ΣΥΡΙΖΑ: Με τους πολλούς ή «μία απ΄ όλα»;
Το 2009, με επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβηκε στις ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα το «Για τις ανάγκες των πολλών». Tο ποσοστό του 4.7% και η εκλογή ενός μόνο ευρωβουλευτή θεωρήθηκε αποτυχία και πυροδότησε την αλλαγή στην ηγεσία του σχήματος και την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα. Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά.
Δέκα χρόνια αργότερα, σε πολύ διαφορετικές, πλέον πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις, η Κουμουνδούρου επαναφέρει το συγκεκριμένο σύνθημα τόσο στην προεκλογική της εκστρατεία όσο και στον κεντρικό πολιτικό λόγο του Πρωθυπουργού.
Η επαναφορά του συγκεκριμένου συνθήματος δεν σημαίνει όμως και επιστροφή στις ρίζες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 2009 οι «ανάγκες των πολλών» σηματοδοτούσαν την αντίσταση κατά των πολιτικών λιτότητας που εφάρμοζαν οι τότε κυβερνήσεις, των μνημονιακών πολιτικών που επιβάλλονταν από τους δανειστές. Ήταν η ελληνική εκδοχή του «είμαστε το 99%» που χρησιμοποιήθηκε και από το κίνημα Occupy Wall Street.
Η σημερινή εκδοχή του αφορά μια αντίθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, η οποία εντάσσεται σε ένα νέο διπολισμό του πολιτικού συστήματος στον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να αποδώσει χαρακτηριστικά μάχης ανάμεσα σε πρόοδο και συντήρηση. Το σημερινό «για τους πολλούς» εντάσσεται στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί από ένα κόμμα της Αριστεράς σε μια ευρεία παράταξη του προοδευτικού πόλου. Και η απόπειρα αυτή δεν αφορά μόνο την προεκλογική περίοδο, αλλά θα ενταθεί και την επομένη των εκλογών, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Η θέση, όμως, του Πρωθυπουργού ότι η πολιτική της κυβέρνησης εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «πολλών» εμπεριέχει παγίδες, οι οποίες ούτε μπορούν να αποφευχθούν ούτε μπορεί να μην αναδεικνύονται.
Εντός δύο ημερών, για παράδειγμα, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε σε Αιγάλεω και Λαμία. Στην πρώτη συγκέντρωση απαθανατίστηκε σε θερμό εναγκαλισμό με τον Θύμιο Λυμπερόπουλου, στη δεύτερη μίλησε για το πόσο επίκαιρα είναι τα μηνύματα του Άρη Βελουχιώτη. Η αντίφαση νομίζω είναι εμφανής.
Ούτε, για παράδειγμα, μπορεί από τη μια να είσαι το κόμμα που ισχυρίζεται ότι έχει ως προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα η κυβέρνηση που προχωρά το σχέδιο των εξορύξεων. Ούτε η Ασφάλεια του Πρωθυπουργού μπορεί να σέρνει με τέτοιον τρόπο έναν πολίτη που επιθυμεί να διαμαρτυρηθεί για αυτές.
Καλά και απαραίτητα είναι τα συνθήματα. Όμως καμιά φορά μπορεί να παρασύρουν την πολιτική. Κι από εκεί που θες για παράδειγμα να είσαι «με τους πολλούς» να καταλήξεις «μία απ΄ όλα».