Καν’ το όπως η Intel
Ανάμεσα στις διεθνείς ειδήσεις που πέρασαν στα «ψιλά» τις τελευταίες ημέρες είναι η απόφαση της αμερικανικής Intel να δημιουργήσει εργοστάσιο μικροτσιπ στη Γερμανία.
Πρόκειται για το πρώτο της αμερικανικής εταιρείας στην Ευρώπη και μια επένδυση της τάξης των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μάλιστα, όπως ανέφερε η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, ο Διευθύνων Σύμβουλος του αμερικανικού Ομίλου Πατ Γκέλσινγκερ αναζητούσε επί έναν χρόνο την κατάλληλη τοποθεσία εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ διαπραγματεύτηκε για επιδοτήσεις ύψους δισεκατομμυρίων, τόσο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και με εθνικές κυβερνήσεις, καθώς η οικοδόμηση ενός τέτοιου εργοστασίου είναι κατά 30-40% ακριβότερη στην Ευρώπη από ό,τι στην Ασία.
Είναι προφανές ότι η Γερμανία δεν επιλέχθηκε λόγω των πιο φθηνών εργατικών χεριών ή της εξαιρετικά χαμηλής φορολογίας, όπως είναι η συνηθισμένη επωδός για την απώλεια αντίστοιχων επενδύσεων στην Ελλάδα.
Προφανώς και υπάρχουν επιδοτήσεις καθώς και φορολογικές ελαφρύνσεις που κάνουν την επένδυση συμφέρουσα, αλλά το παράδειγμα της Intel δείχνει πως η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας εντός ευρωπαϊκού εδάφους μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Και, αν μπορεί να γίνει στη Γερμανία, είναι εφικτό να γίνει και στην Ελλάδα. Ήδη τα τελευταία χρόνια είδαμε μια σειρά από πολυεθνικές εταιρείες να αναπτύσσουν κέντρα έρευνας και ανάπτυξης στη χώρα μας, εξαίροντας την ικανότητα του εγχώριου δυναμικού. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δείχνει προθυμία αλλά και ουσιαστική επιθυμία να προωθήσει τέτοιου είδος επενδύσεις, παρέχοντας τα σχετικά κίνητρα και μειώνοντας τη γραφειοκρατία. Ενώ και τα μηνύματα από πρόσφατες παραγωγικές επενδύσεις πολυεθνικών εταιρειών -με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Philip Morris και την Παπαστράτος- είναι ιδιαίτερα θετικά.
Δημιουργείται λοιπόν η ευκαιρία η χώρα μας να αδράξει την ευκαιρία και να προσελκύσει βιομηχανικές επενδύσεις νέας γενιάς. Είτε μιλάμε για τεχνολογία και πληροφορική, είτε για φαρμακοβιομηχανία είτε για άλλους κλάδος αιχμής, η χώρα μας πληροί όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει μεγάλα έργα, προερχόμενα είναι από εγχώριες είτε από ξένες εταιρείες.
Και με τις γεωπολιτκές αλλαγές, που πλέον διευκολύνουν -αν όχι επιβάλλουν- τη μεταφορά τουλάχιστον ενός μέρος της παραγωγής επί ευρωπαϊκού εδάφους, πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία αναστροφής της τάσης διαρκούς αποβιομηχάνισης της χώρας. Ούτως ώστε η Ελλάδα όχι μόνο να μην χάσει το τραίνο (και) της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης αλλά να ανακτήσει τμήμα από το χαμένο έδαφος.
Ώστε η επένδυση της Intel στη Γερμανία να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και όχι (ακόμα μία) χαμένη ευκαιρία.