Μας κούρασαν οι κοκορομαχίες αυτοί δεν κουράστηκαν;
Έχει πέσει στην ελληνική κοινωνία μεγάλο και βαρύ θανατικό.
Άνθρωποι οι οποίοι μάλλον είναι επιβαρυμένοι από την καραντίνα και έχουν κουραστεί καταφεύγουν σε εγκληματικές πράξεις.
Δεν εξηγείται αλλιώς τόσο πολύ «πιστολίδι» και «μαχαιρώματα» που έχουν πέσει. Ο ένας σκοτώνει τον συμπολίτη του για 150 ευρώ το λογαριασμό της ΔΕΗ, ο άλλος επειδή είχε προηγούμενα έβγαλε το μαχαίρι και κτύπησε την πρώην σύζυγό του και τον αδερφό της. Ο τρίτος μέσα στο νοσοκομείο αφαίρεσε τη ζωή του διπλανού του χωρίς να αισθανθεί το παραμικρό ενώ μέσα σε αυτή την μαύρη καταχνιά, προστέθηκε και η άνανδρη δολοφονία του καλού συναδέλφου και φίλου Γιώργου Καραϊβαζ.
Οι εγκληματικές πράξεις αυτές φυσικά δεν σχετίζονται μεταξύ τους και είναι με διαφορετικές αφετηρίες όλες τους και βεβαίως αυτό που ξεχωρίζει ήταν η δολοφονία του δημοσιογράφου.
Το τι έχει συμβεί και ποια κίνητρα όπλισαν τα χέρια των δολοφόνων που αφαίρεσαν τη ζωή του Καραϊβαζ ευχόμαστε όλοι μας να αποκαλυφθούν το ταχύτερο και οι φυσικοί όσο και οι ηθικοί αυτουργοί να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη.
Τα άλλα εγκλήματα που έγιναν την εβδομάδα που πέρασε, ωστόσο, δείχνουν εκτός των άλλων και την ψυχική κόπωση που αισθανόμαστε όλοι μας από τη συνεχή καραντίνα. Δεν λέω ότι με αφορμή αυτή γίνονται οι εγκληματικές ενέργειες, αλλά οπωσδήποτε επηρεάζει στο γεγονός ότι κάποιοι για ασήμαντη αφορμή αφαιρούν τη ζωή των συνανθρώπων τους.
Δεν μιλάμε και για τις αυτοκτονίες που συμβαίνουν… Αυτές κι αν είναι σύμφωνα με τους ειδικούς απόρροια ψυχολογικών πιέσεων.
Όλα αυτά δυστυχώς κατατείνουν στο γεγονός ότι η κοινωνία μας είναι κουρασμένη. Και εμείς οι ίδιοι συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχουμε τίποτε καλύτερο να περιμένουμε.
Από αυτό το γεγονός δεν εξαιρείται κανείς . Ακόμη και στην κυβέρνηση αισθάνονται κουρασμένοι γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν τον ιό του κορωνοϊού κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Πολύ θα ήθελαν στο Μέγαρο Μαξίμου να ασχολούνται με κάτι πιο ανώδυνο, με κάτι που θα «αυγάτιζε» τα οφέλη της πολιτικής τους.
Αντ’ αυτού όμως υπουργοί και όλο το Πρωθυπουργικό Γραφείο έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην πανδημία, που δεν τους αφήνει περιθώριο για κάτι διαφορετικό. Ούτε καν να μπορούν να πούνε ότι διαμορφώνουν συνθήκες για το αύριο της κοινωνίας. Αν το λένε ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν ισχύει. Επομένως όσο υπάρχουν τέτοιου είδους φαινόμενα και πράξεις που μαυρίζουν την ψυχή μας τόσο η κοινωνία δεν θα μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Δυστυχώς η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβαζ προκάλεσε και πολιτική σύγκρουση. Η αξιωματική αντιπολίτευση με όλο αυτό το κλίμα που έχει διαμορφωθεί επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει οφέλη πολιτικά κατηγορώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ότι ευθύνονται βάζοντας στο τσουβάλι τα πάντα. Η απάντηση της κυβέρνησης ήρθε μέσω του αρμόδιου υπουργού προστασίας του πολίτη που κατηγορεί τον Αλ. Τσίπρα ότι «σκυλεύει πολιτική σε φρέσκο αίμα δημοσιογράφου» προκαλώντας την ανταπάντηση της Κουμουνδούρου και του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ο απλός πολίτης διερωτάται για όλα αυτά: «Γιατί»;
Είναι ανάγκη να υπάρξει πολιτική σύγκρουση για τη δολοφονία δημοσιογράφου όταν προέχει το ανθρώπινο δράμα; Γιατί πρέπει η αποτρόπαια πράξη να λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά και να διασταυρώσουν τα ξίφη τους ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και γιατί τέλος πάντων κάθε φορά που γίνεται κάτι η αντιπολίτευση να επιρρίπτει ευθύνες στην κυβέρνηση;
Κουραστήκαμε από τις κοκορομαχίες και καιρός είναι πλέον να το αντιληφθούν όλες οι πλευρές και να καταλάβουν ότι δεν είναι όλα πολιτική αντιπαράθεση. Είναι και ανθρώπινα συναισθήματα που πίσω από αυτά βρίσκονται ο πόνος, η θλίψη, η αγωνία, η αγάπη ο χαμός και η δυστυχία που φεύγει μια ζωή εντελώς άδικα.