Έχει μέλλον η τοπική δημοσιογραφία;

Όπως είπε: «αν κάποιος φορέας δεν αρχίσει να κάνει αυτό που κάνουν οι τοπικές εφημερίδες όλα αυτά τα χρόνια, η διαφθορά θα φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουμε βιώσει ξανά στο παρελθόν... Πολλές εφημερίδες, σήμερα, δεν αντέχουν να έχουν εξειδικευμένους δημοσιογράφους... Προκειμένου να καλύψει κάποιος το ρεπορτάζ του Δημαρχείου, χρειάζεται να είναι εκεί καθημερινά και όχι απλώς να μεταφέρει τι συνέβη μια συγκεκριμένη μέρα».

Συμφωνώ. Χωρίς τους εξειδικευμένους δημοσιογράφους, που γνωρίζουν όλες τις πτυχές των ιστοριών αλλά και των κοινοτήτων που ζουν, οι τοπικοί αναγνώστες θα χάσουν σημαντικό μέρος της κάλυψης. Όμως διαφωνώ στο ότι χρειαζόμαστε έναν νέο φορέα που θα αντικαταστήσει ή θα ενοποιήσει τις τοπικές εφημερίδες. Η άποψη αυτή παραβλέπει τον ευρύτερο ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές εφημερίδες, οι οποίες συνδέουν τις τοπικές τους κοινότητες με τον υπόλοιπο κόσμο.
Στην Καλιφόρνια, για παράδειγμα, οι φίλαθλοι των Dodgers δεν ζουν μόνο στο Λος Άντζελες. Οι θαμώνες των εστιατορίων της Σάντα Μόνικα, οι καταναλωτές στα μαγαζιά του Ρόντεο Ντράιβ, οι θεατές στο Staples Center και οι καταναλωτές στο Σαν Μαρίνο δεν είναι όλοι ντόπιοι. Πολλοί από αυτούς είναι τουρίστες από την Κίνα ή αλλού. Και για κάθε ντόπιο που ενδιαφέρεται για την εθνική εκπαιδευτική πολιτική, υπάρχει ένας άλλος στην υπόλοιπη χώρα που θέλει να μάθει τι συμβαίνει στα σχολεία του Λος Άντζελες.

Η σύνδεση τοπικού με παγκόσμιο

Το ενδιαφέρον για θέματα του Λος Άντζελες και της Καλιφόρνια είναι ευρύτερο των φυσικών συνόρων της κοινότητας. Και τα ενδιαφέροντα όσων ζουν εντός αυτών των φυσικών συνόρων επεκτείνονται πολύ πιο πέρα από τα θέματα του Λος Άντζελες και της Καλιφόρνια.
Ζούμε μέσα σε κοινότητες ενδιαφέροντος, στον ίδιο βαθμό που ζούμε και μέσα στις γεωγραφικές μας κοινότητες• οι εφημερίδες μας πρέπει να κάνουν το ίδιο.
Οι άνθρωποι σήμερα βασίζουν τις ψηφιακές τους αναζητήσεις σε πλήθος πηγών. Όμως, στον δρόμο χάσαμε κάτι από την εμπειρία της εφημερίδας. Οι ιστορίες δεν μας συναντούν πλέον.
Ένας μέσος αναγνώστης διαβάζει περίπου μισή ώρα μια εφημερίδα. Την ανοίγει για τα σκορ του μπέιζμπολ ή για μια ανάλυση για τα προεδρικά ντιμπέιτ. Μπορεί επίσης να βρει ένα υπέροχο θέμα για έναν καλλιτέχνη της κοινότητας, τον Μαρκ Μπράντφορτν (Mark Bradford), ή ένα δυνατό κομμάτι για τη διαφθορά στο Μπελ, μια πόλη στην επαρχία του Λος Άντζελες. Υπάρχει μια προτίμηση για την έντυπη δημοσιογραφία που δεν έχει ακόμη καλυφθεί από το διαδίκτυο.
Στο διαδίκτυο, ο μέσος αναγνώστης περνά λιγότερο από δέκα λεπτά σε κάθε πηγή και διαβάζει λιγότερα θέματα. Αν διαβάζει ένα θέμα σχετικά με την ανομβρία στην Καλιφόρνια, μπορεί να κατευθυνθεί σε κάποιο άλλο θέμα σχετικό και πάλι με την ανομβρία στην Καλιφόρνια. Αλλά αν θέλει ποικιλία, θα πρέπει να ψάξει.
Ένας αναγνώστης δεν μπορεί να ψάξει για «διεύρυνση των οριζόντων του» ή για «μια ενδιαφέρουσα ιστορία για να συζητήσει στο δείπνο». Η διαδικτυακή εμπειρία δεν υπηρετεί ακόμα τον αναγνώστη ή τον διαφημιστή όσο θα μπορούσε.
Όπως σημειώνει ο Μπομπ Σέφερ, η ανάγκη για τοπική δημοσιογραφία δεν τέθηκε ποτέ υπό αμφισβήτηση. Όμως, αυτές οι εφημερίδες πρέπει να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και στις δραματικές αλλαγές.
Καθώς μειώνονται συνεχώς τα έσοδα από τα έντυπα και εντείνεται ο ανταγωνισμός από τον ψηφιακό κόσμο, η μείωση των εξόδων δεν είναι ο τρόπος επιβίωσης. Νέες πηγές εσόδων πρέπει να αναπτυχθούν.

