ΣΦΕΕ: Ο Έλληνας ασθενής & η δημόσια υγεία, θέλουν ξεκάθαρες δεσμεύσεις για το μέλλον
Η Δημόσια Υγεία και ο Έλληνας ασθενής χρειάζονται ξεκάθαρες δεσμεύσεις για το μέλλον της υγείας τους και της απρόσκοπτης πρόσβασής τους. Εάν δεν εφαρμοστούν μία σειρά από δυναμικές παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις, δεν θα προκύψει εξοικονόμηση στο σύστημα, όπως απέδειξε η ουσιαστική αποτυχία των οριζόντων μέτρων.
Μεταξύ αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι: να μειωθεί η σπατάλη και να εφαρμοστούν μέτρα ελέγχου της ζήτησης, όπως ο έλεγχος του όγκου της συνταγογράφησης (που αγγίζει τα 7 εκατ. συνταγές το μήνα), η εφαρμογή υποχρεωτικών κλειστών θεραπευτικών πρωτοκόλλων, η δημιουργία μητρώων ασθενών, η εισαγωγή του ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς, η απρόσκοπτη λειτουργία της Επιτροπής Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας και η ένταξη των μηχανογραφικών συστημάτων των νοσοκομείων στην ΗΔΙΚΑ. Επίσης, εξακολουθεί να λείπει ένα ολοκληρωμένο σύστημα υγείας όπως έχει προταθεί και εφαρμοστεί σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Τα παραπάνω επισημαίνει στο CNN Greece ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος Μιχάλης Χειμώνας, για το πώς μπορεί να προχωρήσει η επόμενη Μεταμνημονιακή ημέρα στο πεδίο της υγείας και ειδικότερα του φαρμάκου.
Σε ερώτησή μας τι μας δίδαξε πραγματικά η εμπειρία των Μνημονιακών πολιτικών ο κ. Χειμώνας απαντά:
«Ήδη πριν από την κρίση, το ελληνικό σύστημα υγείας παρουσίαζε πληθώρα διαρθρωτικών αδυναμιών.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, η μακροχρόνια κατασπατάληση πόρων έχει αντικατασταθεί από σοβαρή υποχρηματοδότηση. Την περίοδο της δημοσιονομικής προσαρμογής παρατηρείται σημαντική μείωση της συνολικής χρηματοδότησης κατά -32,4%, με μεγαλύτερη όμως υποχώρηση της δημόσιας χρηματοδότησης κατά -42,5% (Facts & Figures 2017, IOBE).
Επιπλέον, η φαρμακευτική δαπάνη επηρεάστηκε σοβαρότατα από την οικονομική κρίση, που οδήγησε τη δημόσια φαρμακευτική χρηματοδότηση σε μείωση της τάξεων του 60% κατά την περίοδο 2009-2017. Οι παρεμβάσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης υπό τα Προγράμματα Προσαρμογής συσχετίστηκαν κατά κύριο λόγο με τον εξορθολογισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης μέσα από την υλοποίηση πολιτικών μείωσης του κόστους».
Από την άλλη πλευρά, συνεχίζει ο κ. Χειμώνας, θα λέγαμε ότι τα τελευταία χρόνια, εφαρμόστηκαν στο ελληνικό σύστημα υγείας, θετικού χαρακτήρα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και του περιορισμού του κόστους.
Οι σημαντικότερες μεταξύ αυτών είναι: η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ που καλύπτει πλέον το 98% του ελληνικού ασφαλισμένου πληθυσμού, και η υποχρεωτική ηλεκτρονική συνταγογράφηση για όλες τις ιατρικές δραστηριότητες. Ωστόσο, αποδυναμώθηκαν από άγριες και άστοχες περικοπές στη δημόσια δαπάνη υγείας, με αποτέλεσμα η πραγματικότητα για τον πολίτη και την αγορά να χειροτερεύει μέρα με την μέρα.
Το φάρμακο, το τρίτο εξαγώγιμο προϊόν της Ελλάδας
Σε ερώτηση του CNN GREECE ποια η συμβολή της φαρμακοβιομηχανίας στο ΑΕΠ, την οικονομία και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ο Γενικός Διευθυντής του ΣΦΕΕ αναφέρει:
«Είναι σημαντική και πολύπλευρη. Ο κλάδος του φαρμάκου αποτελεί κινητήριο μοχλό της Εθνικής Οικονομίας, συμβάλλοντας στο ΑΕΠ κατά 3,5% και δαπανώντας για Έρευνα και Ανάπτυξη (R & D)το 12% της συνολικής δαπάνης για (R & D).
Ο φαρμακευτικός κλάδος αποτελεί μία ισχυρή εθνική φαρμακευτική παραγωγική δύναμη, με περισσότερες από 150 εταιρείες και 28 εργοστάσια, απασχολώντας περισσότερες από 26.000 άμεσες και 86.000 έμμεσες θέσεις εργασίας, με το 64% να είναι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, όταν στο σύνολο της οικονομίας είναι 22,7%. Συνολικά υποστηρίζει 86.000 θέσεις εργασίας, ενώ μέχρι το 2030 η φαρμακοβιομηχανία μπορεί να δημιουργήσει 25.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η συνεργασία μεταξύ διεθνών και εγχώριων εταιρειών αποτελεί βασικό πυλώνα της φαρμακευτικής δραστηριότητας στην χώρα. Ήδη, το 29% των φαρμάκων των διεθνών εταιρειών παράγεται σε ελληνικά εργοστάσια. Με τα κατάλληλα κίνητρα, η εγχώρια παραγωγή διεθνών φαρμάκων μπορεί να αυξηθεί δημιουργώντας επιπλέον προστιθέμενη αξία. Πιο συγκεκριμένα, η αξία των παραγόμενων φαρμάκων στην Ελλάδα ανέρχεται στο €1 δις και επίσης στο ίδιο ποσό ανέρχεται η αξία των εξαγωγών φαρμάκων σε 100 χώρες. Έτσι, το φάρμακο αποτελεί το τρίτο εξαγώγιμο προϊόν της Ελληνικής Οικονομίας, έχοντας αυξήσει τα τρία τελευταία χρόνια την εξαγωγική δραστηριότητα κατά 10%».