FOCUS

Ζωές υπό διωγμό μέσα στη Συρία

Newsroom

Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου 2018 12:14

Ζωές υπό διωγμό μέσα στη Συρία — Omar Haj Kadour/MSF, taken on 12 January 2018

Ζουν στοιβαγμένοι σε σκηνές ή σε αυτοσχέδια καταλύματα με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι μέσα στη Συρία αγωνίζονται να επιβιώσουν στο κρύο. Η κλιμάκωση των συγκρούσεων, που εντοπίζονται κυρίως σε περιοχές της βορειοανατολικής επαρχίας Χαμά, της νότιας επαρχίας Χαλεπίου και της νότιας επαρχίας Ιντλίμπ, έχει μεγάλο αντίκτυπο στον πληθυσμό, που υποφέρει από τον σχεδόν επταετή πόλεμο.

Οι οργανωμένοι καταυλισμοί δεν χωρούν άλλους ανθρώπους, αναγκάζοντας τους περισσότερους εκτοπισμένους να βρουν καταφύγιο σε έναν από τους 160 αυτοσχέδιους καταυλισμούς που είναι διασκορπισμένοι σε μια μεγάλη περιοχή. Μένουν σε αυτοσχέδιες σκηνές, με τρεις ή τέσσερις οικογένειες στην καθεμία. Οι περισσότερες οικογένειες έχουν κατά μέσο όρο έξι μέλη.

Σε αυτούς τους άτυπους καταυλισμούς, υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση σε στέγη, αποχέτευση, τρόφιμα, νερό και ιατρική φροντίδα. Η υγρασία, το κρύο και ο συνωστισμός συμβάλλουν στην περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Την ίδια στιγμή πολλοί ανθρωπιστικοί φορείς περικόπτουν τις δραστηριότητές τους στη Συρία.

Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μοιράζουν ειδικά πακέτα (κιτ) με είδη πρώτης ανάγκης και προστασίας από το κρύο, όπως κουβέρτες και στρώματα. Έως τώρα, έχουν διανεμηθεί σε περισσότερες από 1.000 οικογένειες. Επίσης, κάνουν δωρεές ιατρικών προμηθειών, για να ενισχύσουν τη δυναμικότητα ορισμένων βασικών δομών υγείας και παραπομπής επειγόντων περιστατικών στην περιοχή. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν, επίσης, τις υπηρεσίες ασθενοφόρων παρέχοντας καύσιμα και συντήρηση των οχημάτων.

Πηγή: Omar Haj Kadour/MSF, taken on 12 January 2018

Τις ερχόμενες εβδομάδες, θα επεκτείνουν το πρόγραμμα εμβολιασμού εκτός δομών και θα προσπαθήσουν, σε συντονισμό με άλλες οργανώσεις, να συνεχίσουν τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης.

«Ήταν σαν να περνούσαμε μέσα από τον θάνατο»

Η 60χρονη Ουμ Σουλτάν έφυγε με την οικογένειά της από το Ρας Ελ ‘Aιν λόγω των βομβαρδισμών. Έχει οκτώ γιους, τρεις κόρες και περίπου 20 εγγόνια. Πήγαν βόρεια στο Χαζάνο που βρίσκεται στην ύπαιθρο της επαρχίας Ιντλίμπ.

«Εγκατασταθήκαμε εδώ γιατί δεν έχουμε πού αλλού να πάμε. Είμαστε σοκαρισμένοι με αυτό που έγινε. Δεν το περιμέναμε. Τώρα νοικιάζουμε αυτό το χωράφι για 165 δολάρια τον μήνα. Στήσαμε μια σκηνή και βάλαμε μέσα όσα πράγματα έχουμε. Το ταξίδι μέχρι εδώ ήταν σαν να περνούσαμε μέσα από τον θάνατο. Ο δρόμος ήταν γεμάτος αυτοκίνητα, με πολεμικά αεροπλάνα στον ουρανό και αεροπορικές επιδρομές παντού γύρω μας. Ο γιος μου τράκαρε το αυτοκίνητό του επειδή οδηγούσε πολύ γρήγορα από τον φόβο του».

