Δέκα χρόνια για μια δικαστική απόφαση... Ώρα για αλλαγές
Η απόφαση για το Βατοπέδι από την ελληνική Δικαιοσύνη βγήκε σχεδόν μετά από 10 χρόνια. Η Δικαιοσύνη έκρινε ότι όλοι οι κατηγορούμενοι είναι αθώοι. Και έτσι ένα από τα πλέον πολύκροτα πολιτικά, οικονομικά θέματα της σύγχρονης ιστορίας έκλεισε...
Όμως, με την υπόθεση του Βατοπεδίου καταστράφηκαν καριέρες και ζωές και ταυτόχρονα χτίστηκαν νέες καθώς αναδείχθηκαν πολιτικοί, δημοσιολόγοι και δημοσιογράφοι. Θεσμοί και σύμβολα, χτυπήθηκαν. Ένα από τα μεγαλύτερα και ιστορικότερα μοναστήρια του Αγίου Όρους βρεθηκε στο "μάτι του κυκλώνα".
Ίσως στον κυνισμό της εποχής μας, στην εποχή της ταχύτητας του διαδικτύου και της ρηχότητας να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία για κάποιους.
Σε κάθε περίπτωση μια ολόκληρη χώρα, η δημόσια σφαίρα της, η οικονομική σταθερότητα δηλητηριάστηκαν από την αχλύ του λεγόμενου σκανδάλου - καθώς πλέον με την βούλα της Δικαιοσύνης δεν υπήρξε- και αντί να παράγεται πολιτική και η οικονομία να αναπτύσσεται, η τότε κυβέρνηση σπαταλούσε το κεφάλαιο και τις δυνάμεις της για να αντιμετωπίσει το επικοινωνιακό τσουνάμι που την έπληττε.
Είναι προφανές ότι διαφορετική προοπτική θα υπήρχε και για την ποιότητα της Δημοκρατίας, αφού οι αντιπαρατιθέμενες πολιτικές δυνάμεις πριόνιζαν με την σκανδαλολογία το κλαδί του Δημοκρατικού τόξου στο οποίο κάθονταν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η παραμικρή καταγγελία, υπόνοια για σκάνδαλο ότι θα πρέπει να ερευνάται σε βάθος.
Η ταχύτητα της έρευνας και της απονομής της Δικαιοσύνης όμως αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.
Και αυτός είναι ο λόγος που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Οφείλουν οι πολιτικοί να εκσυγχρονίσουν το πλαίσιο για να διευκολύνουν τη Δικαιοσύνη και να ελέγχει υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται.
Πρέπει οι πολιτικοί να καταργήσουν την παραγραφή τυχόν αδικημάτων τους λόγω προκήρυξης εκλογών.
Πρέπει στη Δικαιοσύνη να θεσμοθετηθούν "ειδικότητες", εξειδικευμένοι εισαγγελείς και δικαστές όπως για παράδειγμα στο οικονομικό έγκλημα, για να ερευνούν και δικάζουν γρήγορα υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος.
Θα πρέπει η Δικαιοσύνη να δικάζει με ταχύτητα για να μην παρέρχεται χρόνος που βλάπτει ή ευνοεί πρόσωπα.
Kαι τέλος αλλά όχι τελευταίο, όπως πάντα, θα πρέπει να είναι σεβαστό το τεκμήριο της αθωότητας.