Κορωνοϊός ή Πολυτεχνείο;

Κακώς η κυβέρνηση ρίχνει λάδι στη φωτιά με δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, που κατηγορούν την αντιπολίτευση για τη στάση που κρατά. Και κακώς τα κόμματα που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση βρήκαν θέμα για να της επιτεθούν.

Στο Πολυτεχνείο οι μάχες και ο αγώνας των φοιτητών ήταν για την ελευθερία. «Ψωμί, παιδεία , ελευθερία» ήταν το κεντρικό σύνθημα κοντά μισό αιώνα πριν. Ελευθερία στη ζωή και στην κοινωνία. Αυτό ήταν το διακύβευμα, κάτι που εξακολουθεί και σήμερα να είναι ζητούμενο. Όχι γιατί δεν υπάρχει ελευθερία, αλλά γιατί στην ουσία οι συνθήκες που υφίστανται από την πολιτική αντιπαράθεση αφαιρούν το περιθώριο διαλόγου και επομένως περιορίζουν τις εναλλακτικές προτάσεις που χάνονται υπό το βάρος της πολιτικής πόλωσης και σύγκρουσης.

Δεν ξέρω αν τη σύγκρουση προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης να μην επιτρέψει την πορεία ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου προς στην πρεσβεία των ΗΠΑ, όπως έχει καθιερωθεί μετά τη Μεταπολίτευση, εκείνο που πάντως όλοι μας ξέρουμε είναι ότι οι συνθήκες λόγω COVID είναι πρωτόγνωρες και άρα δεν θα πρέπει να διακινδυνεύσουμε να χάσουμε και άλλους ανθρώπους.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν γιορτάστηκε η εθνική επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου, έτσι δεν γίνουν οι εκδηλώσεις για την επέτειος του Πολυτεχνείου.

Καταρχάς η σύγκριση δεν είναι ίδια. Η επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου γιορτάστηκε όχι με παρελάσεις αλλά στα σχολεία , σε εκδηλώσεις δήμων κλπ. Επομένως το παράδειγμα της κυβέρνησης είναι ατυχές.

Από την άλλη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας συνομίλησε με τους υπόλοιπους αρχηγούς της αντιπολίτευσης για να συνεννοηθούν από κοινού για τον τρόπο που θα αντιδράσουν στην απαγόρευση της κυβέρνησης. Και ο κ. Βαρουφάκης επίσης επιχείρησε να οργανώσει την αντίδραση του κόμματός του.

Όλοι θέλουν κάτι να κερδίσουν. Η κυβέρνηση να κερδίσει από τον μη πραγματοποίηση της πορείας για το Πολυτεχνείο και η αντιπολίτευση να κερδίσει από τους δυσαρεστημένους της κυβερνητικής απόφασης. Εξαίρεση ίσως αποτελεί η Φώφη Γεννηματά, η οποία δεν μπήκε ποτέ στο δίλλημα κορωνοϊός ή πορεία του Πολυτεχνείου.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας χρειάζεται την ενότητα των πολιτικών δυνάμεων και όχι διχασμό.

Το ίδιο και η μνήμη της ιστορικής εξέγερσης της οποίας οι φοιτητές ήταν μια γροθιά και η κοινωνία ενωμένη κατά της Χούντας.

Αυτό το χαρακτηριστικό που υπήρχε τότε σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει, ούτε ενότητα ούτε ιδανικά και φυσικά κανένα όραμα όπως εκείνη την εποχή.