Σαράντα χρόνια από τη Διακήρυξη της Βενετίας για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής

Το αποικιακό σχέδιο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη δεν αφορούσε ποτέ την προσωρινή παρουσία του Ισραήλ. Σήμερα, έχουν περάσει 53 χρόνια από τότε που κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Λωρίδας της Γάζας. Το Ισραήλ με την κυβέρνηση συνασπισμού Νετανιάχου - Γκαντς θα προχωρήσει τώρα με την παράνομη και de-jure προσάρτηση πολλών άλλων αναπόσπαστων τμημάτων της κατεχόμενης Παλαιστίνης έως την 1η Ιουλίου, μετά την παράνομη προσάρτηση της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ που έλαβε χώρα το 1980.

Μια τέτοια κίνηση είναι η απόλυτη επιβεβαίωση της αλαζονείας και της μη συμμόρφωσης του Ισραήλ με πληθώρα ψηφισμάτων του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ύπατης Αρμοστείας 242, που εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 1967, το οποίο ανέφερε το απαράδεκτο της απόκτησης γης δια της βίας. Το ιστορικό των συστηματικών παραβιάσεων των παλαιστινιακών εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ ξεπερνά τον μισό αιώνα και αποτελεί απόδειξη της δέσμευσής του για αποικιακή επέκταση και όχι για επίτευξη ειρήνης.

Το σχέδιο ΗΠΑ - Ισραήλ «η συμφωνία του αιώνα» αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου και επιβεβαίωση ότι στόχος του είναι να μετατρέψει την κατοχή του Ισραήλ στην Παλαιστίνη σε μόνιμη προσάρτηση, ενώ αρνείται στο λαό της Παλαιστίνης το αναφαίρετο δικαίωμά τους αυτοδιάθεση. Το σχέδιο προσάρτησης του Τραμπ μέσω της λεγόμενης «συμφωνίας του αιώνα» είναι ένας διαρρήδην αμβλύς οδικός χάρτης για την επιβολή μιας πραγματικότητας ενός κράτους με δύο συστήματα, ένα πλήρες καθεστώς απαρτχάιντ, κατά παράβαση της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών και των πυλώνων της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και ισότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακοίνωση της ηγεσίας μου της PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) ότι η Παλαιστίνη απαλλάσσεται από όλες τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με το Ισραήλ δεν ήρθε ουρανοκατέβατη.

Η Παλαιστίνη παρέμεινε αφοσιωμένη στις αρχές της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα. Ενώ το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία για να καταστρέψει την επίτευξη της ειρήνης, μετατρέποντας αυτή τη διαδικασία σε πλήρη αποτυχία. Κατά συνέπεια, η πρόσφατη απόφαση της Παλαιστίνης είναι η απόρριψη αυτής της αποτυχίας και η επιβεβαίωση ότι το έθνος μας δεν μπορεί και δεν θα πληρώσει το κόστος της κατοχής του Ισραήλ, των παράνομων πολιτικών και των παραβιάσεων των υποχρεώσεών του βάσει των υπογεγραμμένων συμφωνιών. Τώρα είναι καιρός για τη διεθνή κοινότητα να υπερασπιστεί τις ηθικές, πολιτικές και νομικές ευθύνες της και να καταστήσει το Ισραήλ υπόλογο προκειμένου να σταματήσει την προσάρτηση και να τερματίσει τη βίαιη κατοχή των εδαφών του κράτους της Παλαιστίνης.

Δεν θα είναι πλέον δυνατή η υπεράσπιση των παραβιάσεων του Ισραήλ και των παράνομων πολιτικών κατά της γης και των ανθρώπων της Παλαιστίνης, οι οποίες στην πραγματικότητα αποτελούν παραβίαση του άρθρου 2 της συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον πρωταρχικό εμπορικό εταίρο του Ισραήλ. Αυτό το άρθρο προϋποθέτει την εφαρμογή της συμφωνίας σε συνάρτηση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ποιες «κοινές αξίες» εννοούν ορισμένοι αξιωματούχοι της ΕΕ όταν υπερασπίζονται το Ισραήλ μολονότι επιτίθεται συστηματικά σε μια παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες; Είναι εξίσου παράλογο να καταδικάζουν το σχέδιο αποικιακού εποικισμού του Ισραήλ, ενώ εξακολουθεί να καλωσορίζει τις υπηρεσίες και τα προϊόντα του σε διεθνείς αγορές που στηρίζουν κυρίως το ισραηλινό απαρτχάιντ.

