Η τεχνολογία σήμερα στην Ελλάδα

Σε επίπεδο υποδομών, ο ιδιωτικός τομέας έχει σε μεγάλο βαθμό «αγκαλιάσει» και υιοθετήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις στην παραγωγική λειτουργία του, ενώ σε ορισμένους τομείς όπως, για παράδειγμα, ο τραπεζικός, η χώρα μας βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες χώρες στην Ευρώπη στην υιοθέτηση των νεώτερων τεχνολογικών εξελίξεων, καθώς και στην παραγωγή πρωτοποριακών προϊόντων και υπηρεσιών με τη χρήση της τεχνολογίας.

Φυσικά υπάρχουν ακόμα σημαντικά περιθώρια αύξησης του βαθμού υιοθέτησης των νέων τεχνολογιών στον ιδιωτικό τομέα (κυρίως στο τμήμα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα), ωστόσο όλα τα δεδομένα δείχνουν σταδιακή αύξηση της χρήσης νέων τεχνολογιών και από τις ΜΜΕ.

Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα διαθέτει αρκετές εταιρείες τεχνολογίας που διαπρέπουν τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό, καθώς τα προϊόντα τους είναι άκρως ανταγωνιστικά με τα αντίστοιχα προϊόντα των ξένων ανταγωνιστών τους.

Στο Δημόσιο τομέα ωστόσο, η εικόνα είναι αρκετά διαφορετική, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν σημαντικές πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση του γενικότερου εκσυγχρονισμού μέσω της υιοθέτησης των νέων τεχνολογιών. Ουσιαστικά η διείσδυση και χρήση των νέων τεχνολογιών στο Δημόσιο αντιμετωπίζει τις στρεβλώσεις και τις καθυστερήσεις δεκαετιών, αλλά και τους λάθος τρόπους ενσωμάτωσης των τεχνολογιών τα προηγούμενα χρόνια (χωρίς ενιαίες τεχνικές παραμέτρους που δημιούργησαν «νησίδες» πληροφορικής στις Δημόσιες υπηρεσίες που αδυνατούσαν να επικοινωνήσουν ηλεκτρονικά μεταξύ τους), ενώ το πρόβλημα «συμπλήρωσε» και το ελλιπές νομικό πλαίσιο που επιτείνει το «βασίλειο του χαρτιού», με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ωστόσο, οι Έλληνες πολίτες δείχνουν, στην πλειοψηφία τους, θετικοί στη χρήση νέων τεχνολογιών στην καθημερινότητά τους, σε κάθε τομέα, είτε αφορά στη σχέση τους με το Δημόσιο, είτε σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τον ιδιωτικό τομέα.

Ένα μεγάλο στοίχημα είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών και υποδομών που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη και λειτουργία στη χώρα μας εταιρειών τεχνολογίας, τόσο σε επίπεδο software, όσο και σε επίπεδο hardware.

Το «πραγματικό» λειτουργικό κόστος μιας επιχείρησης στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σε σχέση με το αντίστοιχο στις περισσότερες χώρες της ΕΕ με παρόμοιες υποδομές, ωστόσο η πολύ βαριά φορολογία, το δαιδαλώδες φορολογικό καθεστώς και η ανυπαρξία σταθερής φορολογικής πολιτικής (οι περισσότερες βασικές φορολογικές παράμετροι αλλάζουν τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να γίνει κανένας σοβαρός οικονομικός προγραμματισμός σε βάθος χρόνου) αποτρέπουν τους επενδυτές να έρθουν στη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι η οικονομία παρουσιάζει σημάδια σταθεροποίησης και ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνολογίας η Ελλάδα εξακολουθεί να «παράγει» ιδιαίτερα ικανό ανθρώπινο δυναμικό, παρά τη σημαντική τάση brain drain, που εξακολουθεί να υπάρχει.

Υπάρχουν αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις τεχνολογίας που διαπρέπουν στον τομέα τους, αλλά αυτό το οφείλουν κυρίως στην εξωστρέφειά τους, και στο γεγονός ότι στο κατάλληλο timing (λίγο πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα) αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό, και έτσι «ισορρόπησαν» σε μεγάλο βαθμό την πτώση του τζίρου τους στην Ελλάδα, λόγω της κρίσης.

Ο στόχος θα πρέπει πλέον να είναι η δημιουργία των συνθηκών εκείνων που θα στρέψουν περισσότερο ενδιαφέρον από τις συγκεκριμένες εταιρείες (και όχι μόνον) στην Ελλάδα και τις επενδύσεις σε αυτή.

Για να γίνει όμως εφικτός αυτός ο στόχος είναι απαραίτητη η δημιουργία (αλλά και η τήρησή της) μιας μακρόπνοης οικονομικής πολιτικής με σταθερά δεδομένα. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται η συνεργασία όλου του πολιτικού κόσμου, προκειμένου να υπάρχει μία συνέχεια σε αυτή την πολιτική.

Η Λίτσα Παναγιωτοπούλου είναι Γενική Γραμματέας Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου & Πρόεδρος Επιτροπής Εκπαίδευσης, Καινοτομίας & Επιχειρηματικότητας