Το προσωπικό μας lockdown και η καθημερινότητα μέχρι το εμβόλιο…
Το αίσθημα ανακούφισης που ένοιωσαν χθες, 1η Σεπτεμβρίου, οι Έλληνες αντικρίζοντας και πάλι στους δέκτες της οθόνης τους στις 6 το απόγευμα τον καθηγητή Λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ και εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό, Σωτήρη Τσιόδρα, ήταν βαθύ και παρατεταμένο…
Και ακούστηκε παντού, από τις σελίδες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, μέχρι τους ιστότοπους και τις γειτονιές.
Ήταν επόμενο… Ο καταξιωμένος και αγαπητός στο κοινό καθηγητής Λοιμωξιολογίας -όσο και εάν τον τελευταίο καιρό στηλιτεύθηκε αλύπητα από μερίδα του κοινού, πότε για την χρήση της μάσκας, και πότε για την συγκινησιακή του φόρτιση όταν μιλούσε για τους παππούδες και τις γιαγιάδες, τους πατεράδες και τις μανάδες μας- εμπεδώνει το αίσθημα της ασφάλειας, στον αντίποδα της ανασφάλειας που κομίζει η πανδημία του COVID-19.
Και μπορεί η τοποθέτησή του να μην ήταν λιτή (μίλησε λίγο παραπάνω από 17 λεπτά), ο καθένας ωστόσο ήθελε να ακούσει τον ήρεμο, πειστικό, επιστημονικά τεκμηριωμένο και μειλίχιο τρόπο με τον οποίο ανακοινώνει τα κρούσματα, την πορεία των εμβολίων, την γνώμη του για την χρήση της μάσκας στα σχολεία αλλά και τις φαρμακευτικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με αίσθημα ευθύνης και κυρίως χωρίς φοβικότητα.
Η τελευταία φορά που εμφανίστηκε και πάλι ο καθηγητής στην ενημέρωση του υπουργείο Υγείας, ήταν την Τρίτη 4 Αυγούστου, μετά την 26η Μαΐου 2020, όταν ο Σωτήρης Τσιόδρας έκλεισε την αυλαία της καθημερινής ενημέρωσης μαζί με τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, Νίκο Χαρδαλιά.
Στις 4 Αυγούστου, πολλοί θορυβήθηκαν με την επιστροφή Τσιόδρα στην τακτική ενημέρωση, ωστόσο αυτό το come back, κρίθηκε απόλυτα επιβεβλημένο από την κυβέρνηση, η οποία έβλεπε τα κρούσματα- εγχώρια αλλά και εισαγόμενα- να παίρνουν μία επικίνδυνη ανιούσα και έπρεπε να τεθεί υποχρεωτικά ένα φρένο.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας χθες, 1η Σεπτεμβρίου, αποφάσισε και πάλι να μιλήσει με το συναίσθημα -εκτός από την επιστημονική του τοποθέτηση- καθώς αυτή η γλώσσα είναι οικεία στον ίδιο του τον εαυτό αλλά και στην επικοινωνία του με τους πολίτες.
«Δεν εγκαταλείψαμε την προσπάθεια, ούτε εσάς, έχω κρατήσει μια απόσταση από τις δημόσιες εμφανίσεις, όχι γιατί δεν ενδιαφέρομαι για την ενημέρωσή σας», τόνισε με μία μάλλον απολογητική διάθεση, την οποία προφανώς είχε ανάγκη να καταθέσει. Άλλωστε ο ίδιος συμμετέχει πολύ ενεργά τρεις φορές την εβδομάδα στις τηλεδιασκέψεις με τον Πρωθυπουργό και φυσικά σε όλες τις επιστημονικές συσκέψεις. Παραμένει στην πρώτη γραμμής πανδημίας, στην πρώτη γραμμή των επιστημονικών εξελίξεων αλλά και των ασθενών του στο νοσοκομείο Αττικόν.
«Θα πρέπει να αποδεχθούμε την αβεβαιότητα μιας απρόβλεπτης κατάστασης», σημείωσε, ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ανέφερε, ότι η κοινωνία πρέπει να δει τον ιό ως μία ευκαιρία να πάει μπροστά και όχι πίσω. Προέτρεψε- αδελφικά και όχι πατρικά, όπως είπε- όλους μας, να συζητήσουμε με τους νέους και να τους ακούσουμε περισσότερο, καθώς έχουν καλά κριτήρια και αυτοί θα επιλέξουν το ορθό.
Χαρακτήρισε την μάσκα ένα μαχαίρι με δύο όψεις, το οποίο ωστόσο είναι αναγκαίο για να μην αναγκαστούμε να πάρουμε άλλα μέτρα. «Είναι ένα δικό μας προσωπικό lockdown», σημείωσε.
Και φυσικά, υποστήριξε με πάθος, την ανάγκη τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, «καθώς θα ωφελήσει περισσότερο η εκπαιδευτική διαδικασία παρά η απουσία και να μην προβάλλουμε πάνω στα παιδιά το άγχος το δικό μας, ενδεχομένως την μικροβιοφοβία μας».
Για το εμβόλιο κατά του COVID -19 επανέλαβε δύο φορές την ευχή, πώς θα πρέπει να μην το δούμε ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης- με ενοχλεί πολύ αυτό, είπε- προσθέτοντας, ότι αυτό που θέλουμε είναι ένα ασφαλές, τεκμηριωμένο και αποτελεσματικό εμβόλιο σε συνθήκες πανδημίας, Και το εμβόλιο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, πράγματι δοκιμάζεται σε συνθήκες πανδημίας. Μακάρι να τελειώσουν γρήγορα οι περιορισμοί με ένα εμβόλιο και ας το κάνουμε κάθε χρόνο, όπως στην εποχική γρίπη, επεσήμανε.
Μέχρι να βρεθεί ένα «ελεγμένο» εμβόλιο, η μικροκοινωνία του καθενός μας, η συνείδησή μας, η εσωτερική μας φωνή θα μείνουν οι κριτές μας» κατέληξε ο καθηγητής.
Μέχρι να βρεθεί ωστόσο ένα εμβόλιο και μέχρι να μπει τέλος στην πανδημία, είναι βέβαιον, ότι η κοινωνία θα έχει απόλυτη ανάγκη την επιστημονική τεκμηρίωση, τη νηφαλιότητα και την ψύχραιμη ματιά, έστω και εάν όλα αυτά, συνοδεύονται μερικές φορές από κάποιες πτυχές, με έντονο συναίσθημα…