Το δίδυμο στοίχημα του Προϋπολογισμού: Δημοσιονομική σταθερότητα και αναπτυξιακός εκσυγχρονισμός

Αξιοπιστία και εξωστρέφεια, προσαρμοστικότητα και ευελιξία, αξιολόγηση και λογοδοσία, κοινωνική δικαιοσύνη.

Αρχικά, η ενίσχυση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας μας, σε μία δύσκολη
συγκυρία με αλλεπάλληλες εξωγενείς κρίσεις, αντανακλάται στην ανάκτηση της
επενδυτικής βαθμίδας για το αξιόχρεο της χώρας, ύστερα από 13 χρόνια, καθώς και στις συνεχείς θετικές αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας.

Πρακτικά, με την επίτευξη του στόχου αυτού, εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στην αγορά ομολόγων, συγκρατείται το κόστος δανεισμού για το ελληνικό δημόσιο και το χρηματοπιστωτικό σύστημα και αυξάνονται οι ξένες επενδύσεις, καθώς αποκαθίσταται η πρόσβαση σε νέες αγορές πολλών χωρών. Και είναι η αύξηση των επενδύσεων, μεταξύ άλλων, που θα φέρει περισσότερες και πιο ποιοτικές και πιο καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας.

Θα ενισχυθεί η απασχόληση, όλων, και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων ομάδων, γυναικών και νέων, που συνεχίζουν να καταγράφουν χαμηλά ποσοστά απασχόλησης, παρά τη σημαντική γενική μείωση της ανεργίας. Και θα δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις έντασης γνώσης και όχι έντασης εργασίας. Θέσεις που εν τέλει θα οδηγήσουν σε ένα πιο αναπτυξιακό και πιο δυναμικό παραγωγικό πρότυπο για τη χώρα μας.

Δεύτερον, η κατάρτιση του Προϋπολογισμού λίγες εβδομάδες ύστερα από τις διαδοχικές φυσικές καταστροφές του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου που έπληξαν την επικράτεια, και οι σχετικές προβλέψεις για την αντιμετώπιση και πρόληψη των συνεπειών της κλιματικής κρίσης είναι δηλωτικά της προσαρμοστικότητας και της ευελιξίας που τον χαρακτηρίζουν.

Η γρήγορη αποκατάσταση της λαβωμένης παραγωγικής δραστηριότητας, αλλά και η πρόβλεψη έναντι αντίστοιχων μελλοντικών φαινομένων συνιστά κρίσιμη προϋπόθεση για την επίτευξη των τιθέμενων μακροοικονομικών στόχων.

Έτσι, με πρόσθετα μέτρα και σημαντικές επενδύσεις, μέσω εθνικών και συγχρηματοδοτούμενων πόρων, επιχειρούνται παρεμβάσεις σε 4 άξονες: α) στην κλιματική μετάβαση και απανθρακοποίηση, β) στην ανάπτυξη ανθεκτικών υποδομών σε ακραία καιρικά φαινόμενα, γ) στη σημαντική ενίσχυση της πολιτικής προστασίας και της πρόληψης και δ) στη θωράκιση της εθνικής οικονομίας από τις συνέπειες φυσικών καταστροφών, μέσω της πρόβλεψης σχετικών μόνιμων κονδυλίων στον προϋπολογισμό, την ενίσχυση της ασφάλισης, καθώς και της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας της κρατικής αρωγής.

Τέλος, στον Προϋπολογισμό Επιδόσεων που συνοδεύει τον Κρατικό Προϋπολογισμό για
τρίτη χρονιά πραγματώνεται η αξιολόγηση και η λογοδοσία. Με την επέκταση του πλαισίου αξιολόγησης των προγραμμάτων των φορέων και τη θέσπιση επιπλέον δεικτών μέτρησης (Key Performance Indicators) και δράσεων εξοικονόμησης δαπανών σκοπείται η βέλτιστη αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας της χρήσης των πόρων, καθώς και η αποτύπωση της δαπάνης ανά λειτουργία, προκειμένου να έχουμε καλύτερη εικόνα για την εφαρμοζόμενη πολιτική σε κάθε τομέα. Εν ολίγοις, ένα σύστημα αξιολόγησης, ανατροφοδότησης και ανασχεδιασμού - σε ενδεχόμενες αστοχίες. Ό,τι δηλαδή επιτάσσουν οι αρχές της χρηστής διοίκησης. Η εφαρμογή του κύκλου ποιότητας σε κάθε σύστημα διακυβέρνησης, σε κάθε επίπεδο, κεντρικό, περιφερειακό ή τοπικό, σε κάθε πεδίο πολιτικής.

Οι πολίτες επέλεξαν τη σταθερότητα, ταυτόχρονα με τη δράση εμπρός. Έδωσαν σαφή
εντολή στη Κυβέρνηση να δώσει τέλος στις διαχρονικές αδυναμίες του Κράτους, χωρίς
συμβιβασμούς. Έδωσαν σαφή εντολή να εδραιώσει ριζικές αλλαγές, για τις οποίες τέθηκαν οι στέρεες βάσεις στην προηγούμενη θητεία, και να τολμήσει να κάνει τομές, σε μια σειρά από μεταρρυθμιστικά πεδία, ιδιαιτέρως κρίσιμα για την ποιότητα της ζωής μας. Και να μην διστάσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που κάνουν την Ελλάδα μας διεθνώς ισχυρή, έναν σοβαρό, ισότιμο εταίρο.

Περαιτέρω, οι πολίτες επέλεξαν την τεκμηρίωση, την αιτιολόγηση, τον θεσμικό σχεδιασμό. Την πολιτική των έγκυρων στοιχείων και αναλυτικών δεδομένων, του μετρήσιμου, του συγκρίσιμου και του κοστολογημένου.

Αυτές ακριβώς οι επιλογές των πολιτών αποτυπώνονται και υπηρετούνται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2024 και αυτούς ακριβώς τους στόχους καλείται να συγκεράσει: αφενός τη δημοσιονομική σταθερότητα που με τόση προσπάθεια κατακτήθηκε και είναι το θεμέλιο, η βάση, για κάθε αλλαγή, αφετέρου τον αναπτυξιακό εκσυγχρονισμό, σε ένα στιβαρό πλαίσιο κοινωνικής δικαιοσύνης και προστασίας.

* H Ιωάννα Λυτρίβη, PhD, είναι Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας