Γιατί είναι ανεκτό να κάνεις σχέση με μια 15χρονη αν είσαι πιλότος;

Κάθε φορά που γράφεις για ένα τέτοιο συμβάν, εύχεσαι να είναι η τελευταία, αλλά μέσα σου ξέρεις ότι δεν θα είναι. Αυτό είναι το ένα σκέλος. Το οποίο με πηγαίνει πίσω την εποχή που είχα γράψει πάλι για ένα φρικαλέο έγκλημα με θύμα γυναίκα, την Ελένη Τοπαλούδη. Και με κύριο ερώτημα το διαχρονικό «γιατί δολοφονούμε τις γυναίκες».

Ένα ερώτημα με πολλές απαντήσεις, τις οποίες δεν θα επαναλάβω εδώ.

Θα πιάσω το θέμα από μια άλλη σκοπιά, η οποία εντάσσεται στο γενικό κατάλογο των στερεοτύπων που αναδεικνύουν όλα αυτά τα εγκλήματα:

Σοκαρισμένο, λοιπόν, το πανελλήνιο που ο Μπάμπης ο 32χρονος κούκλος, εύπορος πιλότος σκότωσε την 20χρονη Καρολάιν και δεν τη σκότωσαν κάποια αποβράσματα της κοινωνίας, κάποιοι «ξένοι» (γενικώς και ειδικώς), κάποιοι σεσημασμένοι εγκληματίες.

Σοκαρισμένο το πανελλήνιο που τελικά όλο αυτό δεν ήταν η ινσταγκραμική «ζωή σαν παραμύθι», η εκδοχή που έσπευσαν πολύ άνετα και αβίαστα να υιοθετήσουν τα ΜΜΕ, βασιζόμενα σε 10 ωραίες κοινές φωτογραφίες στον εικονικό κοσμο και σε 2-3 περιγραφές ανθρώπων που δεν είχαν ιδέα τι συνέβαινε πραγματικά στη ζωή του ζευγαριού.

Σοκαρισμένο το πανελλήνιο που ο Μπάμπης ο πιλότος δεν ήταν τελικά ο πρίγκιπας που καβάλησε το ελικόπτερο -σύγχρονη εκδοχή του λευκού αλόγου- για να πάει να κλέψει τη νεαρή κοπέλα από τη μακρινή Αλόννησο και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Σοκαρισμένο το πανελλήνιο που το παραμύθι τελικά δεν είχε απλώς δράκο, αλλά ήταν ολόκληρο ένας δράκος...

Όσο έβγαιναν, τις πρώτες μέρες μετά το έγκλημα, εκείνα τα πανέμορφα «ρεπορτάζ» για την πανέμορφη ζωή του πανέμορφου ζευγαριού, κανείς δεν στάθηκε ένα λεπτό να αναρωτηθεί:

«Τι δουλειά είχε ο Μπάμπης, στα 27 του, να πηγαίνει λουλούδια με το ελικόπτερο σε ένα 15χρονο κορίτσι;»

Να αναρωτηθεί «θα το αποδεχόμασταν αυτό εάν ο Μπάμπης δεν ήταν Μπάμπης και δεν ήταν πιλότος, αλλά ήταν Αχμέντ, ή Έλβις, ή και Μήτσος και ήταν οικοδόμος;».

Όπως πολύ ορθά έγραψε η συνάδελφος Αναστασία Τσιβγούλη στο Facebook, «τι θα λέγαμε αν ο Μπάμπης ήταν μια ενήλικη γυναίκα και η Καρολάιν ήταν ένας 15χρονος μαθητής;»

Αυτονόητη η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Κι όμως, τα αυτονόητα παύουν να είναι αυτονόητα εκει ακριβώς που πρέπει να είναι.

Κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία, λοιπόν, να αναρωτηθεί τα αυτονόητα. Διότι τα στερεότυπα έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, η λέξη «παραμυθιαζόμαστε» λαμβάνει εδώ κυριολεκτική έννοια, όταν μεγαλώνεις εδώ και 700 γενιές με το παραμύθι, στο τέλος δεν το πιστεύεις απλώς, αλλά το ενσωματώνεις.

Κι ας είσαι η 14χρονη Καρολάιν από την Αλόννησο, η 54χρονη Μαρία από την Αθήνα, η αμόρφωτη εργάτρια, η καθηγήτρια πανεπιστημίου, η όποια, καμία σημασία δεν έχει.

Η τοπική κοινωνία, η οικογένεια -πλην της μητέρας απ' ό,τι μαθαίνουμε-, ο περίγυρος της Καρολάιν, όλοι θαμπώθηκαν από τον Μπάμπη τον πιλότο, που πετούσε με το ελικόπτερο για να πάει στην Αλόννησο να φλερτάρει το 14χρονο-15χρονο κορίτσι.

Το θεωρούσαν όλοι εξαιρετικό ότι πετούσε με το ελικόπτερο πάνω από το Λύκειο και τους χαιρετουσε, από κανενός το μυαλό δεν πέρασε ότι αυτό δεν ήταν και τόσο κανονικό, ας το πούμε έτσι.

Γιατί;

Επειδή ο Μπάμπης, όπως προείπαμε, ήταν ο Μπάμπης κι επειδή ο Μπάμπης επέμενε, άρα είχε σοβαρό σκοπό (που είχε).

Η δημοτική σύμβουλος Αλοννήσου Χαρίκλεια Θεοδώρου, μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό ΟΡΕΝ λίγο μετα τη σύλληψη του Χαράλαμπου Αναγνωστόπουλου και όταν ρωτήθηκε για το πόσο φυσιολογικό είναι ένας 27χρονος να πολιορκεί ερωτικά ένα κορίτσι 14 ετών, απάντησε «ε, όλα τα κορίτσια σε αυτήν την ηλικία έχουν σχεσούλες με ενήλικους».

Αλήθεια;

Και συνέχισε: «Εξάλλου η Καρολάιν έμοιαζε μεγαλύτερη και ντυνόταν σα να είναι μεγαλύτερη».

Το οποίο προφανώς σημαίνει ότι ο 27χρονος είχε δίκιο που της την έπεφτε, να που η κυρία Θεοδώρου συντάχθηκε, από άγνοια προφανώς, με τη βασική υπερασπιστική γραμμή όσων παρενοχλούν σεξουαλικά, ή και βιάζουν, ή συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις με ανήλικες/ους: Έμοιαζε μεγαλύτερη. Ντυνόταν σαν να είναι μεγαλύτερη...

Μα, την παντρεύτηκε...

Όταν η Καρολάιν έγινε 18 ο Μπάμπης όντως τίμησε το λόγο του και την παντρεύτηκε.

Κι αυτό, λειτούργησε σαν άφεση αμαρτιών για το γεγονός ότι την πλεύρισε στα 14 της. Ένας λόγος παραπάνω για την τοπική κοινωνία να σκεφτεί ότι η νεαρή κοπέλα ήταν πολύ τυχερή, διότι ο Μπάμπης ο πιλότος δεν ήταν τελικά ένας που ήθελε απλώς σχέση με την ανήλικη, την αποκατέστησε κιόλας, κάτι που -ελάτε τώρα, αλήθειες να λέμε- παραμένει το Ιερό Δισκοπότηρο στην κοινωνία μας, όσο δυτική και προοδευτική και ανεπτυγμένη κι αν προσποιείται ότι είναι.

Εξίσου Ιερό Δισκοπότηρο με το να είναι ο γαμπρός ο «κατάλληλος».

Ο Μπάμπης δηλαδή, που πετάει ελικόπτερο, βγάζει πολλά χρήματα και είναι και «δικό μας» παιδί, όχι κανας «ξένος».

Ο νόμος δεν τον πάνει τον Μπάμπη. Όχι σ' αυτο το θέμα τουλάχιστον, διότι από τα 13 και μετά η συναινετική σχέση με ενήλικο αποτελεί πλημμέλημα. Για τον ενήλικο. Και συνήθως η όποια ποινή έχει ανασταλτικό χαρακτήρα.

Διότι θεωρείται από το νομοθέτη ότι ένας/μια 14χρονος/η μπορεί να επιλέξει ερωτικό σύντροφο. Δεν είμαστε εδώ για να αμφισβητήσουμε το νομοθέτη, αν και είναι δικαίωμά μας.

Από την άλλη, είναι δεδομένο πλέον από τα αντίστοιχα επιστημονικά δεδομένα ότι ο άνθρωπος δεν έχει δημιουργήσει επαρκείς εγκεφαλικές συνάψεις πριν από την ηλικία -χοντρικά- των 17.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι πριν από αυτήν την ηλικία είναι ακόμη σαν «πλαστελίνη», για να το πούμε απλά αλλά όχι απλοϊκά. Μπορείς να τον κάνεις, περίπου, ό τι θέλεις δηλαδή.

Να τον ντρεσάρεις. Και αν έχετε απορίες για το τι σημαίνει η λέξη, σκεφτείτε τα άλογα στους αγώνες, με χτενισμένες τις χαίτες και τις ουρές, που κάποιος τους χτυπάει παλαμάκια κι αυτά σηκώνουν το πόδι. Αυτο λέγεται individual dressage.

Τι μας λέει όλο αυτό;

Ότι ίσως τελικά το να παντρεύεσαι έναν ανήλικο, ή να προετοιμάζεις έναν ανήλικο να παντρευτεί μαζί σου μόλις ενηλικιωθεί, δεν είναι ακριβώς σωστό (δεν βρίσκω άλλη λέξη), ικανοποιεί μεν τα κοινωνικά δεδομένα αλλά όχι τα ηθικά.

Θα κλείσω το συγκεκριμένο κείμενο με έναν πολύ προσωπικό τρόπο. Μιλούσα σήμερα με την 14μισάχρονη κορη μου. Για τη συγκεκριμένη ιστορία. Την οποία ξέρει πολύ καλά.

«Πες μου», τη ρώτησα. «Θα σε εντυπωσίαζε ένας 27χρονος που θα ερχόταν να σου φέρνει λουλούδια με το ελικόπτερο έξω από το σχολείο;».

Η απάντησή της με αιφνιδίασε. Με πολύ θετικό τρόπο: «Τι να με εντυπωσιάσει ρε μαμά; Ένας παιδεραστής;»