Η διεθνής κοινότητα μπορεί να σταματήσει την προσάρτηση εφαρμόζοντας τα ίδια συγκεκριμένα μέτρα που αρνείται διαρκώς να υιοθετήσει. Ξεκινώντας με την επιβολή κυρώσεων εναντίον μιας χώρας που δεν σεβάστηκε ποτέ τις πιο βασικές της υποχρεώσεις βάσει των αποφάσεων του ΟΗΕ, των υπογεγραμμένων συμφωνιών και διεθνών συνθηκών. Σε αντίθεση με αυτό που προτάσσει το Ισραήλ, η αποικιοκρατική επιχείρηση δεν είναι ούτε μόνιμη ούτε αναστρέψιμη. Τα έθνη παγκοσμίως δεν πρέπει να υποχωρήσουν στον ρατσισμό, την υποκίνηση και τη βία του Ισραήλ - αντιθέτως, θα πρέπει να θέσουν τέρμα στην απαράμιλλη κουλτούρα ατιμωρησίας.

Οι πολιτικές υπευθυνότητας κατά της ισραηλινής κατοχής είναι υψίστης σημασίας καθώς παρακολουθούμε προσπάθειες να αποτρέψουμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο από τη διερεύνηση εγκλημάτων που διαπράττονται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Μια τέτοια προσπάθεια, που επενδύθηκε από τις ΗΠΑ και περίπου άλλες πέντε κυβερνήσεις, θεωρήθηκε ως έγκριση των παράνομων πολιτικών του Ισραήλ που του επέτρεψαν να επεκτείνει τους αποικιακούς οικισμούς του, φτάνοντας μέχρι και πάνω από 650.000 Εβραίους εποίκους σήμερα στην κατεχόμενη παλαιστινιακή επικράτεια.

Όσοι υποστηρίζουν «περισσότερα καρότα» για σχέσεις με τη νέα ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει τι δημιούργησαν τα άλλα «καρότα» τα τελευταία 53 χρόνια: μια συνεχή αποικιακή κατοχή και ένα καθεστώς απαρτχάιντ.

Μια συστηματική αναθεώρηση όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί με το Ισραήλ είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι δεν συμβάλλουν στην κατοχή και την κυριαρχία της παλαιστινιακής γης και ζωών.

Το Σχέδιο Προσάρτησης Ισραήλ-ΗΠΑ δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα μιας ομάδας φανατικών που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τα Παλαιστινιακά δικαιώματα, αλλά είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών ατιμωρησίας. Έχουμε επικοινωνήσει με κυβερνήσεις παγκοσμίως ενέργειες για να σταματήσει η προσάρτηση του Ισραήλ. Έχουμε φτάσει επίσης σε κορυφαίους διεθνείς παίκτες να ζητήσουμε διεθνή διάσκεψη για να διευκολύνουμε μια εποικοδομητική και ουσιαστική ειρηνευτική διαδικασία βασισμένη στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Την επόμενη εβδομάδα οι ευρωπαϊκές χώρες θα σηματοδοτήσουν 40 χρόνια από την έκδοση της Διακήρυξης της Βενετίας, ζητώντας τον τερματισμό της κατοχής του Ισραήλ και την εκπλήρωση των παλαιστινιακών δικαιωμάτων. Μετά από δεκαετίες προειδοποιητικών σημάτων, είναι καιρός να ακολουθήσουμε το μόνο εναπομείναν μονοπάτι για να κινηθούμε προς μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης με την πρωτεύουσα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ στα σύνορα πριν από τις 4 Ιουνίου 1967, το ίδιο ημερομηνία που η ισραηλινή κατοχή πραγματοποιήθηκε πριν από 53 χρόνια, και η επιβολή ποινικών μέτρων και κυρώσεων εναντίον του Ισραήλ «της κατοχικής δύναμης».

Είναι καιρός μετά από περισσότερο από μισό αιώνα ο λαός μου, ο γηγενής παλαιστινιακός λαός να απολαύσει την ελευθερία και την ειρήνη στο κράτος της Παλαιστίνης που πρέπει να αναγνωριστεί και να ενσωματωθεί μόνο στο 22% της συνολικής αρχικής πατρίδας τους μια διεθνής επιλογή που αποδεχθήκαμε για την επίτευξη της ειρήνης, αυτός είναι ο μόνος δρόμος που θα διασφαλίσει την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία για όλους τους ανθρώπους στην περιοχή μας.

*Ο Μαρουάν Τουμπάσι είναι πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα.