Η «μυρωδιά» της υπομονής, στη στενωπό του χρέους

Στο γιατί είναι απαραίτητες οι μεταρρυθμίσεις σε μια χώρα με πλήθος καθεστωτικών οργανωτικών δομών και ένα παραγωγικό δυναμικό που παραμένει "παρκαρισμένο", όμηρος της υψηλής ανεργίας -ξέχωρα από το μνημόνιο- δεν θα κάνω αναφορά.

Γιατί όμως είναι κομβικό το ζήτημα του χρέους εδώ που έφθασε η κατάσταση; Γιατί έχει εξελιχθεί στην "καραμέλα" της εποχής σε Ελλάδα και Ευρώπη; Γιατί πολύ απλά η "τρύπα" στον προϋπολογισμό που τώρα καταρτίζεται φαντάζει ασήκωτο να διαψευστεί του χρόνου.

Και όσο αυτή υπάρχει, τόσο οι δανειστές θα ζητούν νέα μέτρα. Και όσο ζητούν νέα μέτρα τόσο οι αξιολογήσεις δεν θα κλείνουν, τόσο οι δόσεις δεν θα εκταμιεύονται και οι πολίτες θα είναι "μαγκωμένοι" με τις επιχειρήσεις διστακτικές.

Και έτσι η οικονομία θα στενάζει και δεν θα προχωρά, όσα "παράλληλα προγράμματα" και κοινωνικές πολιτικές και αν εφαρμοστούν. Έτσι είναι όταν πας να διαχειριστείς τη φτώχεια και όχι τη δημιουργία νέου πλούτου. Έτσι ο φαύλος κύκλος ανατροφοδοτείται.

Με την ελάφρυνση του χρέους όμως; Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να μειωθεί το ποσό που θα χρειαστεί να καταβάλλει -έστω και κατά 1 δισ- το ελληνικό Δημόσιο για την εξυπηρέτησή του το 2016, χρονιά που κρίνεται πιθανότατο να διατηρηθεί έστω μειωμένη η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας.

Και αυτό το ένα δισ. των μέτρων που ΔΕΝ θα ληφθούν θα δώσει ανάσα για να αντέξει ο κόσμος και για να σμιλευτεί η κοινωνική συνοχή. Και ακόμη περισσότερο.

Θα δώσει μερικό σήμα σε όσους έχουν τα χρήματα στο εξωτερικό ή στα σεντούκια ότι δεν διατρέχουν κίνδυνο επαναφέροντάς τα στην Ελλάδα. Και ότι μπορούν να κάνουν μια δειλή επένδυση ή να καταναλώσουν, τροφοδοτώντας μια αγορά που διψάει για "φρέσκο χρήμα".

Μυρίζει όμως υπομονή η ατμόσφαιρα. Υπομονή που θες να γυρίσει σε προσμονή. Μια προσμονή για το καλύτερο μιας κοινωνίας που έφθασε χαμηλά ενώ εν πολλοίς δεν της άξιζε.

Γι' αυτό και το χαμόγελο δεν σκάει στο πρόσωπο. Δεν έχει σημασία αν είσαι άνεργος, εργαζόμενος ή συνταξιούχος, δεξιός ή αριστερός. Όλοι μέχρι εδώ έχουν το μερίδιο συμμετοχής στο πρόβλημα. Το μούδιασμα στην ψυχή δεν έχει ιδιότητα.

Τώρα είναι όμως που θέλει υπομονή. Στην τελική στροφή πριν η Ελλάδα πάρει τις οριστικές της αποφάσεις και ενώ οι εναλλακτικές δείχνουν να έχουν εξανεμιστεί.