FOCUS

Ιορδανία: Ταξίδι στο «ρουμπίνι» της Μέσης Ανατολής

Ιορδανία: Ταξίδι στο «ρουμπίνι» της Μέσης Ανατολής

Σίγουρα αν έχετε λογαριασμό στα κοινωνικά δίκτυα θα έχετε δει κάποιο φίλο, γνωστό, άγνωστο, μπλόγκερ, γείτονα να έχει πάει κάποιο ταξίδι και να ανεβάζει φωτογραφίες πάνω σε καμήλες ή από κόκκινες ερήμους και μαγευτικά τοπία, με το χαρακτηριστικό κίτρινο της Μέσης Ανατολής.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι χαμηλές τιμές εισιτηρίων οδήγησαν σε μία μαζική τουριστική κίνηση στην οποία κανείς θα συναντήσει από τον ψαγμένο ταξιδιώτη μέχρι και αυτόν που μπαίνει για πρώτη φορά σε αεροπλάνο.

Δεν θα το κρύψω, δεν ήταν στα πλάνα μας, είδα φθηνά και μπήκα στην όαση της Ιορδανίας και σίγουρα θα το ξανακάνω ανεξαρτήτως κόστους, το γιατί ακολουθεί.

Γεωγραφική θέση

Η Ιορδανία, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, έρχεται να σου καταρρίψει όσα ήξερες για τα μουσουλμανικά κράτη χωρίς, όμως, να σου στερήσει την εμπειρία που σου χαρίζει ένα μέρος με διαφορετικό πολιτισμό, μία χώρα με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, η οποία δεν αφήνει τον επισκέπτη να κλείσει τα μάτια του, καθώς όπου και αν γυρίσει θα βρει σημεία ενδιαφέροντος, σημεία που έχουν την ιστορία χαραγμένη πάνω τους.

Δεδομένου το ότι η Ιορδανία βρίσκεται στην καρδιά μίας διαταραγμένης εμπόλεμης περιοχής, καθώς συνορεύει με τη Συρία, τη Σαουδική Αραβία την Παλαιστίνη, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αποτελεί μία «όαση ειρήνης».

Οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι και φιλικοί προς τους τουρίστες, έτοιμοι να δώσουν ότι έχουν χωρίς αντάλλαγμα.

Ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων είναι Παλαιστίνιοι αλλά και Σύροι που βρήκαν ασφάλεια και ηρεμία στο Χασεμιτικό βασίλειο.

Το ταξίδι μας άρχισε από τον Νότο (από το αεροδρόμιο της Άκαμπα) και οι μέρες που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν λίγες. Κάτι που μας ανάγκασε να κινούμαστε συνεχώς.

Μπορείτε να νοικιάσετε αυτοκίνητο, οι δρόμοι είναι καλοί και η σήμανση επαρκής.

Εναλλακτικά, μπορείτε να κλείσετε έναν οδηγό σε πολύ καλή τιμή να σας βοηθήσει και με τον σχεδιασμό του ταξιδιού, καθώς γνωρίζει καλύτερα τις αποστάσεις και τις διαδρομές.

Αυτό κάναμε και εμείς. Ο Ισμαήλ ήταν ο άνθρωπός μας σε ό,τι είχε να κάνει τις μετακινήσεις μας αλλά και χρήσιμες πληροφορίες.

Wadi Rum

Πρώτη μας νύχτα ήταν στο Αριανό τοπίο του Γουάντι Ραμ, ενα μέρος εξωγήινης ομορφιάς οπού έχουν γυριστεί o Λώρενς της Αραβίας, το Star Wars, οι Transformers, και πολλές άλλες ταινίες, καθώς η απέραντη έρημος με το πορφυρό χρώμα των βράχων προσομοιάζουν στον κόκκινο πλανήτη.

