ΑΠΟΨΕΙΣ

Όποιος παίζει με την φωτιά καίγεται…

Όποιος παίζει με την φωτιά καίγεται…
O Κυριάκος Μητσοτάκης στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών EUROKINISSI/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΔ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας φέρελπις πολιτικός αρχηγός. Παρόλη την απαξίωση της λέξης «ελπίδα» από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι Έλληνες πολίτες έχουν ανάγκη από ελπίδα, και ισχυρίζομαι ότι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να δώσει ελπίδα στους Έλληνες. Αυτό όμως δεν αρκεί για να πετύχει στο τεράστιο εγχείρημα να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.

Σήμερα θα αναφερθώ σε μια αναγκαία συνθήκη για την επιτυχία του κ. Μητσοτάκη, που όμως δεν είναι ικανή. Δεν αρκεί δηλαδή από μόνη της για την επιτυχία, αλλά η επιτυχία δεν μπορεί να έλθει χωρίς αυτήν. Η ικανή συνθήκη στην οποία αναφέρομαι είναι το «νοικοκύρεμα» του οίκου της Νέας Δημοκρατίας.

Το «νοικοκύρεμα» αφορά τα στελέχη του κόμματος. Όπως έχει γράψει ο Νικολό Μακιαβέλι στον «Πρίγκηπα», η πρώτη κίνηση είναι η εξουδετέρωση της προηγούμενης ηγεσίας και των κοντινών στελεχών της. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απομακρυνθεί από το κόμμα όχι μόνο ο κ. Μεϊμαράκης, αλλά και οι στενοί συνεργάτες του. Η πράξη αυτή θα στείλει μήνυμα και σε όλους εκείνους που κακά διαβουλεύονται και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, ενώ θα φέρει κοντά στον νέο ηγέτη εκείνους που κρατούν μέχρι σήμερα ουδέτερη στάση. Παράλληλα, κάθε ενέργεια που είναι έξω από την πολιτική κατεύθυνση του κόμματος θα πρέπει να καυτηριάζεται άμεσα, και οι εμπλεκόμενοι να διαγράφονται. Αυτό δεν το έγραψε ο Μακιαβέλι, είμαι όμως σχεδόν βέβαιος ότι θα επικροτούσε αν ήτανε σήμερα μαζί μας. Σε αντίθετη περίπτωση το κόμμα θα εκφυλισθεί σε μια λέσχη που δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις ανάγκες των πολιτών.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη διατελέσει αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας για περίοδο 14 μηνών, αλλά δεν έχει πράξει τίποτε σχετικό. Αυτή η απραξία του κ. Μητσοτάκη είναι χειρότερη από το να παίζει με την φωτιά. Γιατί στο τέλος θα καεί πρόωρα και άδοξα.

Ήδη τα όργανα άρχισαν, και μάλιστα σε μια κρίσιμη στιγμή. Ο κ. Μεϊμαράκης σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, και αναφερόμενος στην αντιπολιτευτική τακτική του κ. Μητσοτάκη δήλωσε: «Τώρα εκ του ασφαλούς κάνεις το μάγκα και λες δεν ψηφίζω» (CNN, Όλγα Παναγιωτίδου). Εκ των υστέρων ο κ. Μεϊμαράκης προσπάθησε να τα μαζέψει και ισχυρίστηκε ότι οι δηλώσεις του απαντούσαν στον κ. Βορίδη, που λίγο πριν είχε με τη σειρά του κάνει δηλώσεις σε ραδιοφωνικό σταθμό (CNN, Περικλής Σαραντόπουλος).

Η δήλωση του κ. Μεϊμαράκη είναι προκλητική αφού αμφισβητώντας την αντιπολιτευτική τακτική αμφισβητεί και την πολιτική ηγεσία του κόμματος του, και ταυτόχρονα προβάλει μια προσωπική ατζέντα, ανεξάρτητα από τα τρέχοντα δρώμενα στην πολιτική ζωή της χώρας. Μας λέει δηλαδή ο κ. Μεϊμαράκης ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι τζάμπα μάγκας, και ότι ο πραγματικός μάγκας είναι αυτός. Δεν θέλει πολύ να συμπεράνουμε ότι όταν μας τελειώσει ο τζάμπα μάγκας, θα μας μείνει ο πραγματικός, ο κ. Μεϊμαράκης, τον οποίο και θα πρέπει να αξιοποιήσουμε κατάλληλα. Η πολιτική αυτή στάση είναι γνωστή ανά τους αιώνες. Μετά από μια ήττα, εκείνο που έχει σημασία δεν είναι η ήττα, όσο η επιβίωση. Ο πολιτικός που ηττήθηκε έχει πλέον πρώτιστη προτεραιότητα την επιβίωση του, αφού έτσι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πιστεύει ότι θα του δοθεί μια άλλη ευκαιρία.

