Τουρισμός: Ελέγξτε, φορολογήστε, εισπράξτε

Τα μηνύματα για τη φετινή τουριστική σεζόν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Οι πρώτες αφίξεις είναι ήδη στα επίπεδα του 2019, οι κρατήσεις μαζικές και κυρίως, οι επισκέπτες δείχνουν διατεθειμένοι να ξοδέψουν.

Μετά από πολλά χρόνια, όπως μου έλεγε κορυφαίο στέλεχος του τουρισμού, δεν κοιτάζουν με εξονυχιστική λεπτομέρεια τους καταλόγους μπροστά από τα εστιατόρια, ούτε δυσκολεύονται να δώσουν 200 και πάνω ευρώ για μια διανυκτέρευση στην Αθήνα.

Το θέμα είναι τι πραγματικά αποκομίζουμε από τα χρήματα αυτά. Και αν στο τέλος της σεζόν, όταν θα κάνουμε «ταμείο», όντως έχουν μείνει στη χώρα –και στον κρατικό κορβανά- τα αναλογούντα χρήματα.

Έγραψα πριν από λίγες ημέρες ότι, καλώς η κακώς η Μύκονος δεν είναι για όλους και ότι εκείνοι που μπορούν και θέλουν να ξοδέψουν, έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν χωρίς τύψεις. Και ο –δικαιολογημένος- αντίλογος που έλαβα είναι πως ο τζίρος αυτός δεν έχει κανένα νόημα, αν δεν φορολογείται και αν οι τουριστικοί μας προορισμοί λειτουργούν σε έναν καθεστώς ασυδοσίας, όπου οι τοπικοί επιχειρηματίες λειτουργούν με «μαύρα».

Με άλλα λόγια, για να μπορούν στο τέλος της σεζόν ο κ. Κικίλιας και η κυρία Γκερέκου δικαιολογημένα να πανηγυρίζουν για την τουριστική μας επιτυχία, αντίστοιχα χαρούμενοι θα πρέπει να είναι ο κ. Σταϊκούρας και ο κ. Πιτσιλής από την πορεία των φορολογικών εσόδων.

Η λύση είναι απλή: Ελέγξτε, φορολογήστε, εισπράξτε. Τα χρήματα υπάρχουν, οι τζίροι γίνονται, το συνάλλαγμα έρχεται. Είναι όμως δώρο-άδωρο, αν αυτό είναι στην πλειονότητά του αφορολόγητο, κατευθύνεται σε αδήλωτες ενοικιάσεις, σε φαγητά και ποτά χωρίς απόδειξη και σε λογαριασμούς τουριστικών πρακτόρων στο εξωτερικό και από εκεί σε φορολογικούς παραδείσους.

Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε οριακό σημείο και η τουριστική σεζόν είναι το «σωσίβιο» ώστε η Ελλάδα να παραμείνει στο μονοπάτι της ανάκαμψης.

Το ερώτημα είναι, θα αδράξουμε την ευκαιρία ή –για μια ακόμη φορά- θα υποταχθούμε στα τοπικά συμφέροντα (μικρά και μεγάλα) αλλά και τις πιέσεις των κολοσσών του τουρισμού, αφήνοντας τα χρήματα να φεύγουν από το παράθυρο;

Θα δούμε μαζικούς ελέγχους, τσουχτερά πρόστιμα εκεί που πρέπει και πολιτικές άμεσων εισπράξεων ή –όπως σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει μέχρι σήμερα- μεγάλα λόγια αλλά μικρά έσοδα;

Θα είναι λοιπόν μια πολύ ενδιαφέρουσα άσκηση να δούμε πόσα χρήματα μπήκαν πραγματικά στο ταμείο στο τέλος της σεζόν, ειδικά στους δημοφιλείς προορισμούς.
Και μόνο έτσι θα έχουμε την πλήρη εικόνα της συνεισφορά της «βαριάς βιομηχανίας» στη χώρα μας, ώστε τα χρήματα αυτά να λειτουργήσουν ανταποδοτικά, τόσο στις τοπικές κοινωνίες αλλά και ευρύτερα στην οικονομία.