Μα τι συμβαίνει στην Πορτογαλία;

Ο κεντροδεξιός συνασπισμός του Κοέλιο πήρε 38,6% στις εκλογές, με διαφορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα που κέρδισε το 32,3% των ψήφων, ωστόσο έχασε την αυτοδυναμία.

Έκτοτε γίνονται προσπάθειες για σχηματισμό κυβέρνησης, με τους Σοσιαλιστές, το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Αριστερό Μπλόκ να επιθυμούν να σχηματίσουν έναν ενιαίο συνασπισμό ώστε να αποκτήσουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μόλις χθες, ο πρόεδρος της Πορτογαλίας Ανιμπάλ Καβάκο Σίλβα, ξαναδιόρισε τον απερχόμενο πρωθυπουργό Πέδρο Πάσος Κοέλιο αφού, σύμφωνα με το τηλεοπτικό του διάγγελμα, "ηγείται ενός συνασπισμού ο οποίος κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στις 4 Οκτωβρίου," με τους αναλυτές να υποστηρίζουν ότι η θητεία της συγκεκριμένης κυβέρνησης δεν θα είναι μακρά.

Η πολιτική αστάθεια στην Πορτογαλία θυμίζει αρκετά το θολό πολιτικό τοπίο που υπήρξε στην Ελλάδα. Η Πορτογαλία χρειάστηκε το 2011 ένα πρόγραμμα διάσωσης ύψους 78 δις ευρώ και εφάρμοσε μέτρα αυστηρής λιτότητας, περικοπές συντάξεων και δημοσίων δαπανών με παράλληλη αύξηση φόρων.

Τόσο το Κομμουνιστικό Κόμμα, όσο και το Αριστερό Μπλόκ (αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ) στήριξαν την προεκλογική τους καμπάνια στην απόρριψη της συγκεκριμένης πολιτικής με διακηρύξεις για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, το εσκούδο. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, πιο μετριοπαθές, δίνει έμφαση στην ανάπτυξη.

Ο "υποδειγματικός μαθητής" της Ευρώπης, σύμφωνα με την Welt, θα έπρεπε να αποτελέσει πρότυπο για την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα είναι αυτή που αποτελεί παράδειγμα για την Πορτογαλία. Προς αποφυγή. Από την μια, τα αριστερά κόμματα ισχυρίζονται πως οι ελιγμοί του Αλέξη Τσίπρα δείχνουν αναμφίβολα ότι εθνική κυριαρχία μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο του ενιαίου νομίσματος δεν μπορεί να υπάρξει, ενώ από την άλλη, σύμφωνα με το Βερολίνο, ο Κοέλιο εφάρμοσε τις σωστές πολιτικές χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Η οικονομία της Πορτογαλίας παραμένει εύθραυστη και ο κεντροδεξιός συνασπισμός υπόσχεται περισσότερη λιτότητα. Το πολιτικό περιβάλλον είναι ρευστό. Οι επενδυτές φαίνονται ανήσυχοι για τις πολιτικές εξελίξεις, ο Ραχόι προβληματίζεται για τους πολιτικούς συσχετισμούς, ενόψει και των εκλογών του Δεκεμβρίου στην Ισπανία, ενώ η Μέρκελ βλέπει σε μια πιθανή συμμαχία των Σοσιαλιστών με την "σκληρή" αριστερά μια "πολύ αρνητική εξέλιξη."

Φαίνεται, λοιπόν, ότι στην νομισματική Ένωση η πολιτική εξακολουθεί να έχει σημασία.