Ο κ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζει ένα σημαντικό πολιτικό πρόβλημα, και πρέπει να το αντιμετωπίσει πριν πάρει διαστάσεις και δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αν δεχτούμε ότι ο Νικολό Μακιαβέλι στον «Πρίγκηπα» έχει δίκιο, είναι ήδη αργά.

«...διότι αν κάποιος αναγνωρίζει τα πολιτικά προβλήματα νωρίς (κάτι που μόνο ένας οξύνους άνδρας που βλέπει μπροστά μπορεί να κάνει), αυτά μπορεί να λυθούν γρήγορα, αν όμως δεν αναγνωριστούν, και αφεθούν να αναπτυχθούν σε σημείο που όλοι τα αναγνωρίζουν, τότε δεν υπάρχει πια καμιά λύση»

Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι μόνο ο κ. Μεϊμαράκης που επιδεικνύει σκόπιμα παραβατική και προκλητική συμπεριφορά και δημιουργεί πρόβλημα στον κ. Μητσοτάκη επειδή τον αμφισβητεί στην πράξη. Οι δηλώσεις του έρχονται λίγες μέρες μετά την περιβόητη επερώτηση 16 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας (την συνυπέγραψαν και άλλοι 2) για την ανέγερση του Τάματος του Έθνους. Εδώ το πολιτικό πρόβλημα είναι ίσως οξύτερο, αφού κάθε απόπειρα της Νέας Δημοκρατίας να θωπεύσει την ακροδεξιά έχει ωφελήσει την Χρυσή Αυγή, και είναι δεδομένο ότι για να αποτελέσει μια δύναμη με διάρκεια και δύναμη, η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να γίνει στην πράξη το κόμμα της κεντροδεξιάς και όχι της παραδοσιακής δεξιάς που σε παλαιότερες εποχές είχε την πολυτέλεια να φλερτάρει με την ακροδεξιά, μια και δεν υπήρχε άλλη λύση για αυτά τα πολιτικά στοιχεία.

Τέτοια γεγονότα λειτουργούν ανασχετικά στους κεντρώους πολίτες που αρχίζουν να βλέπουν τη Νέα Δημοκρατία ως το κόμμα που θα μπορέσει να συσπειρώσει μεγάλες δυνάμεις της πολιτείας για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας. Όσοι αναβιώνουν τα φαντάσματα του Τάματος του Έθνους αναβιώνουν και τα χειρότερα στοιχεία του παρελθόντος της ελληνικής δεξιάς, και υπηρετούν την διατήρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Όπως κάνει και ο κ. Μεϊμαράκης.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην χρονική περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει (μέσω στόματος κ. Φίλη) να αρθρώνει λόγο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, και αμφισβήτησης της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ. Μια τέτοια σεναριολογία σε συνδυασμό με το πάρτυ απειθαρχίας, και ακροδεξιού προσανατολισμού στη Νέα Δημοκρατία μπορεί να αποτρέψει πολίτες κεντρώου προσανατολισμού από το να ενταχθούν ή να υποστηρίξουν τη Νέα Δημοκρατία. «Όπερ έδει δείξαι.», δηλαδή αποδεικνύουμε το αποδεικτέο.

Και στην περίπτωση του κ. Μεϊμαράκη, αλλά και στην περίπτωση των βουλευτών του Τάματος, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να κάνει γαργάρες. Κάκιστη επιλογή, που πρέπει να την αλλάξει όσο είναι καιρός. Και τα δύο γεγονότα δεν είναι τυχαία, ή επιπόλαια, ή ήσσονος σημασίας. Δοκιμάζουν την και προκαλούν την ισχύ και την αποφασιστικότητα του νέου αρχηγού. Και επιδέχονται μόνο μια απάντηση: διαγραφή.

Αυτή είναι η επιβεβλημένη κίνηση, και όχι οι πολιτικάντικες γαργάρες, η διατήρηση άχρηστων ισορροπιών, του κακώς εννοούμενου καλού εσωκομματικού κλίματος, αφού αυτό είναι επίπλαστο, και άλλων σχετικών.

Ίσως ο κ. Μητσοτάκης έχει αμφιβολίες όσον αφορά την ενδεδειγμένη κίνηση που πρέπει να κάνει, δηλαδή την διαγραφή του κ. Μεϊμαράκη και των 16 βουλευτών του Τάματος. Ίσως βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα τι είναι προτιμότερο, να είναι αγαπητός, ή να τον φοβούνται. Ας μην έχει καμμιά αμφιβολία.

Όπως έγραψε στον «Πρίγκηπα» ο Νικολό Μακιαβέλι: «Είναι πολύ ασφαλέστερο να σε φοβούνται παρά να σε αγαπούν....όμως να σε φοβούνται με ένα τρόπο που δεν οδηγεί στο μίσος»

*Ο Νίκος Μορόπουλος είναι Σύμβουλος Εταιρικών Μετασχηματισμών (MSc)