Να μπει τέλος στα μελαγχολικά καλοκαίρια

Όσα ακούγονται περί εκλογών μόνο ως επικίνδυνες ανοησίες ανεύθυνων πολιτικάντηδων θα μπορούσαν να εκληφθούν ή ως όνειρα θερινής νυκτός είτε από κυβερνητικά στελέχη που βλέπουν δυσκολίες "βουνό", είτε από στελέχη της αντιπολίτευσης που θέλουν να κρατούν συσπειρωμένο το πελατειακό κοινό τους.

Μπορεί δείκτες να βελτιώνονται αλλά είναι προφανές ότι η αναιμική δυναμική της οικονομίας δεν μπορεί να φέρει σοβαρή αναπτυξιακή προοπτική με αυτούς τους ρυθμούς ακόμη και στο καλύτερο σενάριο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση υπολογίζει το πολιτικό κόστος- ήδη έχει κάνει πολλά περισσότερα και χειρότερα απ’ όσα μπορούσε να φανταστεί και η ίδια, κακά τα ψέματα- και φυσικά και η αντιπολίτευση στο αφήγημα της λογαριάζει το πολιτικό κόστος.

Όμως, αυτές οι πολιτικές πρακτικές δεν βοήθησαν τη χώρα, ούτε επί Παπανδρέου, ούτε επί Σαμαρά, κατά τη διάρκεια της κρίσης και φυσικά δεν την βοήθησαν πολύ περισσότερο στο παρελθόν.

Αν συνεχιστούν αυτές οι πρακτικές δυστυχώς δεν θα σηκώσουμε ποτέ κεφάλι και κάθε χρόνο το καλοκαίρι που θα φεύγει θα είναι πιο μελαγχολικό από το προηγούμενο. Γιατί θα μειώνονται οι δυνατότητες για να βγάλουμε τον επόμενο χειμώνα. Όσο και να προστατευτούν τώρα οι πολλοί με το ισχνό εισόδημα, όσο και να πληγούν οι μεσαίοι που παλεύουν να είναι συνεπείς, όσο και να ξεζουμιστούν οι λίγοι πλούσιοι στο τέλος ο λογαριασμός θα μας αφορά όλους. Και τότε όλοι μας θα πληγούμε περισσότερο.

Γι‘ αυτό τώρα είναι ανάγκη, και το βήμα της ΔΕΘ είναι μια καλή ευκαιρία και για τον πρωθυπουργό και για τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης, να δείξουν ποιο είναι το μέλλον και πως θα πορευτούμε προς τα εκεί. Και αυτό το μέλλον θα έλθει και θα είναι πιο φωτεινό εάν όλοι συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ κοινό πλαίσιο στρατηγικής που θα περιλαμβάνει τα ίδια αιτήματα προς τους δανειστές για ελάφρυνση τους χρέους με αντάλλαγμα την απόλυτη συμμόρφωση γιατί αλλιώς δεν βγαίνει.
Διαφορετικά, κάποιος χειμώνας, όχι μακρινός, δεν θα βγει... Και τότε δεν θα μπορεί κανείς να διασωθεί.