Αποκλειστικό: Τα πρόσωπα του πολέμου της Λιβύης
Οι συνεχώς κλιμακούμενες ένοπλες συγκρούσεις στη Λιβύη και οι αυξανόμενες επιθέσεις κατά αμάχων, η άφιξη της επιδημίας COVID-19 σε μια χώρα με ένα σύστημα υγείας που καταρρέει και με την ανθρωπιστική βοήθεια να περιορίζεται λόγω των συνθηκών, δημιουργούν μία νέα κρίση μέσα στην κρίση που ήδη ταλανίζει τη χώρα. Μία κρίση που θα μπορούσε τελικά να εξελιχθεί σε ανθρωπιστική καταστροφή.
Οι συνεχώς κλιμακούμενες ένοπλες συγκρούσεις στη Λιβύη και οι αυξανόμενες επιθέσεις κατά αμάχων, η άφιξη της επιδημίας COVID-19 σε μια χώρα με ένα σύστημα υγείας που καταρρέει και με την ανθρωπιστική βοήθεια να περιορίζεται λόγω των συνθηκών, δημιουργούν μία νέα κρίση μέσα στην κρίση που ήδη ταλανίζει τη χώρα. Μία κρίση που θα μπορούσε τελικά να εξελιχθεί σε ανθρωπιστική καταστροφή.
Αυτά είναι μερικά από τα χιλιάδες πρόσωπα της Λιβύης που διηγούνται μέσα από τις φωτογραφίες τους τη δική τους ιστορία.
Τις φωτογραφίες μας παραχώρησαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα.
Πηγή φωτογραφιών: Giulio Piscitelli
Photo 1/10
Ο 28χρονος Αμπντουλμπασίρ έφτασε στη Λιβύη πριν από τρία χρόνια και πέρασε σχεδόν δυόμισι χρόνια στα κέντρα κράτησης. Όπως ισχυρίζεται ένας φρουρός έσπασε το δεξί του χέρι με ένα κλομπ. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους στη Λιβύη, προσπάθησε να φτάσει στην Ευρώπη με πλοίο, αλλά η ακτοφυλακή τον γύρισε πίσω. Τώρα λέει ότι έχει χάσει την ελπίδα να φύγει με ασφάλεια από τη Λιβύη. Παρά τα όσα του έχουν συμβεί θεωρεί ότι αυτή τη στιγμή η Λιβύη είναι ασφαλέστερη από το Νταρφούρ από όπου κατάγεται. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 2/10
Ο Μπανάτζα, 35 ετών, κατάγεται από το Νταρφούρ του Σουδάν. Ζει στη Λιβύη τα τελευταία 10 χρόνια και δουλεύει σε εργοστάσιο ξυλείας. Λέει ότι ποτέ δεν σκέφτηκε να φύγει από τη Λιβύη επειδή αισθάνεται τυχερός που έχει δουλειά και ένα μικρό καταφύγιο για να ζήσει μέσα στο εργοστάσιο. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 3/10
Ο Μουαβία, 38 ετών από το Νταρφούρ του Σουδάν, δείχνει τις ουλές στον ώμο του, που έγιναν – όπως λέει- όταν απήχθη για λύτρα από εγκληματικές ομάδες στη Λιβύη. Ο Μουαβία διέφυγε από τον πόλεμο στη χώρα του και ήρθε στη Λιβύη πριν από 10 χρόνια. Άφησε την οικογένειά του πίσω. Τώρα επιβιώνει με τη βοήθεια μερικών φίλων και κάποιων περιστασιακών εργασιών που κάνει στην Τρίπολη. Απήχθη δύο φορές από εγκληματικές ομάδες και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπέστη βασανιστήρια, όπως καυτά αντικείμενα πάνω στο σώμα του. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 4/10
Η Λαία, η 13χρονη κόρη της Αβουάια, κάθεται σε ένα στρώμα στο πάτωμα. Μαζί με τη μητέρα και την αδελφή της ζουν στη Λιβύη από το 2018 αφού εγκατέλειψαν τη χώρα τους, το Σουδάν, λόγω του πολέμου. Όταν έφθασαν στη Λιβύη έπεσαν θύματα απαγωγής και κάποιοι φίλοι πλήρωσαν λύτρα για να αφεθούν ελεύθερες. Προς το παρόν, η Αβουάια μαζί με τη Λαία και την αδελφή της επιβιώνουν χάρη στην οικονομική βοήθεια ορισμένων φίλων, αλλά η ίδια ζει με έναν συνεχή φόβο για την ασφάλειά της και ιδιαίτερα για την ασφάλεια των κορών της, που κινδυνεύουν να απαχθούν, να βιαστούν και να βασανιστούν για λύτρα. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 5/10
