Το «τζιχαντιστικό όνειρο»: Όταν o θρησκευτικός μεσαίωνας συναντά το μοντέρνο μάρκετιγκ
Το Ισλαμικό Κράτος δεν έχει καμμία σχέση με την ισλαμική τρομοκρατία, όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Αντί να κρύβεται σε σπηλιές, κατέχει μία τεράστια περιοχή, εξουσιάζει ανθρώπους, έχει διοικητικές δομές. Το «Τζιχαντιστικό όνειρο» κάνει χιλιάδες άνδρες και γυναίκες από τη Μ. Ανατολή και την Ευρώπη να θέλουν να στρατολογηθούν στο σκοπό του. Θέλει να γίνει ένα μεγάλο σουνιτικό ανεξάρτητο κράτος.
Εάν αυτή είναι η φιλοδοξία του, το εξυπηρετεί άραγε μία μετωπική σύγκρουση με τη Δύση;
Πιστεύω πως όχι.
Το ISIS μπλοφάρει.
Αλλά γιατί;
Η απάντηση είναι ότι θέλει να προσεταιριστεί τις λαϊκές μάζες του αραβικού κόσμου. Να δημιουργήσει εκβιαστικά το δίλημμα Δύση ή ISIS. Χτυπώντας τη Δύση ταπεινώνει το μεγάλο εχθρό του Ισλάμ. Προκαλώντας αντίποινα τη δαιμονοποιεί ακόμη περισσότερο.
Εάν υπήρχαν βραβεία πολιτικο-θρησκευτικού μάρκετιγκ, οι καθοδηγητές του ISIS θα τα σάρωναν. Χρησιμοποιώντας ιδιοφυώς ένα μείγμα μεσαιωνικής θρησκευτικής ηθικής, υπαρξιακής ανακούφισης και επίγειας απόλαυσης, το Ισλαμικό Κράτος λανσάρει ένα νέο τρόπο ζωής και σκέψης για το μέσο άραβα μουσουλμάνο. Και το κάνει καλά.
Η σχέση του μέσου άραβα με τη Δύση είναι αμφίθυμη. Την ποθεί και τη μισεί. Είναι μία Βαβυλώνα που μπορεί να τη βλέπει αλλά όχι να την αγγίζει. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο του φανέρωσε έναν κόσμο πολυτέλειας και αφθονίας σε αγαθά και γυναίκες την ώρα που ο ίδιος είναι φτωχός και καταπιεσμένος. Οι προγαμιαίες σχέσεις είναι απαγορευμένες και ο γάμος προϋποθέτει χρήματα. Ακόμα και όταν μεταναστεύσει ή μεγαλώσει στην Ευρώπη, ο αποκλεισμός και η απόρριψη είναι ο κανόνας. Το βάρος της ισλαμικής παράδοσης καθιστά δύσκολη την ένταξη του στο δυτικό πολιτισμικό πλαίσιο. Τη συνειδητοποίηση δηλαδή ότι τα αγαθά της Δύσης προϋποθέτουν συμμετοχή στην παιδεία, στην αγορά εργασίας, αποδοχή της ισότητας των φύλων και της κοσμικότητας. Και η απόρριψη φέρνει ακόμη μεγαλύτερο μίσος.
Το ISIS προσφέρει κάτι καλύτερο. Εκδίκηση, υπεροχή, κύρος και σεβασμό όπως όλες οι μαχητικές ιδεολογίες. Εκεί όμως που πραγματικά καινοτομεί το «Τζιχαντιστικό όνειρο» είναι η διαχείριση της σεξουαλικής καταπίεσης. Ο παραδοσιακός επουράνιος παράδεισος με τις παρθένες είναι πάντα εκεί και δημιουργεί βομβιστές αυτοκτονίας. Αλλά στο μεταξύ οι μαχητές μπορούν να πάρουν και ένα επίγειο μεζέ. Ο εξανδραποδισμός «αιρετικών» πληθυσμών όπως οι Κούρδοι, οι Γιαζίντι ή οι σηίτες και οι χριστιανοί προσφέρουν χιλιάδες νεαρές σκλάβες. Και μία εξαιρετικά ευφάνταση ερμηνεία του Κορανίου χρίζει τον βιασμό τους μετά προσευχής ως ύψιστη προσφορά προς τον Αλλάχ. Μουσουλμάνες γυναίκες από τη Μ. Ανατολή και την Ευρώπη εξασφαλίζουν τακτικό εισόδημα, αν παντρευτούν ένα μαχητή και φροντίζουν το σπιτικό του. Είναι ύψιστη τιμή η περιποίηση του Τζιχαντιστή και προσφέρει και στις ίδιες το σεβασμό που δεν είχαν στις κοινωνίες τους. Το πακέτο είναι ακαταμάχητο. Ο καθένας αξιοποιείται ανάλογα με τις δυνατότητες και την αντίληψη του. Οι πιο επιρρεπείς στην υπερβατικότητα γίνονται βομβιστές αυτοκτονίας, ήρωες. Οι πιο έξυπνοι καθοδηγούν από τα μετόπισθεν και καρπώνονται την εξουσία. Τα πετροδόλαρα εξασφαλίζουν όλα τα υπόλοιπα.
Εάν οι παραπάνω εκτιμήσεις είναι σωστές, τότε η Δύση δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα. Σίγουρα πρέπει να αποφύγει το αίμα αθώων και αμάχων καθώς και τη ρατσιστική έξαρση. Μπορεί όμως το “Δυτικό Όνειρο” να κρατήσει τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους μακριά από το ISIS ή θα περιμένουμε ελπίζοντας ότι το Τζιχαντιστικό όνειρο θα καταρρεύσει υπό το βάρος της ίδιας του της παράνοιας;
*O Γιώργος Σκέμπερης είναι Διεθνολόγος (ΜΑ)