To διαφορετικό μήνυμα του Πατριάρχη φέτος
Ένα διαφορετικό μήνυμα σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές απηύθυνε φέτος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, κατά τη λειτουργία της Αναστάσεως τα μεσάνυχτα του περασμένου Σαββάτου.
Το αναστάσιμο μήνυμα του Πατριάρχη -το οποίο σημειωτέον στην εκκλησιαστική τάξη θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα- ήταν αφιερωμένο στους νέους, όπως άλλωστε είναι και το τρέχον έτος 2020.
Ο λόγος του είχε δύο αποδέκτες, urbi et orbi.
Το πρώτο σκέλος του μηνύματος του αφορούσε ευρύτερα τους Ορθόδοξους νέους ανά τον κόσμο: «Σήμερα είστε περισσότερο από ποτέ η ελπίδα και το αύριο της ανθρωπότητας» είπε, καλώντας τους να μην φοβηθούν καμιά πανδημία, «ούτε και τις οικονομικές δυσκολίες που ακούμε ότι θα έρθουν. Μπορείτε να μετατρέψετε την πανδημία του φόβου και της ασθένειας σε ευκαιρία συμπαράστασης και αγάπης προς τον συνάνθρωπο, προς τον κάθε άνθρωπο. Όλοι είμαστε αδέλφια επάνω σε αυτή την γη που σήμερα στενάζει και αγωνιά». Η ανθρωπότητα χρειάζεται τα όνειρα και τις ευαισθησίες σας, τον δυναμισμό και την θέλησή σας, τα οράματά σας για ένα καλύτερο κόσμο, ανέφερε.
Το δεύτερο σκέλος του μηνύματος του ωστόσο είχε μία ιδιαιτερότητα και βαρύνουσα σημασία, καθώς απευθυνόταν στους Ορθόδοξους νέους που ζουν στην Τουρκία: «Θα ήθελα, ιδιαιτέρως, να χαιρετίσω πασχαλινά και να ευλογήσω πατρικά τους Ορθοδόξους νέους και νέες που ζουν εδώ, πιο κοντά στο Πατριαρχείο μας: Ρωμηούς, Τούρκους, Ρώσους, Ουκρανούς, Ρουμάνους, Γεωργιανούς, Βουλγάρους, Γκαγκαούζους, και κάθε εθνικότητας - που μπορεί να ομιλείτε, παιδιά μου, διαφορετική γλώσσα και να έχετε διαφορετική κουλτούρα ο καθένας, αλλά σας ενώνει ‒ μας ενώνει ‒ η κοινή Ορθόδοξη πίστη, η πίστη στον Αναστάντα Χριστό, τον Λυτρωτή, του οποίου είσαστε αγαπημένα παιδιά».
Αξίζει να σημειωθεί ότι, λόγω πληθυσμιακών μετακινήσεων από γειτονικές χώρες, έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία ορθόδοξες κοινότητες, ορισμένες μάλιστα πολυπληθείς και γεωγραφικά ή εθνικά συμπαγείς, τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στις άλλοτε ακμάζουσες ορθόδοξες μητροπόλεις της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, όπως στην Αττάλεια, τη Σμύρνη, την Αδριανούπολη, σε μικρότερο βαθμό την Προύσα και αλλού, που ορφάνεψαν από τις ιστορικές ελληνικές κοινότητες τους, μετά το πρωτόκολλο για την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ειδικά το Φανάρι βρίσκονται τώρα ενώπιον μιας νέας κατάστασης, η οποία διαμορφώνεται σε έναν γεωγραφικό χώρο με μία -αν μη τι άλλο- βαριά ιστορική εμπειρία, τον σταυρό της οποίας κουβαλάει στους ώμους του το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Συνέδριο νέων Ορθοδόξων
Είναι η πρώτη φορά που ο κ.κ. Βαρθολομαίος απευθύνεται με έναν επίκαιρο λόγο στη νεολαία αυτού του νεοπαγούς ποιμνίου, που παρουσιάζει μία πολυσχιδή εθνική σύνθεση, όπως την περιέγραψε στο μήνυμα του ο ίδιος ο Πατριάρχης, και έχει εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια σε περιοχές εντός της Τουρκίας, που βρίσκονται στην άμεση εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Θρόνου. «Και ακόμη, σας ενώνει το ότι όλοι ανήκετε στην Πρωτόθρονη Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, εφ᾽ όσον ζείτε, μόνιμα ή προσωρινά, σε αυτή την ιστορική Πόλη, αλλά και στα όρια της δικαιοδοσίας του σε αυτή τη χώρα» είπε για να υπενθυμίσει ότι η ορθόδοξη πίστη αποτελεί τον μεταξύ τους συνδετικό ιστό, ανεξαρτήτως της εθνικής τους καταγωγής και πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο τους αγκαλιάζει όλους αδιακρίτως. Επιπλέον, κατέστησε εμμέσως σαφές ότι δεν δικαιολογείται η παρουσία εκπροσώπων των εθνικών εκκλησιών στα όρια της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του Φαναρίου εντός της Τουρκίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση έκανε ένα βήμα περαιτέρω, προαναγγέλλοντας τη διεξαγωγή συνεδρίου όλων των εν Τουρκία Ορθοδόξων νέων, «το συντομότερο, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν».
Όσοι γνωρίζουν από παλιά τον κ.κ. Βαρθολομαίο θυμούνται ότι ακόμη από τα πρώτα χρόνια της πατριαρχίας του κατέβαλλε άοκνες προσπάθειες για να κρατήσει ζωντανή την παρουσία των νέων της ελληνικής μειονότητας στην γενέτειρά τους, τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Ίμβρο.
Τώρα, σχεδόν 30 χρόνια μετά, ο ίδιος στρέφεται και πάλι στη νεολαία για να συζητήσουμε, όπως είπε στο αναστάσιμο μήνυμά του, «για τα κοινά προβλήματα και τα κοινά οράματά μας, για το σήμερα και το αύριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας σε αυτό τον τόπο, με τον οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη».