ΑΠΟΨΕΙΣ

Μεταναστευτικό: Στον κόσμο της Αριστείας μείναμε μετεξεταστέοι στο μάθημα της ανθρωπιάς

Μεταναστευτικό: Στον κόσμο της Αριστείας μείναμε μετεξεταστέοι στο μάθημα της ανθρωπιάς
Το σκίτσο του Makkox δείχνει τα πλάσματα του βυθού να θαυμάζουν τον έλεγχο που είχε ραμμένο στο μέσα μέρος του μπουφάν του ο μικρός Αφρικανός Twitter

Σήμερα κυκλοφορεί στα social media μια ιστορία για έναν 14χρονο Αφρικανό που πνίγηκε προσπαθώντας να έρθει από την Αφρική στην Ευρώπη. Ο μικρός είχε ραμμένο στο μέσα μέρος του μπουφάν του τον (πολύ καλό) έλεγχό του από το σχολείο. Ερχόταν στον κόσμο που εκτιμά πολύ την Αριστεία και έπρεπε να αποδείξει ότι μπορούσε να είναι ένας από μας

Η Christina Cattaneo είναι ιατροδικαστής. Ιταλίδα. Και έχει αφιερώσει τη ζωή της σε έναν σκοπό: Ν’ αποκτήσουν -όσο γίνεται αυτό- ταυτότητα τα ανώνυμα πτώματα των μεταναστών που πνίγονται στη Μεσόγειο. Η Christina καταγράφει τα πάντα, με σχολαστικές λεπτομέρειες, έβγαλε και ένα βιβλίο, το «Naufraghi senza volto» («Ναυάγια χωρίς πρόσωπο»).

Στο βιβλίο της, ανάμεσα σε άλλα χιλιάδες περιστατικά, κατέγραψε, το 2015 και ένα ακόμα: «Το αγόρι φορούσε ένα μπουφάν που έμοιαζε με πάπλωμα, ένα γιλέκο, ένα πουκάμισο και ένα τζιν παντελόνι. Δεν είχε μαζί του κανένα έγγραφο που να βεβαιώνει την ταυτότητά του, αλλά μέσα από το μπουφάν του είχε ράψει κάτι πιο πολύτιμο: έναν σχολικό έλεγχο με πολύ καλούς βαθμούς και τα μαθήματα να αναγράφονται στα γαλλικά».

Κανείς δεν θ’ ασχολιόταν ποτέ με τον 14χρονο (τόσο ήταν), που πιθανότατα προερχόταν από το Μάλι και πνίγηκε στην προσπάθειά του να φτάσει στη Γη της επαγγελίας. Τον έκανε όμως καρτούν ο Makkox, γελοιογράφος της L'Espresso, τον περασμένο Ιανουάριο.

Για κάποιο λόγο (κάποιος το ανακάλυψε) το καρτούν κυκλοφορεί από το πρωί στα ελληνικά social media και βέβαια «συγκλονίζει»:

Το σκίτσο του Makkox, απεικονίζει το νεαρό μετανάστη να δείχνει τον έλεγχό του στα πλάσματα του βυθού

Είναι λίγο που έχουμε χάσει και την αίσθηση του τι είναι «συγκλονιστικό», είναι και λίγο που «συγκλονιζόμαστε» κάθε τόσο με τις απρόσωπες τραγωδίες που παίζονται κάθε μέρα δίπλα μας, είναι και το προσωπικό και συλλογικό μας άλλοθι αυτός ο «συγκλονισμός», επειδή είμαστε μέρος της μηχανής που συντηρεί και αναπαράγει αυτό το έγκλημα, αλλά «και τι να κάνω εγώ δηλαδή;»

Η ιστορία θα καταγράψει, ελπίζω, κάποτε το Μεταναστευτικό σαν το Ολοκαύτωμα της γενιάς μας και θα κριθούμε όλοι γι’ αυτό. Αυστηρά εύχομαι.

Ο έφηβος από το Μάλι, ας τον πούμε «περιστατικό Χ», πήρε μαζί του τον έλεγχό του, επειδή κάποιος -ορθώς- τού είπε ότι πάει σε ένα μέρος στο οποίο η Αριστεία είναι πολύ σημαντικό πράγμα: Στον κόσμο που στέλνει αποστολές στον Άρη, φτιάχνει δίκτυα 5G για να κατεβάζει ταινίες σε 7 δευτερόλεπτα, και αναπτύσσει την Τεχνητή Νοημοσύνη. Κάποιος -ορθώς- είπε στο «περιστατικό Χ» ότι σ’ αυτόν τον κόσμο οι άνθρωποι δίνουν τεράστια αξία στα πτυχία, τη μόρφωση και τις επιδόσεις. Είναι ένας κόσμος πολύ ανταγωνιστικός, μια νέα μορφή Δαρβινισμού επικρατεί σ’ αυτόν, όχι κοινωνικός ή φυσικός, αλλά με κριτήριο την κατάταξή σου στην κλίμακα των μορφωμένων και επιτυχημένων.

Το «περιστατικό Χ», ήταν προφανώς ένας πολύ ευφυής άνθρωπος. Άριστος στα μαθήματα και δεκτικός στην πληροφορία: Πήρε μαζί την πιστοποίηση της προσωπικής του Αριστείας. Αν κάτι θα μπορούσε να τού ανοίξει την πόρτα στη Γη της επαγγελίας, ήταν αυτό.

Φευ, ο «κάποιος» που τον δασκάλεψε ξέχασε να του πει το σημαντικότερο: Ότι στον κόσμο της Αριστείας τα πτυχία μετράνε πάρα πολύ και κάθε μέρα που περνάει μετράνε ακόμα περισσότερο, αλλά έχουμε μείνει οριστικά στην ίδια τάξη στο βασικότερο μάθημα όλων:

Την ανθρωπιά.