Φωτιές στο Λος Άντζελες: Όταν όλα πάνε λάθος λόγω του πανάκριβου «φθηνότερου κόστους»

Οι καταστροφικές πυρκαγιές στο Λος Άντζελες, το σαρωτικό πέρασμα της φωτιάς, που άφησε πίσω της συντρίμμια και κυρίως η αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί σε μια τόσο μεγάλη απειλή ουσιαστικά μονοπωλούν την επικαιρότητα.

Τι πήγε λάθος σ’ αυτήν την βιβλικών διαστάσεων καταστροφή; Δυστυχώς η απάντηση είναι ότι όλα πήγαν λάθος. Από την κατασκευή των κατοικιών, από το υλικό που χρησιμοποιείται, από την ετοιμότητα της Πολιτικής Προστασίας, από την επάρκεια σε νερό. Και επειδή στην Ελλάδα έχουμε οδυνηρή εμπειρία από ανάλογες καταστροφές, διαπιστώσαμε ότι κάποιες παθογένειες έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα. Το περιβόητο «μπαλάκι» των ευθυνών άλλαζε με ασύλληπτη ταχύτητα τερέν, με αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τον κυβερνήτη κα τη δήμαρχο. Όλοι υπεύθυνοι και όλοι ανεύθυνοι ταυτοχρόνως. Όχι πως αυτό κάνει λιγότερο οδυνηρά τα γεγονότα που πόνεσαν τη χώρα μας, αλλά ως μία απόδειξη ότι οι έχοντες την εξουσία, κατά κανόνα δεν αγαπούν την «ευθύνη».

Ένα πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς απ’ αυτές τις πυρκαγιές είναι ότι η Καλιφόρνια πλήρωσε τη στενόμυαλη λογική κόστους – οφέλους, πριν έρθει η καταστροφή. Τα ξύλινα σπίτια επειδή «είναι φθηνότερα», η διαχείριση του νερού σα να μην υπήρχε ποτέ η πιθανότητα να έρθουν οι φλόγες στις κατοικημένες περιοχές, δείχνουν ότι τέτοιες προκλήσεις είναι αργά να αντιμετωπιστούν όταν πλέον έρθουν στην αυλή μας. Το κατά κανόνα μικρότερο κόστος πρέπει να πληρώνεται όταν κανείς δεν απειλείται και στο τραπέζι βρίσκονται αυτοί που ορκίστηκαν να υπηρετούν τις κοινωνίες και να σχεδιάζουν πώς αυτές θα ζήσουν ασφαλείς. Είτε στην Καλιφόρνια, είτε στο Μάτι, είτε στην Πορτογαλία, με την κλιματική κρίση να είναι παρούσα, πρέπει να αποφασίσουμε να πληρώσουμε κάτι παραπάνω όταν είμαστε ασφαλείς για να μη θρηνούμε όταν πλέον μια φυσική καταστροφή θα μας θυμίσει την αμέλεια μας.