Όταν τα μέτρα κουράζουν και δεν αποδίδουν

Οι λοιμοξιολόγοι πλέον εμφανίζονται επιφυλακτικοί γιατί δεν έχουν το ανάλογο αποτέλεσμα από την καραντίνα εβδομάδων και συστήνουν πλέον αλλαγή πλεύσης.

Ορισμένοι από τους επιστήμονες προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο την αντιμετώπιση της πανδημίας. Κινούνται σε διαφορετικό επίπεδο. Τι σημασία έχει αν για παράδειγμα μένουμε μέσα κλεισμένοι στα σπίτια μας ή δεν μπορούμε να μετακινηθούμε από τις πόλεις που ζούμε και από την άλλη να γίνονται στους δρόμους διαδηλώσεις, πορείες, πανηγύρια, κορωνοπάρτι κ.λπ.

Όλα αυτά συμβάλλουν στην μετάδοση του ιού και επομένως η κούραση των πολιτών από τη συνεχιζόμενη καραντίνα εβδομάδων στο τέλος θα πάει χαμένη, αν δεν υπάρξει ορατή μεταβολή, που προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται.

Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εντατικοποιήσει την πολιτική του και να αναδείξει άλλες τακτικές, πιο αποτελεσματικές, για να μην χαθεί ούτε το ΕΣΥ και φυσικά ούτε η πίστη στην συλλογική προσπάθεια όλων μας.

Μην ξεχνάμε ότι η μάχη δεν έχει τελειώσει και μπροστά μας έχουμε δύσκολο και ανηφορικό δρόμο. Οι πληγές που αφήνει πίσω του ο κορωνοϊό είναι βαθιές και δύσκολα επουλώνονται. Οι οικονομικές συνέπειες θα είναι τεράστιες και θα φανούν το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, αφού η ανεργία και τα «λουκέτα» φαίνεται πως δύσκολα θα τα αποφύγουμε.

Το οικονομικό επιτελείο αρχίζει και μαζεύεται και φαίνεται από το ποσά που δαπανά για τις επιστρεπτέες προκαταβολές σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Τα χρήματα κάποια στιγμή θα εξαντληθούν και τότε καμία βοήθεια δεν θα μπορεί να συμβάλει στην θεραπεία των οικονομικά πασχόντων.

Ο πρωθυπουργός βέβαια έχει το πλεονέκτημα των χρημάτων της ΕΕ που υποτίθεται θα λάβουμε κάποια στιγμή και είναι κοντά στα 60 δισ. ευρώ.

Για να τα διαχειριστεί όμως σωστά και να σώσει ό,τι μπορεί, θα χρειαστεί περαιτέρω λαϊκή νομιμοποίηση και επειδή το γνωρίζει και ο ίδιος, οι πόρτες παραμένουν ανοικτές προς αυτή την κατεύθυνση, αν και εφόσον το θελήσει ή αν θα του χρειαστεί να κάνει φυγή προς τα εμπρός.