Η Αβουάια, που κατάγεται από το Νταρφούρ του Σουδάν, ετοιμάζει τσάι στην κουζίνα ενός ημιτελούς σπιτιού όπου ζει μαζί με τις δύο της κόρες στην περιοχή Γκαργκαρές, στα περίχωρα της Τρίπολης. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 6/10
Ο 17χρονος Χασάν, από το Νταρφούρ του Σουδάν, έφτασε στη Λιβύη πριν από ένα χρόνο. Συνελήφθη και κρατήθηκε σε κέντρα κράτησης. Έσπασε και τα δύο πόδια του, ενώ προσπαθούσε να δραπετεύσει από το κέντρο κράτησης Τατζούρα και λέει ότι χτυπήθηκε έντονα από τους φρουρούς μετά τη σύλληψή του. Από εκείνη την ημέρα, δεν μπορεί να φορέσει παπούτσια και δεν μπορεί να δουλέψει. Θέλει να πάει στην Ευρώπη για να λάβει ιατρική περίθαλψη, γιατί στη Λιβύη δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στη φροντίδα που χρειάζεται. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 7/10
Ο Μουσταφά, 17 ετών από το Νταρφούρ, βρίσκεται στη Λιβύη εδώ και δύο χρόνια. Είναι ένας από τους επιζώντες του βομβαρδισμού του κέντρου κράτησης Τατζούρα τον Ιούλιο του 2019. Στον βομβαρδισμό σκοτώθηκαν 53 άνθρωποι και τραυματίστηκαν περίπου 130. Ο Μουσταφά πέρασε δύο μήνες στη φυλακή επειδή δεν είχε έγγραφα. Τώρα ζει σε ένα δωμάτιο με άλλους πρόσφυγες στην Τρίπολη και δεν έχει κανένα εισόδημα εκτός από τη δουλειά του που είναι να καθαρίζει τα δωμάτια του κτιρίου όπου ζει, τα οποία ανταλλάσσει με το κόστος διαμονής του. Θα ήθελε να φτάσει στην Ευρώπη για να λάβει θεραπεία για το δεξί του χέρι που τραυματίστηκε από πυροβολισμό από έναν πολιτοφύλακα στην πατρίδα του στο Σουδάν. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 8/10
Ο Μοχάμεντ από το Μάλι, ζει στη Λιβύη από το 2015. Θέλει να επιστρέψει στη χώρα του, αλλά προς το παρόν ότι δεν έχει αρκετά χρήματα. Έφτασε στη χώρα για να ξεφύγει από τις συγκρούσεις και να βρει δουλειά για να συντηρήσει αυτόν και την οικογένειά του. Στη Λιβύη βρήκε δουλειά ως εργάτης του δήμου, αλλά λόγω των χαμηλών αποδοχών του, συλλέγει επίσης απορρίμματα μετάλλων στην χωματερή κοντά στην είσοδο της πόλης για να κερδίσει περισσότερα χρήματα. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 9/10
Μια γυναίκα από τη Νιγηρία παίζει έξω από την εκκλησία του Σαν Φράνσις στην Τρίπολη, με το μωρό της, που γεννήθηκε στη Λιβύη. Ζει στη χώρα εδώ και πάνω από 4 χρόνια, καθώς ο σύζυγός της βρήκε δουλειά. Παρά τη δύσκολη κατάσταση, προς το παρόν δεν σκέφτονται να φύγουν. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF
Photo 10/10
Πρόσφυγες κυρίως από το Νταρφούρ του Σουδάν συγκεντρώνονται στην αυλή στην περιοχή Γκόργκι, όπου ζουν, νότια της Τρίπολης. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ζουν συχνά σε άθλιες συνθήκες, σε ερειπωμένα κτίρια ή μικρά ημιτελή σπίτια και στερούνται βασικών υπηρεσιών. Πηγή: Giulio Piscitelli/ MSF