Η εκλογική χρονιά της Ευρώπης

Η πρώτη χώρα, λοιπόν, που θα δοκιμαστεί στις κάλπες είναι η Ολλανδία σε λίγες ημέρες. Στις δημοσκοπήσεις, η πριν από λίγους μήνες, διαφαινόμενη πρωτιά του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας αμφισβητείται. Το τελευταίο χρονικό διάστημα η διαφορά μειώνεται, καθώς το φιλελεύθερο κόμμα του οποίου ηγείται ο πρωθυπουργός Ρούτε ανεβαίνει και σε στις τελευταίες έρευνες φαίνεται να έχει περάσει στην πρώτη θέση. Η αναμέτρηση θα είναι αμφίρροπη. Η Ευρώπη, όμως, θα νοιώσει τους πρώτους πολιτικούς κραδασμούς στις 15 Μαρτίου και θα είναι από μια χώρα που βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της.

Θα είναι η Ολλανδία προάγγελος των όσων θα συμβούν δύο μήνες αργότερα στη Γαλλία; Η Μαρίν Λε Πέν δείχνει να οδηγεί την κούρσα των δημοσκοπήσεων. Η αλήθεια είναι ότι έχει κολλήσει σε ένα ποσοστό του 25% με ελάχιστες αυξομειώσεις τους τελευταίους μήνες. Σίγουρα θα περιμένει το αποτέλεσμα της Ολλανδίας να τις δώσει μια ώθηση προς τα πάνω, αλλά αυτό θα είναι δύσκολο να συμβεί λόγω και των πολλών, αλλά και δυνατών υποψηφιοτήτων. Ο Φιγιόν έπειτα από το πρώτο σοκ των αποκαλύψεων προσπαθεί να παραμείνει στην κούρσα για τον δεύτερο γύρο. Ανέκαμψε για κάποια στιγμή, αλλά έπεσε και πάλι. Εξακολουθεί από μειονεκτική θέση να κυνηγά τον μετριοπαθή Κεντρώο Μακρόν. Και οι δύο δεν φαίνεται να κινδυνεύουν από τον σοσιαλιστή Αμόν, ο οποίος παρά τη δυναμική των πρώτων ημερών δεν φαίνεται να διαθέτει τις δυνάμεις να τους απειλήσει. Άλλωστε μεγάλη μερίδα μετριοπαθών σοσιαλδημοκρατών έχει ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας Μακρόν, αλλά εκ των αριστερών του υπάρχει η επίσης δυνατή υποψηφιότητα του Μελενσόν. Το σίγουρο είναι ότι στο δεύτερο γύρο η Λε Πεν θα ηττηθεί. Όχι όμως κατά κράτος. Η Γαλλία και η Ευρώπη δεν κινδυνεύει να έχει στους κόλπους της μια ακροδεξιά Πρόεδρο, αλλά το υψηλό ποσοστό που θα λάβει τόσο στον πρώτο, όσο και στον δεύτερο γύρο, θα είναι ένα ηχηρό μήνυμα για όλο τον κόσμο.

Εκεί που τα πράγματα περιπλέκονται είναι στη Γερμανία, καθώς ο διαφαινόμενος περίπατος της Καγκελαρίου Μέρκελ δεν είναι πια καθόλου σίγουρος. Η είσοδος στη γερμανική πολιτική σκηνή του πρώην Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει αλλάξει τους συσχετισμούς. Η διαφορά στις δημοσκοπήσεις έχει μειωθεί σε οριακό σημείο (ορισμένες δείχνουν ότι οι σοσιαλδημοκράτες έχουν περάσει μπροστά), ενώ ο Μάρτιν Σούλτς έχει ξεπεράσει σε δημοτικότητα την Άνγκελα Μέρκελ. Η προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία θα τραβήξει αρκετά (οι εκλογές είναι το φθινόπωρο), οπότε αναμένεται να υπάρξουν αρκετές διακυμάνσεις. Θα πρέπει να κρατήσουμε ότι η σημερινή Πρωθυπουργός βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας για αρκετά χρόνια και παρά την επιτυχημένη θητεία της, οι Γερμανοί ίσως αναζητήσουν την πολιτική αλλαγή.

Η εκλογική χρονιά της Ευρώπης, λοιπόν, ξεκινά σε λιγότερο από μια εβδομάδα. Το πώς οι σημερινές ηγεσίες της θα κινηθούν προεκλογικά θα κρίνει πολλά για την πορεία της Γηραίας Ηπείρου σε έναν κόσμο που αλλάζει. Μένει να δούμε αν οι τάσεις του 2016 θα συνεχιστούν ή αν έφθασαν στην κορύφωσή τους με την Προεδρική εκλογή του Τράμπ στις ΗΠΑ.

*Ο Βασίλης Φεύγας είναι σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας