Οι «αναγνώσεις» της επίσκεψης Ομπάμα

Οι θέσεις του αμερικανού πρόέδρου, που δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι δεσμεύουν την επόμενη διοίκηση -άλλωστε ήταν εμφανής η διαφοροποίηση από τον Τράμπ σε αρκετά θέματα- σε ότι αφορά την οικονομία, δείχνουν να ταυτίζονται σε γενικές γραμμές με την φιλοσοφία του ΔΝΤ. Βασική παράμετρος είναι η ανάπτυξη για τη μείωση του χρέους.

Οι αμερικανοί διατύπωσαν με σαφήνεια το μίγμα πολιτικής που θεωρούν ως αναγκαίο για τη χώρα ενώ παρότρυναν την Αθήνα να κλείσει την αξιολόγηση πριν την αλλαγή σκυτάλης στο Λευκό Οίκο.

Το μοντέλο που προκρίνουν έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά:

Η ανάκαμψη και η μεγέθυνση της οικονομίας, μειώνουν ποσοστιαία το χρέος, στην ύφεση δεν πρέπει να περιορίζονται οι δαπάνες ενώ θα πρέπει να υπάρχει το κατάλληλο μίγμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, δημοσιονομικής πολιτικής και ανπτυξιακής πολιτικής.

Απουσιάζει, δηλαδή, η έννοια της λιτότητας και της αυστηρής προτεσταντικής οικονομικής πειθαρχίας, όπως την εννοεί το Βερολίνο. Όμως, προέχουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που μπορεί τελικώς να επιφέρουν και μειώσεις εισοδημάτων.

Τι θα συμβεί, θα φανεί στην συνάντηση Ομπάμα- Μέρκελ. Η καγκελάριος την οποία ο διεθνής τύπος θεωρεί ως κληρονόμο της παρακαταθήκης του απερχόμενου αμερικανού προέδρου θα δείξει από αύριο εάν θα τηρήσει τα συμφωνηθέντα ή θα βάλει νέες προϋποθέσεις και δεν θα δώσει "ανάσα" στην Αθήνα.

Όμως, η "πολιτική διάδοχος" του Ομπάμα- αφού θεωρείται ότι θα είναι τοποτηρητής των φιλελεύθερων θέσεων και των αξιών του και στο ΝΑΤΟ και στις σχέσεις με τη Ρωσία- θα θέλει διεκδικώντας για τέταρτη φορά την καγκελαρία να εμφανίσει ένα ελληνικό success story.

Ότι δηλαδή, η Ελλάδα, πέτυχε γιατί ακολούθησε την πειθαρχία που επέβαλλε η Γερμανία.

Έτσι, το πιο πιθανό είναι, σταδιακώς να ισχύσουν πιο ευνοϊκά μέτρα για την Ελλάδα σε όλα τα πεδία.

Τώρα, δεν θα δώσει τα πάντα στην Αθήνα, αλλά θα μπορούσε να βάλει έναν οδικό χάρτη διευκολύνσεων που θα έδινε "ανάσα" στον κ. Τσίπρα .

Ο Ομπάμα μπορεί να την βοηθήσει και να την πείσει για ελάφρυνση του χρέους και χαλάρωση της "μέγγενης της λιτότητας". Για το πρόβλημα με τον Ερντογάν, ίσως διαφωνήσουν.