Γιάννης Κωστόπουλος: Ο τελευταίος μεγάλος τραπεζίτης
Ανανεώθηκε:
Την τελευταία φορά που είδα τον Γιάννη Κωστόπουλο ήταν στις 22 Ιανουαρίου του 2016. Θυμάμαι την ημερομηνία γιατί ήταν στα πλαίσια της εκδήλωσης για τα 150 χρόνια από την ίδρυση της τράπεζας από τον παππού του, Ι.Φ.Κωστόπουλο.
Τον θυμάμαι, εμφανώς συγκινημένο να μας μιλάει για την πορεία της τράπεζας, αλλά και για το πώς, εν μέσω capital controls, είχε αναγκαστεί να χάσει τον προσανατολισμό της και να ασχολείται μόνο με το να καλύπτει τις απαιτήσεις των ρυθμιστικών αρχών αντί να δίνει δάνεια.
Γιατί ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν ένας πραγματικός τραπεζίτης, γεννημένος και μεγαλωμένος μέσα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και πραγματικά ο τελευταίος μεγάλος της γενιάς του.
Πραγματικός αστός, σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή με την ευγένεια και την απλότητά του. Και ταυτόχρονα, μεγάλος θαλασσοπόρος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, κρατώντας γερά το τιμόνι της Alpha Bank σε μπουνάτσες αλλά και φουρτούνες.
Ήταν ο άνθρωπος που είδε την τράπεζα να μεγαλώνει και να επεκτείνεται εντός και εκτός συνόρων, κάνοντας πράξη το όραμα του πατέρα του αλλά και του παππού του.
Από το 1973, όταν και ανέλαβε καθήκοντα Διευθύνοντος Συμβούλου, είδε και πέρασε πολλά, βιώνοντας όλα τα σκαμπανεβάσματα της οικονομίας αλλά και της Ελλάδας.
Έζησε την άνοδο και την πτώση της ελληνικής οικονομίας, τη μεγάλη επέκταση στα Βαλκάνια, τις συγχωνεύσεις, το πέρασμα από τη δραχμή στο ευρώ, το ζενίθ και το ναδίρ του Χρηματιστηρίου.
Όλα αυτά διατηρώντας ανέπαφη την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, την αρχοντιά του. Ο Γιάννης Κωστόπουλος ήταν ένας πραγματικός πατριάρχης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής. Γιατί χθες έφυγε ο τελευταίος μεγάλος τραπεζίτης.