Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους πόρους ΕΣΠΑ για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης
Μια καλή είδηση, πραγματική βάση αναφοράς για την ανταπόκριση στις προκλήσεις σχετικά με την αλλαγή στο Κλίμα, τη στροφή σε καθαρή Ενέργεια, την προστασία και ανάπλαση του φυσικού Περιβάλλοντος και τους Καταστροφικούς Κινδύνους - δηλαδή το μείγμα που συνθέτει την Κλιματική Κρίση: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή 2021-27» με προϋπολογισμό 3,6 δισεκατ. ευρώ για την Ελλάδα.
Το ζήτημα είναι αν θα καταφέρουμε να απορροφήσουμε το κονδύλι σωστά, δημιουργικά και αποτελεσματικά, προς την κατεύθυνση μιας περισσότερο πράσινης Ευρώπης. Δηλαδή, να μην πέσουν οι πόροι σε «μαύρη τρύπα». Η υλοποίηση, που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμείο Συνοχής, είναι στο χέρι των αρμοδίων: της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Προγραμμάτων ΕΤΠΑ & ΤΣ και του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων.
Όταν λέμε «αποτελεσματικά», ας θυμούμαστε τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ:
- Προώθηση της ενεργειακής μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και χρήση ΑΠΕ για ελαχιστοποίηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
- Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, πρόληψη και διαχείριση κινδύνων που συνδέονται τόσο με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά και με τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στα οικοσυστήματα.
- Αστική αναζωογόνηση, με έμφαση στο δομημένο και φυσικό αστικό περιβάλλον.
- Βιώσιμη πολυτροπική αστική κινητικότητα-μικροκινητικότητα
. - Ικανοποίηση των απαιτήσεων του περιβαλλοντικού κεκτημένου της ΕΕ στην διαχείριση των στερεών αποβλήτων και , με ενσωμάτωση των παραμέτρων της κυκλικής οικονομίας.
- Διατήρηση της βιοποικιλότητας και αειφόρος χρήση των φυσικών πόρων.
Ειδικότερα η Ασφαλιστική Επιχειρηματική Κοινότητα, όπως το σύνολο του επιχειρείν, έχει μερίδιο συμμετοχής στην ευθύνη υλοποίησης ως προς τους ανωτέρω στόχους. Παράλληλα, αναμένει -στο πλαίσιο του Κλιματικού Νόμου που ψηφίστηκε- και την εισαγωγή ρύθμισης περί υποχρεωτικότητας για την ασφάλιση κατοικιών από καταστροφικούς κινδύνους φυσικών φαινομένων, που είχε αποσυρθεί για περαιτέρω μελέτη και βελτίωση.
Υπενθυμίζω πως τα τεχνικά προβλήματα, που επί της ουσίας ακύρωναν την εφαρμογή του άρθρου 23 της αρχικής εισήγησης για την επιλεκτικά υποχρεωτική ασφάλιση έναντι των καταστροφικών κινδύνων από την κλιματική αλλαγή σε ζώνες «υψηλής τρωτότητας», ήταν οφθαλμοφανή. Θεσμικά, από την ΕΑΕΕ αλλά και με σχετική αρθρογραφία, με επιχειρήματα και τεκμηρίωση, το θέμα έχει αναδειχθεί αρκετά, ώστε να αναδιατυπωθεί το άρθρο και να επανεισαχθεί στον νόμο δίνοντας λύση σε ένα διαρκώς αυξανόμενο κόστος ζημιών, που είναι αδύνατον να καλύπτεται δημοσιονομικά.
Ο Γιάννης Ρούντος είναι Σύμβουλος Σχέσεων, Επικοινωνίας και Υπευθυνότητας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, με ιδιαίτερη δραστηριότητα για το Περιβάλλον, την Κοινωνία και τον Πολιτισμό.