Τέσσερα χρόνια γιατί δεν «έσπασαν αυγά»;

Πρώτος, βέβαια, το αντιλήφθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός ο οποίος την επόμενη κιόλας μέρα άλλαξε το επίσημο αφήγημα και ανέλαβε την «πολιτική ευθύνη». Πολλοί έχουν αναδείξει τις τελευταίες μέρες ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης συνεπάγεται με παραιτήσεις ή/και αποπομπές. Πέραν όμως αυτής, της αυτονόητης επισήμανσης, η κυβέρνηση καλείται να απαντήσει σε σωρεία ερωτημάτων σχετικά με τις δικές της ευθύνες. Και επειδή η ίδια έχει αναδείξει τη σημασία του ρυμοτομικού χαρακτήρα της περιοχής και της ύπαρξης πολλών αυθαιρέτων, ορισμένα εξ αυτών που κλείνουν την είσοδο στην παραλία, θα πρέπει να δώσει σαφείς απαντήσεις τι έκανε αυτά τα σχεδόν τέσσερα χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο της διακυβέρνησης της χώρας, προκειμένου να παρέμβει και να επιλύσει αυτού του είδους τα ζητήματα.

Δυστυχώς για την ίδια ούτε οι απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα είναι πειστικές. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολούθησε την πεπατημένη. Έκανε ευνοϊκή ρύθμιση για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, πρωτοστάτησε σε αρκετές περιπτώσεις, σε κινητοποιήσεις μη κατεδάφισης παράνομων υποστατικών, επιχείρησε να ισορροπήσει μεταξύ νομοθεσίας και πολιτικού κόστους.

Η κυβέρνηση έχει χάσει τη μάχη της καθημερινότητας του πολίτη. Μάτι, Μάνδρα, Σαρωνικός είναι μόνο ορισμένες από τις περιπτώσεις όπου περίτρανα αποδείχθηκε η αδυναμία συντονισμού του κρατικού μηχανισμού. Αν στο πεδίο της οικονομίας μπορεί να επικαλεστεί τους εκβιασμούς των δανειστών, την μη ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου, την «εναλλακτική εφαρμογή ενός προγράμματος στήριξης από μια αριστερή κυβέρνηση», στο πεδίο της καθημερινότητας τι εμπόδισε την κυβέρνηση, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, να «σπάσει αυγά»; (για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του πρωθυπουργού). Για ποιο λόγο τα μέτρα τα οποία σήμερα ανακοινώνει η κυβέρνηση δεν εφαρμόστηκαν εδώ και 42 μήνες; Ποιος την εμπόδισε να ρίξει έστω και ένα αυθαίρετο στην περιοχή; Γιατί είναι τόσο εμφανής η αδυναμία συντονισμού και εύρυθμης λειτουργίας βασικών υπηρεσιών του κράτους;

Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία αν και αρχικά σεβάστηκε απολύτως το τριήμερο πένθος, στη συνέχεια επιδόθηκε σε μία στείρα αντιπολίτευση επικεντρωμένη στο αν ο Πρωθυπουργός γνώριζε ή όχι την ύπαρξη και τον αριθμό των νεκρών την ώρα που έφτανε στο Κέντρο Επιχειρήσεων. Ανάμεσα σε μία σειρά από ζητήματα η ηγεσία της ΝΔ επέλεξε να ασκήσει αντιπολίτευση σε ένα ζήτημα επικοινωνιακής σημασίας. Πιθανώς ο λόγος να είναι διότι ο κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε ένα περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα που συντελέστηκε σε όλη την Ελλάδα και εντάθηκε τα χρόνια των Ολυμπιακών Αγώνων, τότε που υποτίθεται ότι «τρώγαμε με χρυσά κουτάλια».

Και κάτι τελευταίο: Ναι η αυθαίρετη δόμηση είναι αδίκημα. Σε καμία περίπτωση, όμως αυτό δεν μπορεί να συντελεστεί χωρίς τη βοήθεια της κρατικής και της αυτοδιοικητικής εξουσίας. Και σίγουρα δεν μπορεί να επισκιάσει την απώλεια ζωών με τόσο μάλιστα τραγικό τρόπο.