Να κοιμάσαι και να ξυπνάς στην έρημο είναι μία εμπειρία που τα φινιρισμένα καμπ των ντόπιων σου την προσφέρουν με ένα σχετικά μιρκό αντίτιμο.

Το επόμενο πρωί στις 6:00, είχαμε ραντεβού με το τζιπ που μας πήρε για σαφάρι στην έρημο του Γουαντι Ραμ.

Καθίσαμε σε ένα υψίπεδο και είδαμε την ανατολή του ηλίου ενώ ο οδηγός μας είχε ανάψει φωτιά και μας προσέφερε ένα ζεστό τσάι.

Μετά από μια δίωρη περιήγηση που μας χάρισε πολλές εικόνες επιστρέψαμε στο καμπ για να πάρουμε πρωινό και να ετοιμαστούμε για ένα δίωρο σύντομο ταξίδι μέχρι τον επόμενο προορισμό μας που ήταν το Γουάντι Μούσα, η αλλιώς η πόλη της Πέτρας.

Wadi Musa

Στην πόλη της Πέτρας η αλλιώς Wadi Musa έχουν εγκατασταθεί μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες για να εξυπηρετήσουν και τον πιο απαιτητικό τουρίστα που φτάνει για να απολαύσει ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου.

Για να δεις την Πέτρα πρέπει να τα έχεις καλά με το περπάτημα και το σκαρφάλωμα, το τοπίο βοηθάει αρκετά για να ξεχάσεις την όποια κούραση και να συνεχίζεις με αμείωτο ενδιαφέρον προς τις κορυφές τις λαξευμένες σπηλιές και ναούς αλλά και τα μονοπάτια τα οποία είναι γεμάτα από μικροπωλητές, στην πλειοψηφία τους βεδουίνους, που είναι εκεί να σου πουλήσουν από ρεπλίκες νομισμάτων μέχρι σαπούνια, μαντήλες αλλά και ντόπια προϊόντα.

Το παζάρι επιβάλλεται.

Πέτρα

Ο αρχαιολογικός χώρος της Πέτρας είναι πολύ καλά οργανωμένος με χώρους για να πιείς ένα χυμό τσάι ή καφέ και τουαλέτες σε πολλά σημεία. Καλύπτοντας τις βασικές σου ανάγκες με τα παραπάνω η ευφορία που νιώθεις κάθε φορά που αγγίζεις μία από τις κορυφές που έζησαν και ζουν οι Βεδουίνοι της περιοχής θα είναι το καλύτερο αντάλλαγμα της ενέργειας που έχεις καταναλώσει.

Το Μοναστήρι, οι Τάφοι, το Θέατρο, η κορυφή των Θυσιών το Θησαυροφυλάκιο και το φαράγγι είναι μερικά από τα βασικά μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να δεις.

Μοναστήρι

Εμείς ξεκινήσαμε από το τέλος, ο οδηγός μας πήγε στην έξοδο και έτσι ώστε να δούμε πρώτα το Θησαυροφυλάκιο που είχε περίπου μία ώρα ανέβασμα και το πρωί πριν ζεστάνει ο ήλιος ήταν καλύτερα.

Όταν ανεβείς στο σημείο που βρίσκεται λαξευμένο στο βράχο το Μοναστήρι (Αλ Ντέιρ) μπορείς να απολαύσεις τη θέα με ένα ρόφημα από τα μαγαζάκια που βρίσκονται εκεί.

Κατηφορίζοντας οι θέες που θα έχεις προς τους αρχαίους τάφους και τον υπόλοιπο χώρο θα είναι μοναδικές και θα σε αποζημιώνουν σε κάθε στροφή της δύσβατης διαδρομής.

Βράχος των θυσιών

Επόμενος σταθμός μας ήταν ο βράχος των θυσιών. Κατά τη διάρκεια της ανάβασης μας πέσαμε πάνω στη διάσωση μίας κατσίκας που είχε αποκλειστεί στα απόκρημνα βράχια.

