Όταν σε διώχνουν από το Παγκράτι…

Άνθρωποι ανοιχτοί στη συναναστροφή και με μεγάλη κοινωνική εμπειρία, η Λήδα και ο Χρήστος ούτε γρουσούζηδες είναι ούτε συντηρητικοί –το αναφέρω γιατί έχει σημασία για τη συνέχεια. Όταν μου είχαν πει ότι μένουν στο Παγκράτι κοντά στην πλατεία Προσκόπων τους είχα ψιλοζηλέψει γιατί αφενός το Παγκράτι μου φαινόταν πάντα μια πολύ βολική γειτονιά αφού είσαι σε ένα τέταρτο με το πόδι στο Κέντρο, αφετέρου η πλατεία Προσκόπων είναι μια από τις πιο σούπερ πλατείες της Αθήνας.

Μετακόμιση

Οπότε μου έκανε εντύπωση ένα ποστ του Χρήστου (χρόνια πολλά προφέσορα!) ότι μετακομίζει στο Χαλάνδρι. Ήξερα βέβαια ότι τα παιδιά είχαν θέμα πια με τη γειτονιά, αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα φτάνανε στο σημείο να φύγουν. Στο τηλέφωνο ο Χρήστος μου είπε ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, οπότε τα παιδιά αποχαιρέτησαν το Παγκράτι που, κατά τα φαινόμενα, είχαν ήδη χάσει.

Όταν ο Χρήστος λέει «κατάσταση στο απροχώρητο» εννοεί:

• Μια γειτονιά που μέσα στα τελευταία χρόνια γέμισε δεκάδες μπαρ, ανατρέποντας δραματικά το ισοζύγιο κατοικίας-διασκέδασης.
• Τη διαρκή ηχορύπανση από τα μαγαζιά που έχουν στο τούρμπο τις μουσικές και από τους θαμώνες που αποχωρούν (όχι νηφάλιοι) αργά το βράδυ.
• Τα τραπεζοκαθίσματα που έχουν καταλάβει το δημόσιο χώρο.
• Το Airbnb που επεκτείνεται ραγδαία, εκτοξεύοντας στα ύψη τα ενοίκια και αλλάζοντας το χαρακτήρα της γειτονιάς. Είναι άλλο πράγμα να έχεις κανονικούς γειτόνους και άλλο να μένουν δίπλα σου νεαροί Αμερικανοί που ζουν το μύθο τους στην τοποθεσία Southeast Europe.

Να σημειωθεί ότι όποιος πάει στην αστυνομία ή στον δήμο να διαμαρτυρηθεί, συνδέεται απευθείας με… Κάιρο –και όχι για να συζητήσει για τον EastMed.

Όλα για τους τουρίστες

Σκέφτομαι αν ένα ζευγάρι περπατημένων δημοσιογράφων δεν την παλεύει στο Παγκράτι, τι συμβαίνει με τους ηλικιωμένους-ες ή όσους-ες έχουν μικρά παιδιά; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Όποιος-α μπορεί να φύγει, φεύγει. Οι υπόλοιποι-ες καλούνται να τα βγάλουν πέρα με μια καθημερινότητα που διαρκώς υποβαθμίζεται.

Η μετακόμιση των φίλων μου δεν είναι παρά το αποτέλεσμα μιας κεντρικής πολιτικής επιλογή που έχει γίνει την τελευταία δεκαετία και υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις και τις δημοτικές αρχές. Η Αθήνα πρέπει να «τα δώσει όλα» για να προσελκύσει τουρίστες κι επενδυτές ακινήτων, γιατί αυτές οι δύο κατηγορίες φέρνουν χρήμα κι επενδύσεις στη χώρα. Ο τουρισμός και τα ακίνητα είναι οι πυλώνες του αναπτυξιακού μοντέλου που έχει επιλεγεί, για να βγει η χώρα από την κρίση. Επομένως, Airbnb και διασκέδαση χωρίς περιορισμούς και ρυθμίσεις.

Μόνο που μια Αθήνα που «δίνει όλα για τους τουρίστες», παρέχει ελάχιστα στις Αθηναίεες και τους Αθηναίους. Το Παγκράτι των μπαρ και του AirBnB δεν χωράει τους κατοίκους του. Τους διώχνει. Αν συνεχιστεί αυτή η τάση, σε λίγα χρόνια ολόκληρες περιοχές του δήμου Αθηναίων θα έχουν απωλέσει οριστικά τον χαρακτήρα τους ως γειτονιές κατοικίας. Έχει ήδη συμβεί στη Βενετία και όλα δείχνουν ότι θα συμβεί και στην Αθήνα.