Αθήνα 2015, Χριστούγεννα, κρύο αίμα…

Το επιχείρησα πριν από λίγες μέρες συνοδευόμενος από τα παιδιά μου.

Ήλπιζα στις εικόνες που έζησα εγώ τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.

Τότε που ζούσαμε και με τα λίγα, χωρίς κινητά, χωρίς τάμπλετ.

Τότε που κατεβαίναμε στο Μινιόν για να πάρουμε μόνο μια μπάλα ή ένα τρενάκι...

Τότε που έφτανε μόνο ένα κομμάτι εφημερίδας για να τυλίξει λίγα κάστανα στην αρχή της Σταδίου...

Τότε που δεν χωρούσες να περάσεις από την Αιόλου λόγω της πολυκοσμίας...

Τότε που έξω από την Ευριπίδου έσπαγαν τα ρουθούνια σου από τα μυρωδικά και τα αλλαντικά...

Δυστυχώς έπεσα έξω.

Κατεβήκαμε στο Σύνταγμα, περπατήσαμε στην Ερμού.

Περίεργα συναισθήματα.

Προς στιγμήν ένιωσα ξένος στην πόλη μου.

Μια μουντή , θλιμμένη και άχρωμη Αθήνα που δεν υπήρξε τόσο «σκληρή», ούτε στις πιο παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

Κρύο αίμα!

Χωρίς κανένα συναίσθημα, μια Αθήνα απελπισμένη, στα όρια της εθνικής κατάθλιψης.

Πρόσωπα που πηγαινοέρχονται στα πεζοδρόμια χωρίς κάποιον ιδιαίτερο προορισμό και με μια μόνιμη μελαγχολία ζωγραφισμένη στο μέτωπο, κάτω από τις ρυτίδες της ταλαιπώριας και της οργής.

Όχι, μα τον Άγιο, εγώ δεν γνώρισα ποτέ αυτή την Αθήνα.

Άγιε Βασίλη μου, θέλω πίσω την παλιά μου Αθήνα, θέλω να τη δείξω στα παιδιά μου...

Δεν θέλω να τους κλείνω τα μάτια γύρω από τα στενά στο Μοναστηράκι που γίνεται διακίνηση ναρκωτικών...

Δεν έχω τη δύναμη να τους απαντάω γιατί οι άνθρωποι κοιμούνται σε χαρτόκουτα, γιατί πεντάχρονα παιδιά πουλάνε χαρτομάντιλα ξεροσταλιάζοντας έξω από τον ηλεκτρικό...

Έχω χρέος να τα κρατάω χαμογελαστά, μακριά από τη μιζέρια και την ασχήμια ενός κόσμου για τον οποίο δε φταίνε σε τίποτα...

Κατηφορίζοντας τη Μητροπόλεως κρατώντας σφιχτά τα πιτσιρίκια, μου ‘ρχονται στο νου οι στίχοι του Νικηφόρου Βρεττάκου:

«... Ἀντίκρυ σου κι ὁ Χριστὸς παραδέρνει σ᾿ ἀμηχανία.
Θαρρεῖς καὶ σηκώνει στ᾿ ἀλήθεια τὰ χέρια του
ἑνωμένα στὸ φῶς ποὺ πέφτει ἀπὸ πάνω του.
Νιώθει στενόχωρα ὅπως τὰ μεσάνυχτα στὴ Γεθσημανῆ
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ χτυπήσω τὸν ὦμο
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ εἰπῶ: Δός του θάρρος,
βοήθησέ τον νὰ βγεῖ ἀπ᾿ τὴ δύσκολη θέση,
κατέβαινε, διάσχισε τὴν αἴθουσα γρήγορα,
μὴν τὸν ἀφήνεις ἐκτεθειμένο στὰ βλέμματα τῶν παιδιῶν,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κάνει πὼς συλλαβίζει,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κρύψει τὰ μάτια του»....

Ο Κώστας Τσιτούνας είναι Διευθυντής του Newsbomb.gr