Ένας νεαρός βεδουίνος 23 ετών, δεμένος με σχοινί, είχε κρεμαστεί από τα βράχια για να μαζέψει την κατσίκα του πατέρα του. Όλοι οι επισκέπτες παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα.

Μεγάλες πέτρες σπάγανε σε κομμάτια καθώς έπεφταν από το ύψος που γινόταν η επιχείρηση διάσωσης.

Τα αδέρφια του Αλί, τον κρατούσαν δεμένο με ένα σχοινί από τη μέση και εκείνος ξυπόλητος, κρεμασμένος στα κάθετα βράχια κατάφερε να περισυλλέξει την κατσίκα.

Λίγο πιο πάνω στην κορυφή που βρίσκεται το μέρος που θυσίαζαν ερίφια για τους θεούς τα αδέρφια του Αλί μαγείρευαν φασόλια στην άκρη ενός βράχου που μας χάρισε μία πανοραμική θέα προς το μεγαλύτερο κομμάτι της Πέτρας.

Θησαυροφυλάκιο και φαράγγι

Κατηφορίζοντας από τον βράχο, μπήκαμε στην τελική ευθεία που οδηγεί στο Θησαυροφυλάκιο -ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη της Πέτρα μαζί και το φαράγγι.

Καθώς περπατούσαμε το φαράγγι, ανά τακτά διαστήματα, άλογα που έσερναν μικρά αμαξίδια που οδηγούσαν τουρίστες μάς προσπερνούσαν με μεγάλη ταχύτητα. Πολλοί επιλέγουν αυτή τη μέθοδο για να δουν την Πέτρα, το προτείνω μόνο αν έχετε ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή σας.

Συνολικά χρειαστήκαμε περίπου έξι ώρες για να την περπατήσουμε κάτι που δεν έχω μετανιώσει.

Μετά από ένα έντονο εξάωρο περπάτημα επιβιβαστήκαμε στο αυτοκίνητο για μία ακόμα μετακίνηση προς την Άκαμπα -απ’ όπου και ξεκινήσαμε- για διανυκτέρευση και την πτήση της επιστροφής την επόμενη μέρα.

Άκαμπα

Η Άκαμπα, ή αλλιώς η Ελβετία της Μέσης Ανατολής όπως την αποκαλεί το Lonely Planet, είναι η μεγαλύτερη πόλη και λιμάνι του νότου και η Ερυθρά Θάλασσα που την βρέχει από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς παγκοσμίως για scuba diving και snorkeling.

Η πόλη είναι τουριστικός παράδεισος και οι εγκαταστάσεις εστιατορίων ξενοδοχειακών μονάδων και παροχών γενικότερα βρίσκονται σε άριστο επίπεδο.

Για την προσέλκυση τουριστών η Άκαμπα είναι φορολογικά απαλλαγμένη επομένως μην ψάχνετε να βρείτε που έγινε λάθος και το γεμάτο τραπέζι στο εστιατόριο κοστίζει όσο ένα κυρίως και μία σαλάτα.

Όμορφη και σχετικά νέα πόλη καλοχτισμένη που το πρωί μπορείς να καθίσεις στο λιμάνι να απολαύσεις τον καφέ σου και να γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι σε μία -άκρη- που οπού γυρίσεις το κεφάλι σού κοιτάς και διαφορετικά σύνορα (αριστερά Σαουδική Αραβία, μπροστά Αίγυπτο, δεξιά Ισραήλ).

Η Ιορδανία δεν χρειάζεται γλαφυρές περιγραφές και όμορφα κείμενα για να σε πείσει ότι είναι το ρουμπίνι της Μέσης Ανατολής. Οι φωτογραφίες και οι εμπειρίες όσων την έχουν επισκεφθεί είναι αρκετές για να σε κάνουν να ψάχνεις ένα τριήμερο ελεύθερο να αφεθείς στην μαγεία της.