Πώς οι «μάχιμοι» της 1ης ΕΜΑΚ συνέδραμαν στο σεισμό της Αλβανίας ανασύροντας δύο ζωντανούς
Ξημερώματα 26ης Νοεμβρίου 2019. Ο εγκέλαδος χτυπά τη γειτονική Αλβανία. Μέγεθος: 6,4 Ρίχτερ. Οι συνέπειες φονικές. Κτήρια ισοπεδώθηκαν και οικογένειες διαλύθηκαν. Συντρίμμια. Τραγωδία και ανείπωτη θλίψη. Από τα φονικά Ρίχτερ, τουλάχιστον 51 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 3.000 τραυματίστηκαν, καταστράφηκαν 11.000 κτήρια, ενώ περίπου 6.300 άνθρωποι έχουν μείνει άστεγοι. Το Δυρράχιο και το Θουμάνι είναι ερείπια. Απολογισμός: Κτήρια ισοπεδωμένα και καρδιές ραγισμένες.
Η συνδρομή της Ελλάδας στη γείτονα χώρα θεωρείται δεδομένη. Η ομάδα της 1ης ΕΜΑΚ από τη βάση στον Ασπρόπυργο τέθηκε σε επιφυλακή και μέσα σε λίγες ώρες αναχώρησε για την Αλβανία.
Το CNN Greece λίγες μέρες μετά την επιστροφή της βρέθηκε στον Ασπρόπυργο, στη βάση της 1ης ΕΜΑΚ και συνομίλησε με τους Δημήτρη Ρούπα (επιπυραγό), Λάμπρο Καπονικολό (υποπυραγό), Σταύρο Γερμαλίδη (υποπυραγό), Κωνσταντίνο Δαχτυλίδη (πυρονόμο) και Δημήτριο Κωλέτση (πυροσβέστη) για όλα όσα είδαν τα μάτια τους.
Δείτε όσα εκείνοι συνάντησαν στην Αλβανία στο βίντεο που ακολουθεί:
Η δύναμη της ΕΜΑΚ και η ιστορία της
Η ΕΜΑΚ ιδρύθηκε το 1987 με Προεδρικό Διάταγμα, μετά το σεισμό της Καλαμάτας και μέχρι σήμερα έχει συνδράμει σε πάρα πολύ σημαντικά συμβάντα, μεταξύ αυτών στον σεισμό στο Ιζμίτ της Τουρκίας το 1999 (7,6 Ρίχτερ), στον σεισμό στο Μαρόκο το 2004 (6,5 Ρίχτερ), αλλά και στο σεισμό της Αθήνας (1999), στην πυρκαγιά στο Μάτι (2018) κοκ.
94 άτομα δύναμη έχει στο σύνολό της η 1η ΕΜΑΚ, τους «μάχιμους» θα τολμούσαμε να σχολιάσουμε, που τρέχουν σε κάθε επείγουσα φυσική καταστροφή. Πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, κατολισθήσεις, χιονοστοιβάδες, είναι οι μερικές φυσικές καταστροφές στις οποίες η 1η ΕΜΑΚ συνδράμει. Επεμβαίνουν στον ελλαδικό χώρο αλλά και στο εξωτερικό, όταν και όπου χρειαστεί να συνδράμουν. Μάλιστα, αναλόγως το συμβάν επιλέγουν και τα κατάλληλα υλικά, ενώ στη μονάδα υπηρετούν διάφορες ειδικότητες, όπως δύτες, ορειβάτες, συνοδοί σκύλων.
Η συνδρομή στην Αλβανία και τα δύο «θαύματα»
Ο ομάδα της 1ης ΕΜΑΚ που μετέβη στην Αλβανία, για έρευνα και διάσωση, απαρτιζόταν από 26 άτομα. Καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια, εργάστηκαν για 5 ολόκληρες ημέρες, σε 2 βάρδιες, 12 ωρών έκαστη. 24 ολόκληρες ώρες μέσα στα συντρίμμια και τα ερείπια, αναζητούσαν ίχνη ζωής, καταφέρνοντας να διασώσουν δύο άτομα και να ανασύρουν νεκρά ακόμη επτά συνανθρώπους μας.
Η επιχειρήσεις για τη διάσωση και ανάσυρση των συνανθρώπων μας έγινε με τη χρήση υδραυλικών εργαλείων και εργαλείων αέρος που διαθέτει η υπηρεσία. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν οριζόντιες και κάθετες διεισδύσεις, ενώ είχαν προηγηθεί υποστυλώσεις σε δύσκολα και επικίνδυνα σημεία. Τελικά, ένας 25χρονος άντρας στο Δυρράχιο και μία 45χρονη γυναίκα στο Θουμάνι ήταν οι δύο τυχεροί που ανασύρθηκαν από την ελληνική ομάδα, ενώ ο κάθε απεγκλωβισμός διήρκησε από δύο έως 3 ώρες.
