Το διαχρονικό αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών και η κοροϊδία των Βρετανών

Αρχικά σε πολιτικό επίπεδο με αγώνα πολυεπίπεδο είχε θέσει το αίτημα ως υπουργός Πολιτισμού η Μελίνα Μερκούρη προς την τότε ηγεσία της Βρετανίας. Ήταν το 1986, όταν πήγε στην Οξφόδρη για να μιλήσει σε ένα debate για το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα. Εκεί είχε πει την ιστορική πλέον φράση: «Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα, όπως υπάρχει ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι, ο Ερμής του Πραξιτέλη...

Λίγα χρόνια νωρίτερα, στην επιτροπή της UNESCO η ίδια είχε ανοίξει το κεφάλαιο της επιστροφής των Μαρμάρων, θέμα που έμελλε να τη συνοδεύει για πάντα και μετά το θάνατό της. Μελίνα ίσον Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Μερικά χρόνια μετά, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, σε μια αίθουσα του κτιρίου Σούμαν των Βρυξελλών, τον Οκτώβριο του 2003 ημέρα Παρασκευή, ο έλληνας πρωθυπουργός συνάντησε τον βρετανό τότε πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ.

Ο κ. Σημίτης έθεσε το θέμα στο πόδι αλλά με μια σκοπιμότητα. Ήθελε να γίνουν οι εκλογές τον Απρίλιο ή τον Μάϊο του επόμενου έτους. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής ο διάλογος που διημείφθη μεταξύ των δύο είναι ο εξής:

-Μπλερ: … Α... Κώστας...

-Σημίτης: Πώς είσαι...;

-Μπλερ: Είμαι πολύ καλά. Εσύ;

-Σημίτης: Πολύ καλά. Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι για τα Μάρμαρα και να μου πεις...

-Μπλερ: Να σου πω δηλαδή ένα καλό νέο...

-Σημίτης: Όχι καλό νέο, θέλω να μου πεις πως το σκέφτεσαι. Να μου πεις την προσωπική σου γνώμη, διότι υπάρχει δημοσιότητα στο θέμα. Θα ήθελα να ξέρω αν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ξέρεις, έχουμε εκλογές του χρόνου και ίσως αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο».

Οκτώβριος 2007: Το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα θέτει και ο Κώστας Καραμανλής ως πρωθυπουργός, κατά την ξενάγηση του τότε προέδρου της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, στο υπό ανέγερση νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Στη συνέχεια και η κυβέρνηση Σαμαρά ανακινεί το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων στο τόπο που γεννήθηκαν. Τον Απρίλιο του 2014, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε δείπνο που παρέθεσε σε ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών με θέα την Ακρόπολη, από την οποία απουσιάζουν τα Γλυπτά από τη Ζωφόρο του Παρθενώνα είχε πει : «Ο Thomas Bruce, κόμης του Έλγιν, αφαίρεσε περισσότερα από το ήμισυ των Γλυπτών. Μερικά από αυτά τα πήρε από το έδαφος. Μερικά τα απέσπασε από τον ίδιο το ναό.

Από τότε, το πιο εμβληματικό μνημείο Κλασικού Πολιτισμού στον κόσμο παραμένει ακρωτηριασμένο. Από τότε, η Ακρόπολη ζητά την επιστροφή των Μαρμάρων που λείπουν. Από τότε η χώρα μου προσπαθεί να επιτύχει την επανένωση του Παρθενώνα.

Λίγα χρόνια μετά τη λεηλασία του Έλγιν, οι Έλληνες επαναστάτησαν εναντίον της οθωμανικής κυριαρχίας και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Αλλά τα κλεμμένα Μάρμαρα εξακολουθούν να λείπουν από τον τόπο τους».

Λίγους μήνες μετά η διάσημη δικηγόρος και σύζυγος του επίσης διάσημου ηθοποιού Τζορτζ Κλούνεϊ, η Αμάλ Αλαμουντίν επισκέφθηκε τον τότε υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Τασούλα, σημερινό Πρόεδρο της Βουλής και τέθηκε επικεφαλής της διεκδίκησης της επιστροφής των Γλυπτών στην Ελλάδα.

Μαζί με την Αμάλ Αλαμουντίν στην Ελλάδα έφθασαν και οι διακεκριμένοι νομικοί Τζέφρι Ρόμπερτσον και Νόρμαν Πάλμερ, καθώς και ο αρχαιολόγος Ντέιβιντ Χιλ, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συνδέσμου για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Τα χρόνια κυλούν και τα Γλυπτά του Παρθενώνα συνεχίζουν να παραμένουν στην αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου στην οποία σήμερα γίνονται έργα συντήρησης.

Και ο Αλέξης Τσίπρας, όπως τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισκέφθηκε το 2018 τη βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι στην Ντάουνινγκ Στριτ.

Τώρα ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει το αίτημα προς την βρετανική κυβέρνηση και η απάντηση είναι μονότονα η ίδια που ήταν τ τόσα χρόνια με παραπομπή στο Βρετανικό Μουσείο…

Τα Γλυπτά του Παρθενώνα για εμάς τους έλληνες είναι το DNA μας, η ψυχή μας, το αίμα μας και η αφετηρία της ζωής μας. Όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια θέτουν ως πάγιο αίτημα την επιστροφή τους στη ρίζα τους από εκεί που αποκόπηκαν βιαίως όταν εκλάπησαν από τον Έλγιν.

Στο αίτημα ενίοτε εμφιλοχωρούσε και η πολιτική σκοπιμότητα, γιατί ποιος έλληνας πρωθυπουργός δεν θα ήθελε επί δικών του ημερών να επιστρέψουν τα Γλυπτά στη γενέτειρά τους. Όλοι τους γνωρίζουν ότι αν πετύχαιναν κάτι τέτοιο ο δρόμος για την επανεκλογή τους θα ήταν μονόδρομος…