Η μοναξιά της Ελλάδας στο μεταναστευτικό

Η διαρκής εισροή μεταναστών από τη Τουρκία μέσα στο χειμώνα ήταν έκπληξη και έπιασε εξαπίνης τις Βρυξέλλες όπως και η κίνηση της Αυστρίας να κινητοποιήσει την Ομάδα Βίζεγκραντ για να απομονώσει την Ελλάδα και να θέσει σε θανάσιμο κίνδυνο την Σένγκεν και το Ευρώ.

Προφανώς η μεταναστευτική κρίση είναι πιο απειλητική από την οικονομική για την Ευρώπη. Για την ακρίβεια το μεταναστευτικό επιταχύνει την αποσύνθεση της ΕΕ, αναδεικνύοντας τον εθνικισμό και την ξενοφοβία κυβερνήσεων της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης και ανοίγοντας τον δρόμο για την τελική φάση της οικονομικής καταστροφής της ΕΕ μέσω της κατάργησης της Ευρωζώνης η οποία βασίζεται στην ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, ιδεών και εμπορευμάτων.

Ενώ λοιπόν η Ελλάδα είναι με την πλάτη στον τοίχο, το Βερολίνο περιορίζεται σε δηλώσει υπέρ της Ελλάδας και της ΕΕ χωρίς να καταδικάζει ενεργά την στάση της Βιέννης και της παραδουνάβιας αυλής της. Για άλλη μια φορά οι Βρυξέλλες πιάνονται απροετοίμαστες και αδυνατούν να δώσουν λύση. Αντί να προστατεύουν τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ στο Αιγαίο συζητούν για χαλάρωση των οικονομικών μέτρων κατά της Ελλάδας. Αντί να βλέπουν την μεταναστευτική κρίση ως αφορμή για την δόμηση ενός ευρωστρατού, αναλώνονται σε καταβολή φόρου επιχειρησιακής υποτέλειας στη Άγκυρα χωρίς πολιτικές εγγυήσεις. Χρήματα εξευνισμού από τον αδύνατο...

Για άλλη μια φορά οι Ευρωπαίοι πειραματίζονται στην ελληνική επικράτεια, στα θολά νερά του Αιγαίου.

Με το ΝΑΤΟ να αναμένεται διακοσμητικό - μακάρι να διαψευσθούμε - στο Αιγαίο, η Ελλάδα είναι ολομόναχη στην διαχείριση των δραματικά αυξανόμενων στην ελληνική επικράτεια ψυχών των μεταναστών επί της πλάτης των οποίων διαδραματίζονται γεωπολιτικά παιγνίδια.

Η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως πάντα, έχει αφήσει την διοίκηση της χώρας στο έλεος της τύχης και τώρα την τελευταία στιγμή τρέχει και δεν φτάνει. Κατόρθωσε βέβαια να χρησιμοποιήσει το μεταναστευτικό για να στείλει τους αγρότες σπίτι τους αλλά εφήμερα... Για ένα με δύο μήνες η Ελλάδα θα περάσει κατάσταση χάους στο προσφυγικό μέχρι να σταθεί στα πόδια της χάρη στις δικές της οργανωτικές δυνάμεις που πρέπει να ξεθάψει. Όσο για την Ευρώπη, η απογοήτευση των Ελλήνων είναι δεδομένη και αναμένεται να μετατραπεί σε θυμό. Ας μην περιμένουμε τίποτε από τις Βρυξέλλες. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο μουσαφίρης.

*Υπεύθυνος Ερευνητικού Προγράμματος Μέσης Ανατολής – ΕΛΙΑΜΕΠ / Πρόγραμμα Μεταναστευτικών Σπουδών, Κέντρο Ελληνικών Σπουδών «Σταύρος Νιάρχος», Παν/μιο Σάιμον Φρέιζερ – Καναδάς