Ο παράγοντας του ανθρώπινου λάθος στον σεισμό της Αλβανίας
Τα Ρίχτερ του εγκέλαδου ήταν πολλά, όμως τα ανθρώπινα λάθη ήταν περισσότερα. Το γεγονός πως ο φέρων οργανισμός του κτηρίου ήταν τούβλινος και δεν υπήρχε καθόλου σκυρόδερμα καθιστούσε ακόμη και την επιχείρηση διάσωσης πάρα πολύ επικίνδυνη. Μικρά συνάζια κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια των διασωστών όσο πάλευαν να εντοπίσουν ζωντανούς στα συντρίμμια, την ίδια στιγμή που οι μετασεισμοί συνεχίζονταν. Επίσης κι άλλες λεπτομέρειες μπορούν να καθυστερήσουν μία διάσωση. Συγκεκριμένα, τα υφάσματα είναι εκείνα που χρήζουν λεπτές και προσεκτικές κινήσεις, χειρουργικής ακρίβειας θα τολμούσαμε να πούμε, ενώ καθυστερούν τη διάσωση από μισή ώρα έως και πέντε ώρες. Πρώτα ο διασώστης ψηλαφίζει τα άκρα κι έπειτα εξαιρετικά αργά κόβει το ύφασμα με ένα μαχαίρι ή ένα ψαλίδι, απεγκλωβίζοντας το σώμα αρχικά από το ύφασμα. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν τυλιγμένοι με σεντόνια και κουβέρτες στα κρεβάτια τους την ώρα του σεισμού ήταν πάρα πολλοί, δεδομένου πως ο Εγκέλαδος «χτύπησε» τα ξημερώματα.
Τα συναισθήματα δεν κυριεύουν τους «μάχιμους»
Σίγουρα ο πόνος και η θλίψη πρωταγωνιστούν στις καρδιές των «μάχιμων» αντρών που βρίσκονται στο σημείο μηδέν, στο σημείο που επιχειρούν. Όμως, δεν μπορούν να κυριευθούν από αυτά. Δεν επιτρέπεται. Επιβάλλεται να σταθούν όρθιοι, δυνατοί, αγέρωχοι. Και πάνω από όλα να κάνουν τη δουλειά τους με τον επαγγελματισμό που τους διακρίνει. Εκείνη η ώρα είναι κρίσιμη, κάθε λεπτό της, κάθε δευτερόλεπτο που τρέχει, είναι κρίσιμο. Οι συνάνθρωποί μας έχουν την ανάγκη της βοήθειάς τους και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά, για αυτό και μένουν προσηλωμένοι στην αποστολή τους. Είναι ένα κομμάτι της δουλειάς τους με το οποίο μαθαίνουν να ζουν από την πρώτη ημέρα που υπηρετούν στο Σώμα. Μάλιστα, πολλές φορές ούτε οι ίδιες τους οι οικογένειες δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς κατευνάζουν τα συναισθήματά τους για να σταθούν στο πλευρό του πολίτη, βοηθώντας τον να ξεπεράσει τον οποιοδήποτε κίνδυνο.
Κλείνοντας, αξίζει να αναφέρουμε πως ο σεισμός των 6,4 βαθμών, ο χειρότερος στη σύγχρονη ιστορία της Αλβανίας, είχε επίκεντρο μια περιοχή 30 χιλιόμετρα δυτικά των Τιράνων και έγινε αισθητός σε μεγάλο μέρος των Βαλκανίων και στη νότια Ιταλία, στην άλλη πλευρά της Αδριατικής.
Μάλιστα, ο πιο πρόσφατος μεγάλος σεισμός στην Αλβανία (40 νεκροί) είχε πλήξει τη χώρα το 1979. Η αλήθεια είναι πως η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης δεν είχε στη διάθεσή της μέσα για να τον αντιμετωπίσει, ενώ πολλά από τα κτήρια που κατέρρευσαν κάθε άλλο παρά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αντισεισμικά και αρκετά είχαν περισσότερους ορόφους από αυτούς για τους οποίους είχαν εκδοθεί οικοδομικές άδειες.
Οι ελπίδες για τον εντοπισμό άλλων επιζώντων από τον φονικό σεισμό έχουν πλέον σβήσει, καθώς οι έρευνες των σωστικών συνεργείων σταμάτησαν μία εβδομάδα μετά τον σεισμό των Ρίχτερ. Η Αλβανία συνεχίζει να δονείται από μικρότερους μετασεισμούς που δεν αφήνουν τον πόνο να καταλαγιάσει. Οι πληγές προσπαθούν να κλείσουν και οι μνήμες να ξεθωριάσουν…
*Πηγή φωτό: AP
