Να μην αφήσουμε να χαθεί άλλος χρόνος για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες

Oι οποίες μετέθεταν η καθεμιά με τη σειρά της την επόμενη το θέμα των ερευνών ως «καυτή πατάτα», έχει αρχίσει να απενοχοποείται λόγω της τρέχουσας συγκυρίας και μάλιστα με τα εύσημα της ΕΕ.

Τον Απρίλιο, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε την αναβάθμιση των projects για τις έρευνες υδρογονανθράκων σε έργα εθνικής σημασία και έκτοτε η εξέλιξη των ερευνών σε Κρήτη και Ιόνιο αποτελούν ένα θέμα που συμπεριλαμβάνεται χωρίς ενδοιασμούς στις συζητήσεις εντός και εκτός της χώρας.

Δυστυχώς, αν κοιτάξει κανείς πίσω, στην πολιτική που έχει ακολουθήσει η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, θα διαπιστώσει ότι έγιναν πολλές συζητήσεις και άτολμες ενέργειες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μια σημαντική προσπάθεια έγινε επί Μανιάτη, το 2014 με τα 20 θαλάσσια οικόπεδα ενώ μέχρι το πολύ πρόσφατο παρελθόν, η χώρα δεν είχε καν μια ξεχωριστή αρχή, η οποία να παρακολουθεί συστηματικά ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα και να προωθεί τις επενδύσεις στον τομέα αυτό.

Όμως, όπως αποδεικνύει η εμπειρία, όταν απουσιάζει η βούληση, οι καταστάσεις μας προλαβαίνουν και αναγκαστικά οδηγούμαστε προς τη λύση. Η ενεργειακή κρίση άλλαξε τις προτεραιότητες, η πράσινη μετάβαση είναι εδώ αλλά και το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η ελληνική κυβέρνηση δίνει κίνητρα για τη στροφή στο πετρέλαιο θέρμανσης, οι υποδομές για φυσικό αέριο και LNG αναβαθμίζονται και οι έρευνες παγκοσμίως επιταχύνονται ύστερα από το διάλειμμα που επέβαλε η υγειονομική κρίση.

Τα προγράμματα των ερευνών στην Ελλάδα προχωρούν, με την ευχή όλων, αυτή τη φορά να μην ανακόψει τίποτα την πορεία τους και με την προσδοκία ότι θα αρθούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια. Πρόκειται για μια νέα αρχή, για την οποία εδώ και τρεις δεκαετίες προσπαθούμε όλοι εμείς οι άνθρωποι του κλάδου να στρώσουμε το έδαφος.

Ως ΠΣΕΕΠ, το 2009 διοργανώσαμε το πρώτο διεθνές συνέδριο για τις έρευνες υδρογονανθράκων. Ήμασταν οι πρώτοι που θέσαμε ζητήματα για παραχωρήσεις και ΑΟΖ σε μια εποχή όπου η Ελλάδα ήταν μία τρύπα στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Ήμασταν η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία σε αυτό τον τομέα δεν είχε κάνει τίποτα.

Και βέβαια ήμασταν αυτοί που έκαναν τον Ιούνιο του 2017 και το δεύτερο διεθνές συνέδριο με τη συμμετοχή επιστημόνων από όλο τον κόσμο που έκαναν σοβαρότατες ανακοινώσεις. Είμαστε πολύ περήφανοι γιατί με αυτό τον τρόπο ταράξαμε τα λιμνάζοντα ύδατα στη χώρα.

Σήμερα, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, όταν όλη η Ευρώπη υποφέρει λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, της ενεργειακής κρίσης, του εμπάργκο και των φόβων για την ενεργειακή ασφάλεια, είναι παραπάνω από επιβεβλημένη η ανάγκη να προχωρήσουν με γοργούς ρυθμούς οι εξορύξεις.