Ο ρωσικός μαξιμαλισμός στην Ουκρανία

Αναφορικά με το πρώτο σχέδιο, όταν ολοκληρωθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα έχει εκδιωχθεί η φιλο-αμερικανική ελίτ της χώρας και θα αναλάβει την εξουσία φιλορωσική μεταβατική κυβέρνηση η οποία για ένα εύλογο χρονικό διάστημα πενταετίας θα φέρει εις πέρας την σταθεροποίηση κι ανοικοδόμηση της χώρας από τις στάχτες του πολέμου. Η εν δυνάμει επιτυχία του σχεδίου βασίζεται στην ρωσική εκτίμηση για τα πολιτιστικά δεδομένα της χώρας, ότι δηλ. ο μισός πληθυσμός της Ουκρανίας είναι ρωσόφιλος ενώ το μεγαλύτερο μέρος των Ουκρανών μιλάει και την ρωσική.

Το αν κατόπιν η Ουκρανία θα παραμείνει διακριτό κράτος θα εξαρτηθεί από το αν οι ρωσο-αμερικανικές σχέσεις βελτιωθούν επί τη βάσει εκατέρωθεν ανταλλαγμάτων σε συνάρτηση με την επιδείνωση ή μη των σινο-αμερικανικών σχέσεων. Εάν δηλαδή βελτιωθούν οι σχέσεις Ουάσινγκτον και Μόσχας σε βάθος πενταετίας τότε το status quo στην Ουκρανία ενδέχεται να μείνει ως έχει. Σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε να αλλάξει.

Η αλλαγή του status quo σε βάθος πενταετίας θα μπορούσε να σημάνει την προσάρτηση της Ουκρανίας στην Ρωσική Ομοσπονδία μετά από δημοψήφισμα που θα διοργάνωνε η μελλοντική φιλορωσική κυβέρνηση του Κιέβου. Σε αυτή την περίπτωση η Ουκρανία θα πάψει να υφίσταται ως διακριτό κράτος, παραπέμποντας ενδεχομένως στου κοσμοϊστορικού χαρακτήρα αλλαγές που έχει εξαγγείλει ο Ρώσος πρόεδρος.

Σε κάθε περίπτωση, οι ανωτέρω ρωσικοί σχεδιασμοί προϋποθέτουν την ρωσική επικράτηση στον εν εξελίξει πόλεμο.