότι ο 53χρονος πολιτικός με το πηγαίο γέλιο, ακόμη κι όταν αυτό κρύβεται πίσω από τη μάσκα, θα διαδραματίσει ρόλο πρωταγωνιστή στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή στα επόμενα χρόνια.