Τεχνολογία: ο εξηλεκτρισμός των αυτοκινήτων έχει διάφορες μορφές και στάδια
Γιάννης Σκουφής - CNN Greece
Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση δεν μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη, καθώς πρέπει να αντιμετωπιστούν θέματα που έχουν σχέση κυρίως με την τεχνολογία των μπαταριών. Παράλληλα πρέπει να δημιουργηθούν και οι κατάλληλες υποδομές φόρτισης των αμιγώς ηλεκτρικών μοντέλων, διαδικασία που επιβάλλεται να διαρκεί όσο το δυνατόν λιγότερο.
Μέχρι τότε οι κατασκευαστές αυτοκινήτων εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα της ηλεκτροκίνησης (άμεση παροχή ισχύος, μηδενικές εκπομπές ρύπων, χαμηλά λειτουργικά έξοδα) συνδυάζοντας ηλεκτροκινητήρες με συμβατικά σύνολα εσωτερικής καύσης. Έτσι προκύπτουν τα υβριδικά μοντέλα, στα οποία διακρίνουμε τους εξής τύπους:
α) Ήπια υβριδικά ή Mild Hybrid Electric Vehile (MHEV)
Πρόκειται για την πιο απλή και φτηνή μορφή εξηλεκτρισμού, μιας και η μπαταρία είναι πολύ μικρή και ο ηλεκτροκινητήρας δεν συμβάλλει στην κίνηση αλλά απλά υποβοηθά τη λειτουργία του κινητήρα βενζίνης ή πετρελαίου στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες πιέζεται ιδιαίτερα, π.χ. κατά την εκκίνηση, προκειμένου να περιοριστεί η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων. Στα ήπια υβριδικά συστήματα συγκαταλέγονται αυτά που ανακτούν την ενέργεια που απελευθερώνεται στο φρενάρισμα και στη συνέχεια την αποδίδουν, αυτά της μίζας γεννήτριας που παίρνουν κίνηση με ιμάντα από τον κινητήρα και συνήθως συνδυάζονται και με ηλεκτρικό κύκλωμα 48 Volt και αυτά που έχουν ένα ηλεκτροκινητήρα- γεννήτρια ενσωματωμένο στο κιβώτιο.
β) Υβριδικά ή Hybrid Electric Vehicles (HEV)
Ο πιο γνωστός εκπρόσωπός τους είναι το Toyota Prius, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από 22 ολόκληρα χρόνια, το 1997. Εδώ υπάρχει συνδυασμός κινητήρα εσωτερικής καύσης και ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να κινήσει έστω και για λίγο μόνος του το αυτοκίνητο. Όταν λέμε λίγο εννοούμε 2 με 3 χιλιόμετρα, μιας και η μπαταρία τους είναι μικρή και φορτίζεται κυρίως από την ανάκτηση ενέργειας. Στη συνέχεια και με έστω και μερικώς φορτισμένη μπαταρία ο ηλεκτροκινητήρας υποβοηθά το συμβατικό.
γ) Plug-in υβριδικά ή PHEV (Plug-in Hybrid Electric Vehicles)
Τα plug-in υβριδικά έχουν σχετικά μεγάλες μπαταρίες, πλέον με χωρητικότητα γύρω στις 10 kWh ή και μεγαλύτερη από αυτή, απαιτούν φόρτιση από το ηλεκτρικό δίκτυο -οικιακό ή μέσω ταχυφορτιστή- και για κάποια χιλιόμετρα μπορούν να κινηθούν αποκλειστικά ηλεκτρικά. Άρα με μηδενικές εκπομπές ρύπων αλλά και εξαιρετικά χαμηλό κόστος. Τα χιλιόμετρα που μπορούν να καλύψουν καθαρά ηλεκτρικά είναι σήμερα γύρω στα 50, ενώ ο άμεσος στόχος είναι να φτάσουν τα 100. Όταν εξαντληθεί η μπαταρία η κίνηση εξασφαλίζεται από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, οπότε δεν υπάρχουν περιορισμοί αυτονομίας. Φυσικά υπάρχει και η δυνατότητα υβριδικής τους λειτουργίας -μαζί ο κινητήρας βενζίνης ή πετρελαίου και ο ηλεκτροκινητήρας. Λόγω της μεγάλης τους σχετικά μπαταρίας τα plug-in είναι και τα πιο ακριβά υβριδικά.
Η τελική μορφή της ηλεκτροκίνησης θα είναι τα πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα ή ΒEV (Battery Electric Vehicle)
Αυτά κινούνται αποκλειστικά με ηλεκτρική ενέργεια αποθηκευμένη σε μπαταρίες και η οποία τροφοδοτεί έναν ή περισσότερους ηλεκτροκινητήρες. Τα BEV είναι σαφώς πιο απλά κατασκευαστικά από τα αυτοκίνητα στο μορφή που τα γνωρίζουμε μέχρι τώρα και οι ηλεκτροκινητήρες πιο αποδοτικοί, αθόρυβοι και μικροί σε μέγεθος, με αποτέλεσμα την καλύτερη εκμετάλλευση των χώρων στο εσωτερικό. Από την άλλη υπάρχουν και ζητήματα που στην πορεία του χρόνου και με την εξέλιξη της τεχνολογίας θα πρέπει να αμβλυνθούν. Ζητήματα όπως το κόστος των μπαταριών που έχει επίπτωση και στο τελικό κόστος των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που σήμερα είναι ιδιαίτερα υψηλό, το βάρος τους, η αυτονομία που εξασφαλίζουν και ο χρόνος φόρτισής τους. Για το τελευταίο ο απώτερος στόχος είναι να διαρκεί το πολύ 15 λεπτά. Λίγο πιο πολύ δηλαδή από ένα φουλάρισμα με βενζίνη ή πετρέλαιο σε συνδυασμό με την πληρωμή με κάρτα.
