Ο ρεαλισμός του Π. Αυγερινού και η αισιοδοξία του υπ. Υγείας για ΕΣΥ και ΠΦΥ
Η αισιοδοξία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, όμως όταν πρόκειται για θεσμούς και μεταρρυθμίσεις επιβάλλεται να έχει προβάδισμα ο ρεαλισμός, έναντι αυτής.
Ο Παρασκευάς Αυγερινός, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την οικοδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (και παρέδωσε την σκυτάλη αργότερα στον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά), το παλαίμαχο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο πρώτος υπουργός Υγείας της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, ο έντιμος και μάχιμος άνθρωπος δεν είναι αισιόδοξος.
Δεν είναι αισιόδοξος για την υγεία και ειδικότερα την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Για την ακρίβεια, δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας για την πορεία του εγχειρήματος.
Αυτό τουλάχιστον τόνισε την περασμένη Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου στην εκδήλωση για τα βραβεία Health Care Business Awards, μία βραδιά, που τίμησε όλο το φάσμα της υγείας καθώς και τους Συλλόγους Ασθενών.
Μιλώντας σε μια κατάμεστη αίθουσα, ο κ. Αυγερινός, παραλαμβάνοντας το βραβείο του, υπογράμμισε με έμφαση ότι παρακολουθεί τις προσπάθειες του υπουργείου Υγείας, ωστόσο «δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι την αισιοδοξία τους» είπε και πρόσθεσε: «Και αυτό, γιατί ξέρω ότι αυτά δεν γίνονται Η ΠΦΥ βασίζεται στα αστικά κέντρα υγείας, που δεν έγιναν και δεν πρόκειται να γίνουν, στον οικογενειακό γιατρό επιλογής και στην ενοποίηση των σχετικών με την υγεία κοινωνικών φορέων που δεν γίνονται».
Η ΠΦΥ έχει καταληφθεί πλέον από τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει αφήσει ελάχιστα κομμάτια στο δημόσιο που εξαντλείται στα εξωτερικά ιατρεία δημόσιων νοσοκομείων στα αγροτικά ιατρεία και στα όποια ιατρικά κέντρα υπάρχουν και υπήρξαν, επεσήμανε με νόημα και στο CNN Greece.
Αναφερόμενος στην ίδρυση του ΕΣΥ ο Παρασκευάς Αυγερινός, χαρακτήρισε τη μεταρρύθμιση πολύ σημαντική όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη, ένα Σύστημα ωστόσο, που πρόσφερε παράλληλα και… ασθένεια στον τόπο.
Τόνισε χαρακτηριστικά στην τοποθέτησή του:
«Η δεκαετία του 70 και του 80 ήταν οι δεκαετίες με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα στην υγεία. Τα συστήματα υγείας από την Σουηδία μέχρι την Ιταλία το 1978 που προχώρησαν επιπλέον στην ενοποίηση των ασφαλιστικών οργανισμών.
Ήταν η εποχή που η διεθνής ερευνητική κοινότητα αναζητούσε αποτελεσματικούς τρόπους πρόληψης διάγνωσης θεραπείας και αποκατάστασης. Ήταν επίσης η εποχή, που στην Ελλάδα ο πολίτης είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα καθώς είχε απορρίψει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και ταξίδευε στο εξωτερικό για την υγεία του, αφού τα ράντζα ήταν η ντροπή του συστήματος». Πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία της Ευρώπης, σύμφωνα με τον ομιλητή ο οποίος συνέχισε:
«Το ΕΣΥ ήταν μία μεγάλη ανάγκη αναμφισβήτητα. Ωστόσο, 35 χρόνια μετά, θα έλεγα ότι το ΕΣΥ καίτοι πρόσφερε πολλά (με αξιόλογη υποδομή από τις καλύτερες σε όλη την Ευρώπη), ταυτόχρονα προσέφερε στον τόπο αρρώστια.
Το ΕΣΥ δεν μπόρεσε να πατήσει στον τομέα υγείας ακρωτηριάστηκε στη βουλή όταν η βουλή δεν ψήφισε ουσιαστικούς μεταρρυθμιστικούς θεσμούς και μαζί με αυτούς την φιλοσοφία του ΕΣΥ».
Πικρά λόγια και τοποθετήσεις με προβληματισμό από έναν άνθρωπο, που υπηρέτησε την Ιατρική επί 27 χρόνια και την Πολιτική επί 25 χρόνια.
Στον αντίποδα ωστόσο του ρεαλισμού ή του προβληματισμού αν θέλετε του αρχιτέκτονα του ΕΣΥ, υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά της σημερινής ηγεσίας της Αριστοτέλους.
Ο ΓΓ του υπουργείου Υγείας αρμόδιος για θέματα ΠΦΥ κ. Σταμάτης Βαρδαρός, δεν συμμερίζεται μάλλον την απαισιοδοξία του κ. Αυγερινού. Συνεχίζει να τον θαυμάζει και να τον χαρακτηρίζει ένα σημαντικό ανοιχτό πολιτικό μυαλό, την ώρα που καταθέτει επίσης τον αμέριστο σεβασμό του για τον αείμνηστο Σπύρο Δοξιάδη λέγοντας ότι παρότι ήταν συντηρητικός, ταυτόχρονα ήταν και προοδευτικός.
Ο Σταμάτης Βαρδαρός, παρότι έχει επωμιστεί όλο το εγχείρημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (με τις Τοπικές Μονάδες να μετρούν σήμερα 94 σε όλη τη χώρα και παρότι οι γιατροί είναι δυσεύρετοι), εμφανίζεται κάθε άλλο, παρά απαισιόδοξος.
Το παλεύει δείχνοντας ότι η μεταρρύθμιση πρέπει να προχωρήσει ενώ μιλώντας στο CNN Greece, επισημαίνει ότι η ελληνική περίπτωση της ΠΦΥ αναφέρεται πλέον ως καλή πρακτική στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Είναι η πρώτη φορά, που η Ελλάδα αναφέρεται πλέον ως θετικό παράδειγμα σε θέματα μεταρρυθμίσεων υγείας, κάτι που υπογραμμίστηκε και την περασμένη εβδομάδα στην εκδήλωση που οργανώθηκε στην ΕΣΔΥ για τα 40 χρόνια από την Άλμα Άτα, τονίζει ο κ. Βαρδαρός.
Το πιο προφανές ερώτημα είναι ποιος από τους δύο άνδρες θα κερδίσει, ή εάν προτιμάτε, είναι ο ρεαλισμός του Παρασκευά Αυγερινού, ή η αισιοδοξία του Σταμάτη Βαρδαρού που θα κόψει το νήμα στη συζήτηση για την επόμενη ημέρα της υγείας στην Ελλάδα;
Πραγματικά όμως, δεν είναι αυτό που έχει τόση σημασία, γιατί στο τέλος της ημέρας, το κέρδος για τους Έλληνες και το σύστημα υγείας συνολικά, θα είναι μία ΠΦΥ που θα φθάσει σε όλους τους πολίτες και ξένους (όπως πρόσφυγες, μετανάστες, ανασφάλιστους) ακόμη και στο πιο ακριτικό σημείο της χώρας, και ένα ΕΣΥ αποτελεσματικό, δίκαιο και αποδοτικό.
Ίσως μόνο έτσι, ο ρεαλισμός, να συναντήσει την αισιοδοξία….