Προς τα Βαλκάνια της νέας εποχής

Η άτυπη συνάντηση κορυφής με τους πρωθυπουργούς των κρατών της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας, καθώς και των έξι ηγετών Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Κροατίας, Κοσόβου, Μαυροβουνίου, Σερβίας και Σλοβενίας ,πραγματοποιήθηκε μετά από έντονο διπλωματικό παρασκήνιο και έπειτα από πρόσκληση της Καγκελαρίου της Γερμανίας 'Ανγκελα Μέρκελ και του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.

Επισήμως καθόρισε την ατζέντα των θεμάτων που θα επιδιώξουν να διευθετήσουν οι ηγέτες και τους επόμενους μήνες, τόσο μεταξύ της Ε.Ε. και των υποψηφίων κρατών, όσο και των σχέσεων ανάμεσα στις ίδιες τις χώρες. Πρωταρχικός στόχος η προώθηση της ασφάλειας και της ανάπτυξης ως προαπαιτούμενο για το επόμενο βήμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι Ελλάδα, Ρουμανία και Βουλγαρία, ζήτησαν με επιστολή τους προς τους δυο κομβικούς ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ, Μακρόν) την επίσπευση των διαδικασιών για την ένταξη της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Βαλκανικές χώρες το τελευταίο διάστημα έχουν συγκροτήσει ένα «άτυπο μπλοκ» με πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας για να πιέσουν προς την ένταξη και άλλων βαλκανικών κρατών στην Ε.Ε. γεγονός που θα οδηγήσει σε αλλαγή των ισορροπιών εντός αυτής .

Ο Εμανουελ Μακρόν, εστιάζει περισσότερο στην εμβάθυνση παρά στη διεύρυνση της ΕΕ, ενώ η απερχόμενη Αγγέλα Μερκελ θέλει διεύρυνση με περισσότερες Βαλκανικές χώρες «δεμένες» στο Γερμανικό άρμα. Η Καγκελάριος υποσχέθηκε να ασκήσει επιρροή στον Μακρόν για την ταχεία έναρξη διαπραγματεύσεων ,κατά αρχάς ,με την Βόρεια Μακεδονία ενώ θα περιμένει να περάσουν οι ευρωεκλογές, ώστε ο Μακρόν να τηρήσει τα προσχήματα.

Πάντως, άλλο φαίνεται να απασχολεί την Άνγκελα Μέρκελ και τη Γερμανική διπλωματία. Η καγκελάριος φέρεται να ανησυχεί για την επερχόμενη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια με την ανταλλαγή εδαφών που έχουν ήδη συμφωνήσει Σερβία και Κοσσυφοπέδιο. Το Βερολίνο δεν φαίνεται να επιθυμεί μία τέτοια ανταλλαγή, καθώς εκτιμά ότι θα αποτελούσε προηγούμενο για άλλες μετατοπίσεις συνόρων. Αλλά και σε αυτό το σημείο μάλλον δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων με τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα της ανταλλαγής εδαφών, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα του Κοσόβου.

Αν και φαινομενικά οι αντιθέσεις μεταξύ των μικρότερων χωρών ήταν μεγάλες και έντονες ,όπως η διένεξη Σερβίας – Κοσσόβου, με τελευταίο παράδειγμα την απόφαση των Κοσοβαρων για δασμούς στα Σερβικά προϊόντα, παρόλα αυτά η συνάντηση άφησε ουσιαστικό αποτύπωμα. Διπλωματικά περιεγράφηκε ως «αναζήτηση αφετηρίας λύσεων για συγκεκριμένα προβλήματα» και «ένα βήμα σε έναν μακρύ δρόμο». Ουσιαστικά έστειλε μήνυμα προς όλους ότι η μεγάλη Ευρώπη είναι το σπίτι μας σεβόμενοι τους συναισθηματισμούς που χαρακτηρίζουν ιστορικά τις Βαλκανικές χώρες. Έστειλε και γεωπολιτικά μηνύματα όπως ότι στο μέλλον μπορεί να μην θεωρείται η Σερβία, το Ρωσικό παράρτημα στα Βαλκάνια.

Κυρίαρχη διπλωματικά πάντως στο σκηνικό που δημιουργείται είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα ως το νοτιότερο σύνορο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι από την αλλοπρόσαλλη Τουρκία του Ερντογάν αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα διεθνή Αμερικανικά δίκτυα μιλούσαν , για την Ελληνική κομβική θέση στα Βαλκάνια της νέας εποχής.

.