Η υψηλή ποιότητα φέρνει νέα έσοδα

Οι εφημερίδες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η δύναμή τους έγκειται στο υψηλής ποιότητας περιεχόμενο που αναπτύσσεται από παγκόσμιας κλάσης δημοσιογράφους, οι οποίοι έχουν τα απαραίτητα εργαλεία για να πετύχουν. Τα πετυχημένα ψηφιακά μέσα θα έχουν λιγότερους διευθυντές και διοικητικά στελέχη και θα επιλέγουν να επενδύσουν σε δημοσιογράφους και ειδικούς τεχνολογίας.
Αν οι τοπικές εφημερίδες αλλάξουν τη δημοσιογραφική τους κάλυψη, μπορούν να επεκταθούν πέραν των φυσικών τους κοινοτήτων σε αναρίθμητες ψηφιακές κοινότητες και να βρουν νέους τρόπους για να πετύχουν. Το όραμά μου για το μέλλον της εφημερίδας της γενέτειράς μου είναι τα θέματά μας να διαβάζονται στο Λος Άντζελες και σε όλο τον κόσμο από οποιονδήποτε ενδιαφέρεται.
Είναι ένα όραμα που προϋποθέτει υπολογισμένο επιχειρηματικό ρίσκο –όχι βέβαια σε σχέση με την ποιότητα της δημοσιογραφίας– αλλά σε όλα τα υπόλοιπα επίπεδα. Πρόκειται για ένα όραμα που απαιτεί υπομονή και επένδυση, προκειμένου να δημιουργήσεις νέες εισοδηματικές ροές. Αυτό μπορεί να σημαίνει να δημοσιεύεις κριτικές εστιατορίων στο Μανταρίν ή να βρίσκεις νέες πλατφόρμες διανομής.
Όταν οι Los Angeles Times κάλυψαν τον αγώνα πυγμαχίας μεταξύ Μεϊγουέδερ και Πακιάο, δημιουργήσαμε έναν οδηγό με τίτλο «Ο αγώνας του αιώνα» και τον δημοσιεύσαμε σε Flipboard στα Αγγλικά, τα Ισπανικά και τα Ταϊλανδέζικα. Διαβάστηκε από ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, δηλαδή πολύ περισσότερο από την τηλεθέαση του αγώνα στην ιστοσελίδα των Times.
Όταν αρχίσαμε να φτιάχνουμε το ψηφιακό μας σπίτι, γνωρίζαμε ότι τα θεμέλιά του έπρεπε να βασίζονται στην κοινότητα στην οποία ζούμε. Δημιουργήσαμε το Essential California, ένα email newsletter, για να μοιραζόμαστε τον παλμό της Καλιφόρνια. Κερδίσαμε περίπου 100.000 συνδρομητές, μέσα σε λίγους μήνες. Επιπλέον, δημιουργήσαμε newsletters και για άλλα θέματα ενδιαφέροντος, όπως κριτικές εστιατορίου από τον Τζόναθαν Γκολντ (Jonathan Gold) και πολιτικού σχολιασμού από την Κριστίνα Μπελαντόνι (Christina Bellantoni), και πολλά άλλα.
Το μεγάλο ποσοστό των συνδρομητών που διαβάζουν αυτά τα newsletters καθημερινά απέδειξε ότι πετύχαμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των αναγνωστών μας. Εξίσου σημαντικό ήταν και το ότι αποδείξαμε πως το συγκεκριμένο μοντέλο λειτουργεί και εμπορικά, καθώς δημιουργήσαμε υψηλής αξίας στοχευμένες κοινότητες, που οι διαφημιστές μπορούσαν να προσελκύσουν με περισσότερους από έναν τρόπους.
Χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες μιας τοπικής εφημερίδας, διοργανώσαμε θεματικές που αφορούσαν την κοινότητα. Στη συζήτησή μας σχετικά με την ανομβρία, ο κυβερνήτης Τζέρυ Μπράουν (Jerry Brown) είχε μια πλατφόρμα όπου απαντούσε σε ερωτήσεις με ευχέρεια μεγαλύτερη της ατάκας των είκοσι δευτερολέπτων. Οι πιο πιστοί μας συνδρομητές βίωσαν την ιστορία, οι σπόνσορές μας επένδυσαν στη σύνδεση με το ακροατήριο, ένα εκατομμύριο τηλεθεατές έμαθαν σχετικά με την περιπλοκότητα του θέματος και οι Times δημιούργησαν υλικό τόσο για την έντυπη, όσο και για τη ψηφιακή έκδοση που διαβάστηκε από περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο αναγνώστες.