Η Ουμ με την οικογένειά της ζουν στο λασπωμένο χωράφι χωρίς νερό, τουαλέτες και κανονικές σκηνές. «Παίρναμε πόσιμο νερό από τη δεξαμενή του γείτονά μας, αλλά τώρα τελείωσε, οπότε δεν έχουμε ούτε νερό. Φέραμε τα έπιπλά μας εδώ και οι γιοι μου τα πουλάνε για να αγοράσουν εργαλεία και να φτιάξουν ένα κατάλυμα. Είμαστε σε φρικτή κατάσταση. Καθώς δεν έχουμε τουαλέτες, κρυβόμαστε πίσω από κάποιο δέντρο ή λοφάκι. Δεν έχουμε κάνει μπάνιο από τη μέρα που φτάσαμε».

Πηγή: Omar Haj Kadour/MSF, taken on 12 January 2018

«Ταξιδέψαμε μόνο με τα ρούχα που φορούσαμε. Έχουν βρομίσει από τη λάσπη. Όταν τα πλένουμε, τα παιδιά μένουν γυμνά στο κρύο μέχρι να στεγνώσουν τα ρούχα και να μπορέσουν να ντυθούν ξανά. Ελπίζω να μπορέσουμε να γυρίσουμε σπίτι γρήγορα. Η οικογένειά μας άφησε πίσω δώδεκα σπίτια» λέει.

«Δεν έχω κανένα όραμα για το μέλλον μου»

Ο 37χρονος Αμπού Μουσταφά, πατέρας έξι παιδιών, έφτασε με την οικογένειά του στη Σαρμάντα, μια πόλη κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Μαζί με άλλες είκοσι οικογένειες έβαλαν χρήματα και νοίκιασαν ένα μικρό χωράφι για περίπου 1.000 δολάρια τον μήνα.

«Φτιάξαμε τη σκηνή μας με σιδερένιους στύλους που τους σκεπάσαμε με κουβέρτες και νάιλον σακούλες. Οι σκηνές δεν έχουν πάτωμα, παρά μόνο χώμα, που είναι υγρό και γεμάτο πάγο. Το κρύο μπαίνει από παντού. Χρειαζόμαστε καθαρό νερό και τουαλέτες για να μην εξαπλωθούν αρρώστιες».

Πηγή: Omar Haj Kadour/MSF, taken on 12 January 2018

«Δεν έχω κανένα όραμα για το μέλλον μου, προσεύχομαι μόνο να γυρίσουμε σπίτι. Αν μείνουμε εδώ, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, τα παιδιά και όσοι είναι άρρωστοι θα υποφέρουν. Οι περισσότεροι είμαστε ήδη άρρωστοι από το κρύο και τις κακουχίες του ταξιδιού» αναφέρει ο Αμπού.

«Τα παιδιά έχουν χρόνια να εμβολιαστούν»

Ο Μοχάμεντ Γιαακούπ, γιατρός σε κινητή μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, επισκέφθηκε πρόσφατα τον καταυλισμό του Αλ Ραχμάν κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Εκείνες τις μέρες είχαν φτάσει 44 εκτοπισμένες οικογένειες στον καταυλισμό, όπου ήδη έμεναν άλλες 70.

«Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι πολύ συνηθισμένες. Κάποιες οικογένειες ταξίδευαν μία εβδομάδα πριν φτάσουν εδώ και κατασκήνωναν πλάι στον δρόμο, στο ύπαιθρο» αναφέρει.

«Πολλοί ασθενείς με χρόνια νοσήματα έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους έναν μήνα. Είχαμε πολλές περιπτώσεις ασθενών με διαβήτη και υπέρταση. Τα παιδιά είχαν να εμβολιαστούν χρόνια».