Click away για γερά νεύρα

Κάνοντας συζήτηση με αρκετούς καταστηματάρχες για τον τρόπο που λειτούργησε την πρώτη ημέρα το click away το βρήκαν φρικτό και εξαιρετικά δύσκολο. Αρκετοί πελάτες φορούσαν για παράδειγμα παπούτσια, για πρόβα, ώστε να δούνε αν τους έκαναν στο νούμερο, στην είσοδο των καταστημάτων και αν τελικά αγόραζαν το προϊόν αν έφτανε το καλώδιο με το POS έχει καλώς, διαφορετικά βρισκόταν άλλος τρόπος…

Οι καταστηματάρχες ήταν όλο νεύρα. Και όταν δε άρχισε και η βροχή ασ’ τα, «κλαύ’ τα Χαράλαμπε».

Τα παράπονα για το σύστημα ήταν πολύ έντονα, αφού το σύστημα -στο οποίο δεν είμαστε εξοικειωμένοι- δεν φάνηκε να λειτούργησε, σε μια αγορά που έτσι και αλλιώς ήταν υποτονική και κινήθηκε μάλλον μελαγχολικά. Απλά γίναμε εμείς οι μεταφορείς των προϊόντων που αγοράσαμε ηλεκτρονικά ή μέσω τηλεφωνικής παραγγελίας και όχι οι εταιρίες ταχυμεταφορών που έφτασαν στα όρια τους.

Η εμπειρία επομένως από την πρώτη ημέρα δεν ήταν η καλύτερη. Υπήρξε ταλαιπωρία, αναστάτωση και γενικώς καμία υποδομή, προκειμένου να λειτουργήσουν τα συστήματα όπως θα έπρεπε.

Θα ήταν ευχής έργον το σύστημα να λειτουργούσε πριν τον κορωνοϊό, ώστε η κοινωνία να μπορούσε να είχε λειτουργήσει από μόνη της και να είχε μάθει όχι υπό πίεση, αλλά υπό κανονικές συνθήκες. Τόσα άλλα που έγιναν άλλωστε, έγιναν υπό την πίεση της ανάγκης για λειτουργία του κράτους.

Μαθαίνουμε είναι αλήθεια στη νέα ψηφιακή εποχή και μαθαίνουμε γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Το θέμα είναι να μπορέσει και το κράτος να σταθεί στα πόδια του και οι επιχειρήσεις να βρούνε τις δικές τους δυνάμεις για να καταφέρουν να σταθούν όρθιες και αυτές. Δεν φτάνει όμως το κράτος από μόνο του και εμείς δευτερευόντως.

Χρειάζεται να λειτουργήσει και ο ιδιωτικός τομέας, συμβάλλοντας στην ψηφιακή ανάπτυξη. Όχι μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και οι μικρές, που πολλές από αυτές δεν διαθέτουν ίχνος διαδικτυακής υποστήριξης. Το είδαμε από τις αντιδράσεις του εμπορικού κόσμου που ήταν αρνητικές, αλλά είναι καιρός για να μπορέσουν να σταθούν όρθιες και να αναπτυχθούν, να είναι ανταγωνιστικές θα πρέπει να επενδύσουν στις ψηφιακές υποδομές, γιατί διαφορετικά ο «θάνατος του εμποράκου» θα είναι πραγματικότητα, όχι μόνο τίτλος θεατρικού έργου.