Ο πρωθυπουργός και το Twitter: Η αποθέωση του ερασιτεχνισμού
Στα διεθνή Μέσα σήμερα περίοπτη θέση στην πρώτη σελίδα έχει λάβει η είδηση των tweets του έλληνα πρωθυπουργού προς τον Αχμέτ Νταβούτογλου για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη.
Πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα που δεν πρέπει να επιλύεται ή να σχολιάζεται μέσω twitter υποστηρίζουν κάποιοι, άλλοι στέκονται στα σβησμένα tweets – από τον αγγλόφωνο λογαριασμό του πρωθυπουργού - κατόπιν απάντησης του Νταβούτογλου.
Είναι βέβαιο πως διπλωματία μέσω twitter δεν γίνεται, πόσο μάλλον όταν τον λογαριασμό δεν διαχειρίζεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλά μια ομάδα επικοινωνίας.
Ας σταθούμε λοιπόν για λίγο εδώ. Οι περισσότεροι έλληνες πολιτικοί διαθέτουν λογαριασμό στο Twitter, κυρίως για να μεταφέρουν δηλώσεις, να κοινοποιούν τηλεοπτικές εμφανίσεις, να διαφημίζουν την παρουσία τους και να ενισχύουν την προεκλογική τους καμπάνια.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το καθήκον της ενημέρωσης των followers έχουν αναλάβει ομάδες διαχείρισης των social media, με κάποιο (μικρό) αντίτιμο. Οι περισσότερες ομάδες ή μεμονωμένα άτομα είναι ερασιτέχνες της επικοινωνίας, χωρίς αυτό να είναι κακό από μόνο του. Ωστόσο, όταν καλούνται να διαχειριστούν μια κρίση, συνήθως αντιδρούν σπασμωδικά, σβήνοντας αναρτήσεις, μπλοκάροντας χρήστες ή απενεργοποιώντας τον λογαριασμό. Αρκετά νευρικοί θα έλεγα, κάπως σαν τους τούρκους πιλότους .
Όταν ο έλληνας πρωθυπουργός γίνεται πρωτοσέλιδο για την χρήση του Twitter κι όχι τις πολιτικές επιλογές του, υπάρχει πρόβλημα.
Ο λογαριασμός του έλληνα πρωθυπουργού δεν είναι προσωπικό account. Δεν μπορεί η διαχείριση του να είναι ερασιτεχνική και πρόχειρη. Δεν γίνεται να εξαφανίζονται tweets σαν να μην έγιναν ποτέ ή να παραμένουν αυτά που στοχεύουν στην εσωτερική κατανάλωση. Η διαχείριση του twitter του πρωθυπουργού οπωσδήποτε δεν αποτελεί μείζον θέμα – δεν απασχολεί καν τη μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού – ωστόσο είναι ενδεικτικό του πως λειτουργούν τα πράγματα στη χώρα του «ό,τι δηλώσεις είσαι».