Ελευθερία ή Δουλεία: Αυτό είναι το επίδικο των εκλογών της 21ης Μαΐου

Η ταξική αυτή παραδοχή, και θα επανέλθω ως προς το ταξική, συνοδεύεται από το εφαρμοστικό της «όπλο»: τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή την λιτότητα, τις περικοπές, την απόσυρση του κράτους από τις συνταγματικές του υποχρεώσεις προς τους κατοίκους αυτής της χώρας, οι οποίοι εξαναγκάζονται να σε εξοντωτική φορολόγηση για να επιτευχθούν.

Γιατί είναι ταξική η παραδοχή πως το χρέος είναι βιώσιμο; Επειδή 14 χρόνια τώρα, το δυσθεώρητο χρέος χρησιμοποιείται ως το απόλυτο όχημα επιβολής των πλέον ταξικών, πλέον αντιδραστικών πολιτικών: πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και επικράτηση του μοντέλου της δουλεμπορικής εργολαβικής εργασίας, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, αποσάθρωση υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας με στόχο την πλήρη εμπορευματοποίησή τους, κόκκινα δάνεια στα αρπακτικά funds, πλειστηριασμοί και πόλεμος στην ιδιοκατοίκηση, ενεργειακή πολιτική που χαράσσεται από τους ολιγάρχες μέσω του καρτέλ που λέγεται χρηματιστήριο ενέργειας, ΦΠΑ στο 24%! Κάθε φορά λοιπόν που εμείς λέμε τα αυτονόητα για να ανασάνει αυτός ο εργαζόμενος λαός, ας πούμε την μείωση του ΦΠΑ, ή την κατάργηση της πώλησης των κόκκινων δανείων στα funds και του σχεδίου ΗΡΑΚΛΗΣ, ή για την κατάργηση του ψευτοχρηματιστηρίου-καρτέλ ενέργειας, ακούγεται η φράση από το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό: «δεν θα συμφωνήσουν οι δανειστές, μας βάζετε σε περιπέτειες».

Αναρωτιόμαστε, ποιους αλήθεια βάζουμε σε περιπέτειες με αυτά που κομίζουμε στην πολιτική κονίστρα; Ποιοι θα πληγούν αν καταργηθεί ο ΗΡΑΚΛΗΣ ή το χρηματιστήριο ενέργειας; Ο εργαζόμενος λαός ή οι ολιγάρχες, ντόπιοι και ξένοι; Ποιοι πλήττονται με την ενίσχυση των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση των εργολαβικών σχέσεων εργασίας; Ο εργαζόμενος λαός ή οι ολιγάρχες; Ποιο πλήττονται με την θέσπιση της ΔΗΜΗΤΡΑΣ, της δημόσιας δωρεάν πλατφόρμας ηλεκτρονικών συναλλαγών; Ο εργαζόμενος λαός που θα γλυτώσει 2 με 2,5 δισ. ευρώ αφαίμαξη ή οι τραπεζίτες και οι ιδιωτικές αντίστοιχες πλατφόρες;

Δεκατέσσερα χρόνια τώρα, είναι ο εργαζόμενος λαός που βιώνει την περιπέτεια της διαρκούς υποβάθμισης του βιοτικού του επιπέδου, της ίδιας του της ζωής. Εξαναγκάζεται να πληρώνει υπέρογκους φόρους με μηδενική ανταποδοτικότητα, καθώς δημόσια υγεία, παιδεία και πρόνοια καταρρέουν προς χάριν της ολιγαρχίας, εξαναγκάζεται σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας, βλέπει τα παιδιά του να έχουν ως μόνη εναλλακτική τη μετανάστευση.

Μέσα σε αυτή τη δυστοπία που όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 μας έχουν βάλει μέσα για τα καλά, οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις γενιές μετά από μας, να αγωνιστούμε κάνοντας τη ρήξη με τους φορείς και τις πολιτικές αυτής της δυστοπίας. Η Ρήξη όμως δεν γίνεται με ανάθεση. Το ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη είναι απολύτως ειλικρινές: η Ρήξη δεν θα γίνει με ανάθεση. Δεν μας έχετε ακούσει ποτέ να λέμε ατάκες του στυλ «με ένα νόμο κι ένα άρθρο», ή «go back Mrs Merkel». Μας έχετε ακούσει όμως να καταθέτουμε ρεαλιστικές προτάσεις και να μιλάμε για συστράτευση, για παλλαϊκό αγώνα, για δάκρυα και αίμα. Το ολιγαρχικό μπλοκ που έχουμε απέναντί μας θα κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την εξουσία του. Ελέγχει τα ΜΜΕ, αθλητικές ομάδες, πλούτο και πολιτικά κόμματα, ξέρετε αυτά τα πολιτικά κόμματα που δέχονται τις ευχαριστίες τους. Εμείς δεχόμαστε τις μηνύσεις τους…

Σε αυτές τις εκλογές οφείλουμε να αναλογίστουμε και να αποφασίσουμε: θα συνεχίσουμε ως εργαζόμενος λαός να πορευόμαστε με την υπακοή και τον φόβο, που μας οδήγησαν 14 χρόνια μετά να έχουν ξεπουληθεί τα πάντα ή θα αγωνιστούμε όλες και όλοι μαζί να ανατρέψουμε την δυστοπία που μας έχουν ρίξει; Δουλεία ή Ελευθερία; Θέλει αρετή και τόλμη η δεύτερη σύμφωνα με τον ποιητή.

Ο Κλέων Γρηγοριάδης, είναι Υποψήφιος Βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών με το ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΜέΡΑ25