Εθελοντισμός εναντίον λαϊκισμού; Όταν τα επετειακά μηνύματα «δίνουν ειδήσεις»

Είναι μάλιστα τόσο «τυποποιημένα» που λίγοι μπαίνουν στον κόπο να τα προσέξουν. Σχεδόν πάντα τα επετειακά μηνύματα αποτελούν τις κατεξοχήν ειδήσεις που δεν «δίνουν ειδήσεις».

Η εξαίρεση

Η φετινή 28^η Οκτωβρίου ήταν, όμως, η εξαίρεση. Τα επετειακά μηνύματα της Νίκης Κεραμέως και της Δόμνας Μιχαηλίδου «έδωσαν ειδήσεις», προκαλώντας καταιγισμό αντιδράσεων.

Η υπουργός Παιδείας έκανε ένα σοβαρό λάθος σχετικά με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέροντας ότι:

«Στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό».

Υπενθυμίζεται ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει 14 μήνες πριν την 28^η Οκτωβρίου 1940, δηλαδή την 1^η Σεπτεμβρίου 1939 όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Στη συνέχεια, η κ. Κεραμέως συνέδεσε την επέτειο με τις σημερινές «ακραίες φωνές του λαϊκισμού», ενώ δεν έκανε αναφορά στον ναζισμό και τον φασισμό.

Από τη μεριά της, η υφυπουργός Εργασίας μάς κάλεσε να τιμήσουμε τους προγόνους μας «υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο εθελοντισμός είναι όχι απλά κοινωνική προσφορά αλλά εθνική ευθύνη».

Ποιοι πολέμησαν;

Το να αναφέρει η υπουργός Παιδείας λάθος ημερομηνία για την έναρξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου συνιστά, κατά τη γνώμη μου, μείζον ζήτημα. Το λάθος αυτό δεν έγινε εν τη ρύμη του λόγου σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ, αλλά σε επίσημη γραπτή δήλωση. Ο/η εκάστοτε υπουργός Παιδείας πρέπει να δίνει το παράδειγμα για την αξία της μάθησης και όχι να γίνεται αντιπαράδειγμα άγνοιας ή/και προχειρότητας. Το μήνυμα που έστειλε άθελά της η κ. Κεραμέως είναι ότι βασικές γνώσεις δεν είναι αναγκαίες για να ανέβει κανείς ψηλά στη σημερινή Ελλάδα.

Από εκεί και πέρα, το να συνδέει κανείς την 28^η Οκτωβρίου με τον λαϊκισμό και, πολύ περισσότερο, με τον… εθελοντισμό, δείχνει έλλειψη συναίσθησης για τη σημασία των ιστορικών γεγονότων. Ο ναζισμός και ο φασισμός δεν είναι εκδοχές λαϊκισμού, αλλά ιδεολογίες του θανάτου που προκάλεσαν την πιο μεγάλη σφαγή στην Ιστορία. Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος και το Ολοκαύτωμα δεν μπορούν να συγκρίνονται με την πολιτικάντικη δημαγωγία. Ο δε αγώνας για να ηττηθεί ο Άξονας δεν ήταν βέβαια εθελοντισμός, αλλά αυτοθυσία, προκειμένου να μη βυθιστεί η ανθρωπότητα «στην άβυσσο ενός νέου Μεσαίωνα», για να θυμηθούμε τα λόγια του Τσόρτσιλ.

Ο κυβερνητικός μηχανισμός

Πέρα από αυτό καθαυτό το (απολύτως προβληματικό) περιεχόμενό τους, το ότι τα επετειακά μηνύματα «έδωσαν ειδήσεις» αναδεικνύει σοβαρή δυσλειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού. Τις δηλώσεις ενός υπουργού (υποτίθεται ότι) τις ελέγχει το αρμόδιο επικοινωνιακό επιτελείο. Όταν φτάνουμε στο σημείο να γίνονται φάουλ στα επετειακά μηνύματα, δηλαδή στις πλέον «εύκολες» δηλώσεις», είναι προφανές ότι είτε η διαδικασία ελέγχου είναι ελλιπής είτε παρακάμπτεται. Και στις δύο περιπτώσεις απέχουμε πολύ από το «επιτελικό κράτος» που επαγγέλθηκε ο κ. Μητσοτάκης.