Χρώμα και ενθουσιασμός στο θέατρο Εμπρός για τους πρόσφυγες

Στο κάλεσμα της Οργάνωσης ανταποκρίθηκαν με θέρμη και αρκετές άλλες συλλογικότητες και μεμονωμένοι καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα η βραδιά να μετατραπεί σε ένα ολοκληρώμενο πολυθέαμα.

Το πρόγραμμα άνοιξε με την απαγγελία αφρικανικής ποίησης, αλλά και δύο κειμένων του Γιώργου Σχερετσανίτη και επιλεγμένων ποιημάτων του Γιώργου Δάγλα, από την Άννα Γκούντρα και την σκυτάλη πήρε η ακτιβιστική ομάδα του Θεάτρου των Καταπιεσμένων, η οποία παρουσίασε, με τη συμμετοχή των γυναικών της Οργάνωσης, ένα πολύ ενδιαφέρον θεατρικό δρώμενο με θέμα το trafficking. Το δρώμενο αυτό δεν μπόρεσε παρά να πυροδοτήσει μια ζωηρή συζήτηση ανάμεσα στο κοινό και τους συμμετέχοντες σχετικά με τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου.

Στη συνέχεια, το μουσικό σχήμα Tea for X μας παρουσίασε μελοποιημένη λόγια και παραδοσιακή αφρικανική ποίηση σε jazz και funk ήχους και η βραδιά κορυφώθηκε με την πολυμελή μπάντα Africa Heritage, η οποία έστησε πάνω στη σκηνή του θεάτρου Εμπρός ένα ξέφρενο γλέντι στο ρυθμό των παραδοσιακών αφρικανικών κρουστών. Στη διάρκεια της βραδιάς είχαμε επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσουμε -και να αγαπήσουμε- χαρακτηριστικά εδέσματα της παραδοσιακής κουζίνας της Μαύρης Ηπείρου, που ετοίμασαν με πολύ μεράκι οι γυναίκες της Οργάνωσης.

Αυτό που ξεχώρισε όμως αυτή την εκδήλωση από άλλες ανάλογες δεν ήταν τόσο το πολυπολιτισμικό της χρώμα, όσο ο σκοπός της. Η βραδιά είχε ελεύθερη είσοδο, ωστόσο τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν στο κουτί ενίσχυσης που υπήρχε στο χώρο, αλλά και οι προσφορές σε είδη πρώτης ανάγκης που έφερε ο κόσμος, διατέθηκαν για την ενίσχυση της κουζίνας του Στεκιού Μεταναστών, η οποία έχει αναλάβει τη φροντίδα των προσφύγων.

Από την πρώτη στιγμή της έκρηξης του προσφυγικού, η Ένωση Οργανωμένων Γυναικών Αφρικής, μαζί με πολλές άλλες ενώσεις μεταναστών της χώρας μας, έχει βρεθεί στο πλευρό των προσφύγων, συνεισφέροντας σε κάθε τομέα της υποστήριξής τους: μαγειρεύοντας στην κουζίνα του Στεκιού Μεταναστών, μοιράζοντας μερίδες φαγητού, οργανώνοντας τις οικιακές εργασίες του ξενώνα στην οδό Νοταρά, βοηθώντας στη διαλογή των ρούχων που φέρνει ο κόσμος. Έτσι ήταν μια αυτονόητη επιλογή ότι τα έσοδα της φετινής εκδήλωσης, αντί να πάνε στα ταμεία της Οργάνωσης, θα πήγαιναν στην ενίσχυση της κουζίνας που φροντίζει τους πρόσφυγες. «Δεν είναι ότι και εμείς έχουμε, αλλά οι πρόσφυγες είναι πολύ χειρότερα από εμάς και έχουν την ανάγκη μας», μας είπαν οι γυναίκες της Οργάνωσης.

Στο τέλος της βραδιάς, συντονισμένοι πια απόλυτα στον παλμό των αρχέγονων αφρικανικών ήχων, αναλογιστήκαμε πόση αξία αποκτά η προσφορά όταν προέρχεται από μια κοινότητα που και η ίδια έρχεται αντιμέτωπη καθημερινά με τη φτώχεια, το ρατσισμό και τις διακρίσεις. Αυτές οι γυναίκες, με τη φιλόξενη αγκαλιά τους, το πλατύ χαμόγελο, τη δύναμη και το αγωνιστικό τους πνεύμα μας έδωσαν ένα μεγάλο μάθημα αγάπης και αλληλεγγύης. Ό,τι χρειάζεται να έχει δηλαδή κανείς στις αποσκευές του για τη νέα χρονιά που έρχεται.

PHOTO 1 / 30

Photo 1/30

Photo 2/30

Photo 3/30

Photo 4/30

Photo 5/30

Photo 6/30

Photo 7/30

Photo 8/30

Photo 9/30

Photo 10/30

Photo 11/30

Photo 12/30

Photo 13/30

Photo 14/30

Photo 15/30

Photo 16/30

Photo 17/30

Photo 18/30

Photo 19/30

Photo 20/30

Photo 21/30

Photo 22/30

Photo 23/30

Photo 24/30

Photo 25/30

Photo 26/30

Photo 27/30

Photo 28/30

Photo 29/30

Photo 30/30