Φτιάχνοντας δεσμούς με την κοινότητα

Η ποιοτική δημοσιογραφία οφείλει να είναι η καρδιά κάθε τοπικής εφημερίδας. Στο Λος Άντζελες, καθορίζοντας τη συζήτηση για ζητήματα που αφορούν την κοινότητα και το πώς συνδέεται με τον υπόλοιπο κόσμο, ξεκινήσαμε έναν ενάρετο κύκλο. Όσο συνδεόμασταν με την κοινότητα, τόσο η κοινότητα συνδεόταν με τους Times, το ίδιο και οι συνδρομητές και οι διαφημιστές.
Προκειμένου μια εφημερίδα να ανακτήσει το καλό εμπορικό της όνομα, χρειάζεται να ξανακερδίσει την κοινότητα. Εξυπνότερη και βαθύτερη δημοσιογραφία σε συνδυασμό με εμπλοκή της κοινότητας οδηγεί σε νέες εισοδηματικές ροές.
Αυτό είναι το μέλλον της τοπικής δημοσιογραφίας. Η υψηλής ποιότητας δημοσιογραφία, εμπλέκοντας την κοινότητα, φτάνει σε αναγνώστες που ενδιαφέρονται παντού, και παράγει το εισόδημα που ενισχύει την επιχείρηση.

Ο Όστιν Μπέτνερ (Austin Beutner) είναι πρώην εκδότης και διευθύνων σύμβουλος των Los Angeles Times και της San Diego Union-Tribune. Απολύθηκε αυτόν τον μήνα από τη θυγατρική εταιρία των Times, την Tribune Publishing λόγω αντιδικίας. Θήτευσε ως πρώτος αναπληρωτής δήμαρχος του δημάρχου του Λος Άντζελες Αντόνιο Βιλαραΐγκόσα (Antonio Villaraigosa) και ίδρυσε το Vision to Learn, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που παρέχει δωρεάν γυαλιά οράσεως σε παιδιά από φτωχές κοινότητες της Καλιφόρνια, το Ντέλαγουερ και τη Χαβάη. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι προσωπικές.

Does local journalism have a future?

By Austin Beutner