Παναγιώτης Ρήγας: Η εκλογή Μητσοτάκη δύσκολα θα προσφέρει διέξοδο στη ΝΔ
Αξίζει να συγχαρεί κανείς τον νέο Πρόεδρο της ΝΔ και αρχηγό πλέον της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη για την εκλογή του, η οποία μάλιστα ήρθε κόντρα στα προγνωστικά. Καλή του αρχή.
Είναι λογικές και έως ένα βαθμό αναμενόμενες η ευφορία και η ανακούφιση που διακατέχουν τον νικητή των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ, ιδιαίτερα γιατί αυτές διεξήχθησαν μετά από μια μακρά και προβληματική διαδικασία. Καθώς η εκλογή προέδρου σε οιοδήποτε κόμμα συνιστά εσωκομματική διαδικασία υψηλού πολιτικού φορτίου, δεν είναι σκόπιμος περαιτέρω σχολιασμός επί του θέματος. Χρήζει όμως υπενθύμισης η σκληρή ρητορεία που η ΝΔ κατά κόρον χρησιμοποιούσε εναντίον των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και της κατάστασης στο εσωτερικό του, μοιάζει τώρα που οι εκλογές τους τελείωσαν μια καλή στιγμή για να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικό είναι πως η αξιωματική αντιπολίτευση απέκτησε επιτέλους αρχηγό και πως από εδώ και πέρα θα κληθεί να επιτελέσει χωρίς αστερίσκους το θεσμικό της ρόλο σε μία εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση για τη χώρα, κατάσταση για την οποία η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο νέος της Πρόεδρος φέρουν τεράστιες ευθύνες. Με πλέον επίκαιρο το ζήτημα της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος, περιμένουμε να ακούσουμε άμεσα από τον κ. Μητσοτάκη συγκεκριμένες προτάσεις, εφόσον έχει ήδη απορρίψει το κυβερνητικό σχέδιο οφείλει να διευκρινίσει άμεσα αν προκρίνει τη μείωση των βασικών συντάξεων και εάν όχι, πώς προτείνει να επιτευχθεί η περικοπή της ασφαλιστικής δαπάνης.
Η εκλογή του κ. Μητσοτάκη είναι μάλλον δύσκολο να προσφέρει λύση στο στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Νέα Δημοκρατία. Το ίδιο βέβαια θα ίσχυε και στην περίπτωση εκλογής του κ. Μεϊμαράκη, καθώς σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά τα προγράμματα και οι ακολουθούμενες πολιτικές. Και τα δύο τέθηκαν κατ’ επανάληψη στην κρίση του ελληνικού λαού τους τελευταίους δώδεκα μήνες και η ΝΔ απέτυχε και απέτυχε παταγωδώς.
Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει να λύσει πολύ σοβαρά προβλήματα. Το αρνητικό στίγμα που άφησε στον τόπο η διακυβέρνησή της, η ολοκληρωτική προσχώρησή της στον νεοφιλελευθερισμό και η έξαρση της ακροδεξιάς ρητορικής στο εσωτερικό της, είναι καταστάσεις που δεν θα της επιτρέψουν να ανασυγκροτηθεί άμεσα. Ο κ. Μητσοτάκης είναι θιασώτης σκληρών νεοφιλελεύθερων απόψεων και υπήρξε υπουργός της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου που απέλυσε χαμηλόμισθους εργαζομένους, χωρίς μάλιστα η θυσία τους αυτή να έχει το παραμικρό αντίκρισμα. Αν ταυτόχρονα αναλογιστεί κανείς πως για να εκλεγεί στο β' γύρο των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ είχε εμφανώς τη στήριξη της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος, μοιάζει μάλλον απίθανη η πιθανότητα αυτοκριτικής και επανακαθορισμού του ιδεολογικού στίγματος της συντηρητικής παράταξης της χώρας, πολλώ δε μάλλον η στροφή προς το κέντρο την οποία ευαγγελίζεται ο κ. Μητσοτάκης.
Αντί επιλόγου, ένα μικρό σχόλιο σχετικά με τη δήλωση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη την περασμένη Κυριακή, ότι από το βράδυ της εκλογής του "ξεκίνησε το χρονόμετρο που μετρά αντίστροφα μέχρι να κλείσει το τελευταίο κεφάλαιο λαϊκισμού στην Ελλάδα". Αφενός, τα χρονόμετρα αυτά τα ξεκινά και τα σταματά ο λαός στις κάλπες των εθνικών εκλογών και εκεί η ετυμηγορία του, πέρα από επανεπιβεβαιωμένη, είναι εξαιρετικά νωπή. Αφετέρου, θα περίμενε κανείς περισσότερη εγκράτεια από τον άνθρωπο που έξι μήνες πριν έβγαινε στα τηλεοπτικά πάνελ κραδαίνοντας χαρτονομίσματα της Ζιμπάμπουε, ωρυόμενος ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα επέστρεφαν τη χώρα στη δραχμή.
* O Π. Ρήγας είναι Γραμματέας Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