Χρειάζεται συναίνεση στην υγεία και όχι σύγκρουση
Στις μέρες μας η υγεία αναδεικνύεται ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει. Όχι ότι πριν δεν ήταν, αλλά η υγειονομική κρίση κάνει πιο επιτακτική την προστασία της.
Δυστυχώς όμως η υγεία δεν συσπειρώνει, όπως θα έπρεπε, τις πολιτικές δυνάμεις για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων. Αντίθετα δημιουργεί συγκρούσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Άλλα λέει ο Μητσοτάκης, άλλα ο Τσίπρας και άλλα οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί.
Έτσι όμως, χαμένοι είναι οι πολίτες και μάλιστα οι πολίτες που δεν τα φέρνουν εύκολα βόλτα και είναι αναγκασμένοι πολλές φορές, για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, να μην έχουν ως πρώτη μέριμνα την προστασία τους από τον κορονοϊό, αλλά το πώς θα φέρουν «ένα ευρώ» στο σπίτι τους για την οικογένειά τους.
Λάθος βέβαια, γιατί η προστασία της υγείας και τα μέτρα ασφαλείας είναι πάνω απ’ όλα, αλλά δυστυχώς όταν δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση από όλους και όταν οι πολίτες δεν βλέπουν τους πολιτικούς που τους κυβερνούν να έχουν υπεύθυνη στάση, τότε και ο κάθε πολίτης κάνει ό,τι θέλει.
Οι πολιτικοί έχουν το δικό τους κόσμο. Κινούνται στο πλαίσιο που οι ίδιοι θεωρούν δίκαιο, αυτονόητο για τους ίδιους και ανεξήγητο για όσους δεν έχουν τις ίδιες αντιλήψεις με αυτούς.
Στην αντιμετώπιση της πανδημίας, χρειάζεται από όλους συναίνεση, συνεννόηση, ενιαία στάση, διάλογος και συμπεριφορά για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα το ίδιο σε όλους, είτε είναι κοινωνικά αδύνατοι, είτε έχοντες και κατέχοντες. Το αγαθό της υγείας θεωρητικά προσφέρεται σε όλους και όχι ανάλογα με το βαλάντιο της τσέπης.
Φυσικά δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη, ούτε ζούμε σε άλλο κόσμο, για να πιστεύουμε ότι όλα αυτά μπορεί να συμβούν. Για να μην υπάρξουν όμως εκατόμβες πρέπει οι πολιτικοί να έχουν ενιαία φωνή, χωρίς να μεγεθύνουν τα μικρά και να συμφωνούν στα μεγάλα. Χρειάζεται ενότητα…
Αν δεν υπάρξει συναίνεση διακομματική και δεν καθίσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συζητήσουν στα αυτονόητα, τότε πολύ απλά η υγεία θα γίνει εργαλείο πολιτικής εκμετάλλευσης.
Όλοι εμείς οι απλοί πολίτες το μόνο που ζητάμε είναι προστασία από την πανδημία, όχι με μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα, αλλά με εποικοδομητικές προτάσεις, ενωτικές, που να λαμβάνουν υπόψη τους την υφιστάμενη κοινωνική διαστρωμάτωση και προπαντός με πρωτοβουλίες και πράξεις που θα προσθέτουν και δεν θα διαιρούν ή θα αφαιρούν.