Καλή σχολική χρονιά στους πρόσφυγες μαθητές
Το κείμενο αυτό θα ξενίσει όσους από τους γονείς αντιδρούν στην παρουσία παιδιών προσφύγων στα «ελληνικά σχολεία». Ειλικρινά, κανένα επιχείρημα αλληλεγγύης δεν είναι ίσως ικανό να ακουμπήσει ανθρώπους που φτάνουν στο σημείο να κλειδώνουν με λουκέτα τις πόρτες σχολείων, προκειμένου να μη «μολυνθούν» τα παιδιά τους από συνομήλικα προσφυγόπουλα, τα οποία διέφυγαν από έναν πόλεμο που συγκλονίζει την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Σήμερα, Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, είναι η πρώτη μέρα του προγράμματος του Υπουργείου Παιδείας για την εκπαίδευση των προσφύγων μαθητών.
Αν και υπάρχει μεγάλη συζήτηση για την επιλογή των αρμοδίων να πηγαίνουν τα παιδιά των προσφύγων στο σχολείο τις ώρες 14:00-18:00, όταν δηλαδή σχολάνε οι υπόλοιποι μαθητές, το γεγονός ότι μερικές εκατοντάδες προσφυγόπουλα θα έχουν την ευκαιρία έστω και αυτής της εκπαίδευσης είναι αναμφίβολα θετικό.
Σήμερα, ορισμένα από τα παιδιά που μέχρι πριν λίγο καιρό έκλειναν τα αφτιά τους για να μην ακούν τους βομβαρδισμούς, που έβαζαν τα χέρια τους μπροστά στα μάτια τους για να μην βλέπουν τους νεκρούς και τα συντρίμμια, που περπάτησαν και ταξίδεψαν με κάθε μέσο για να φύγουν από τον πόλεμο, που μπήκαν σε βάρκες και διέσχισαν το Αιγαίο, θα βάλουν στην πλάτη μια σχολική τσάντα, θα μπουν στην τάξη και πίσω από τα θρανία θα ακούσουν τα λόγια ενός δασκάλου.
Κάποια από αυτά έχασαν τους γονείς, τα αδέρφια, τους φίλους τους στον πόλεμο ή στο ταξίδι. Ίσως κάποια από αυτά να γνώριζαν και να έπαιζαν με τον Αϊλάν. Κάποια πιθανόν να είναι φίλοι με το παιδί που όλοι είδαμε να κάθεται στο νοσοκομείο αποσβολωμένο, με αίματα στο κεφάλι, μετά από έναν ακόμα βομβαρδισμό αμάχων. Όλα τους θα μπορούσαν να είχαν την τύχη τους. Είναι –συγχωρέστε με που το λέω– τα τυχερά παιδιά του πολέμου.
Δεν ξέρω αν στα μάτια τους θα υπάρχει η αγωνία και η προσμονή που έχουν όλα τα παιδιά την πρώτη ημέρα του σχολείου. Δεν ξέρω αν γυρνώντας το απόγευμα στα κέντρα φιλοξενίας θα πουν στους γονείς τους για τους νέους φίλους που έκαναν, τους δασκάλους τους, τα βιβλία τους. Δεν ξέρω αν θα αγχώνονται για τη συχνά δυσάρεστη στους μαθητές διαδικασία του διαβάσματος και της προετοιμασίας της επόμενης μέρας.
Ξέρω μόνο ότι θέλω να τους πω... καλή σχολική χρονιά!