Το ανησυχητικό μήνυμα των Γαλλικών εκλογών
Η "γοητεία" του Μακρόν σκεπάζει τα βαθύτερα μηνύματα που έστειλε η γαλλική κάλπη και δεν περιορίζονται μόνον στην άνοδο της ακροδεξιάς και την διεκδίκηση του προεδρικού θώκου από την Μαρί Λεπέν.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι τα παραδοσιακά κόμματα με τους μηχανισμούς, τους κομματικούς συσχετισμούς που ευθύνονται για τα προβλήματα της χώρας πνέουν τα λοίσθια.
Μια δεύτερη ανάγνωση είναι ότι η γαλλική αστική τάξη είχε τα αντανακλαστικά και βρήκε τη λύση που αναζητούσε για να ανανεώσει την δυναμική παρουσία της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προσφέροντας ταυτόχρονα ελπίδα στο λαό.
Ο Μακρόν είχε όραμα, έφτιαξε σχέδιο, δεν είχε πολιτικό παρελθόν και στηρίχθηκε από τους ανανεωτικούς- μεταρρυθμιστές- μετριοπαθείς-συστημικούς. Διεμβόλισε το κατεστημένο και τον λαϊκισμό.Επαγγέλλεται τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και όχι τον νεοφιλελευθερισμό.
Το τελευταίο αλλά όχι σε σημαντικότητα μήνυμα της γαλλικής κάλπης αφορά το μέλλον της Ευρώπης. Οι ευρωσκεπτικιστές και οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις ξεπερνούν το 40 %.
Η Λεπέν και ο Μελανσόν που είναι αντίθετοι στην ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση, αν και έχουν διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και θα μπορούσε να θεωρηθεί ύβρις η πρόσθεση των δυνάμεων τους, προσελκύουν την ψήφο τεσσάρων στους δέκα Γάλλους. Άλλωστε, οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Λεπέν στο β' γύρο μπορεί να πάρει 38%. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αντισυστημική ψήφος δεν έχει πολιτική πατρίδα. Ίσως, ο Μελανσόν να είναι το ανάχωμα της αντισυστημικής ψήφου προς την άκρα Δεξιά και στο μέλλον να αποδυναμώσει την Λεπέν.
Το μήνυμα προς τις Βρυξέλλες, τους διαμορφωτές της ευρωπαϊκής πολιτικής και κυρίως προς την Γερμανία μετά το Brexit είναι ότι οι πολιτικές λιτότητας, η επιβολή σκληρών όρων έχουν φέρει σε δύσκολή θέση σημαντικά τμήματα του πληθυσμού.
Ο Μακρόν δείχνει ότι έχει σχέδιο μεταρρυθμίσεων, μιλά για κοινωνική ατζέντα και ταυτόχρονα έχει υποβάλλει και προτάσεις για την Ευρωπαϊκή ένωση.
Η Γαλλία είναι συνιδιοκτήτης της Ένωσης και μπορεί να φέρει νέο αέρα σε "σκουριασμένες δομές και αντιλήψεις".
Το ζήτημα είναι να αντιληφθεί η Ε.Ε.ότι πρέπει να αλλάξει πολιτικές για να μην κινδυνεύει να διαλυθεί σε λίγα χρόνια.